هدف اروپا از بازگرداندن آمریکا به میز مذاکره، کنترل غنی‌سازی در ایران است نه توافق

وال استریت ژورنال از سوی یک منبع غربی اعلام کرده که اروپایی ها در تلاش برای بازگرداندن آمریکا به مذاکرات هسته ای با ایران اند؛ در ظاهر اینطور به نظر می رسد که اروپا مشتاق یک توافق است اما به واقع آن ها بیشتر نگران اورانیوم های غنی شده ایران اند. از سوی دیگر شنیده می شود اروپایی ها به دنبال راه حلی تازه برای برجام می گردند.

حسن بهشتی پور، استاد روابط بین الملل، در آغاز درباره گزارش وال استریت ژورنال مبنی بر فشار اروپا به آمریکا برای احیا مذاکرات هسته ای با ایران، گفت: این برداشت رسانه هاست که از این خبر تمایل اروپا به توافق را برداشت می کنند؛ معنی این خبر این است که اروپایی ها می خواهند آمریکایی ها به میز مذاکرات برگردند و این اتفاق الزاما به معنی توافق با ایران نیست؛ آن ها می خواهند این روندی که ایران در غنی سازی شروع کرده است کنترل شود.

به گزارش انتخاب، بخش هایی از گفت و گوی بهشتی پور  را در ادامه می خوانید:

• طبق آخرین گزارش مدیرکل آژانس 90 کیلو اورانیوم غنی شده وجود دارد و از قبل هم حدود 3 تن اورانیوم 5 درصد در ایران وجود دارد. این مجموعه ذخایر ایران که همینطور هم ادامه پیدا می کند مورد نگرانی اروپاست و آن ها می خواهند این روند متوقف شود.
• طرف آمریکایی چون کمتر از یکسال تا انتخابات فاصله دارد، درگیر انتخابات درون حزبی است؛ اروپایی ها معتقدند این وضعیت در آمریکا منجر به ایجاد فرصت برای غنی سازی بیشتر برای ایران شده است.
• تجربه نشان می دهد طرف اروپایی تعیین کننده نیست چون عملا وقتی آمریکا در اردیبهشت97 از برجام خارج شد، یکسال معطل کردند و کاری نکردند. هژمونی مالی آمریکا بر اروپا مسلط است و اروپایی ها نتوانستند تحریم های ثانویه را خنثی کنند.
• الان اگر هم مذاکراتی برگزار شود مستقیما با خود آمریکا باید باشد چون طرف آمریکایی هست که این همه دردسر ایجاد کرده و او هست که اگر موافقت کند با یک فرمان می تواند تحریم ها را تعلیق کند، منتهی آمریکایی ها دنبال یک توافق موقت هستند که ایران بخشی از فعالیت های هسته ای اش را از جمله غنی سازی 60 درصد را تعلیق کند و بخشی از دارایی های ایران را بازگردانند و حتی حاضر نیستند تحریم های نفتی و بانکی را بردارند.
• ایران هم حاضر به این توافق نیست، اگر آمریکا تحریم های نفتی را برمی داشت، یک امتیاز بود که ایران غنی سازی را متوقف کند اما آمریکایی ها دنبال توافق موقت اند و اروپایی ها نیز تاثیری در این بین ندارند.
• اگر منظور غربی ها از توافق جدید چیزیست که آقای سید ولی نصر(مشاور دولت بایدن) و واعظ در مقاله شان گفته اند و مطرح کردند که یک توافق منطقه ای خوب می تواند جایگزین برجام شود، بنظر من آن موضوع فرق می کند.
• برجام یک توافقی است که ابعاد امنیتی، سیاسی، اقتصادی، حقوقی، فنی(هسته ای) دارد. این توافق در سطح بین المللی با شش قدرت بزرگ دنیا طرف است اما توافقی که در مورد منطقه می شود بحث اش کاملا جداست. اینکه ما بتوانیم با عربستان روابط خوبی داشته باشیم و با کمک عربستان به عنوان یک قدرت منطقه ای، همکاری غرب آسیا را شکل دهیم یا طرح صلح هرمز را احیا کنیم خوب است.
• آقای نصر و واعظ به قطعنامه 598 اشاره کرده اند و معتقدند این توافق در ادامه همان است ولی من فکر نمی کنم این ایده ها خیلی بتواند تعیین کننده باشد، مهم این است که باید یک اراده محکم در تهران و کشوز های منطقه وجود داشته باشد.