اقدامات تل‌آویو بر روی پروژه مسیر زمینی با کشورهای عربی؛ راهی که کانال سوئز را تهدید می‌کند

به گفته یک منبع رسمی اسرائیلی، آغاز اقدامات تل‌آویو بر روی پروژه مسیر زمینی که آن را با کشورهای عربی خلیج فارس متصل می‌کند، چشم انداز اقتصادی عادی سازی عربی-اسرائیل و آثار اقتصادی آن بر کشورهای منطقه و نیز کانال سوئز مصر را روشن کرده است.

به گزارش شفقنا به نقل از العربی الجدید، این مسئول اسرائیلی با بیان اینکه پروژه مذکور شامل اردن، اسرائیل، عربستان و امارات می‌شود، اظهار داشت: این پروژه موجب اتصال زمینی مستقیم بین کشورهای عربی خلیج فارس و بنادر دریایی اسرائیل می شود و حتی اگر روابط دیپلماتیک بین اسرائیل و عربستان عادی‌سازی نشود، این پروژه پیش خواهد رفت.

بر اساس مطالعه‌ای که وزارت امور خارجه اسرائیل و دولت امریکا انجام داده است، این پروژه می تواند تا 20 درصد در هزینه‌های حمل و نقل صرفه جویی کند و به جای چند هفته، تجارت را به دو یا سه روز سرعت بخشد.

طول این مسیر حدود 2000 کیلومتر است که هزینه ساخت هر کیلومتر آن 10 میلیون دلار برآورد می‌شود که به معنای مجموع هزینه بالغ بر 20 میلیارد دلاری است که باید بدان هزینه‌های نگهداری و امنیت را که بر عهده کشورهای شرکت کننده است، افزود، البته امریکا هم به عنوان حامی این پروژه در چارچوب حمایت از توافقنامه ابراهیم (بین اسرائیل، امارات و بحرین)، بخشی از این هزینه را عهده خواهد گرفت.

آسیب‌های اقتصادی این پروژه بر کانال سوئز

«عامر الشبکی»، کارشناس اقتصادی در سخنانی به العربی الجدید گفت: ایده پروژه پل زمینی میان اسرائیل و کشورهای عربی خلیج فارس، ایده‌ای قدیمی است، اما پس از توافقنامه ابراهیم که منجر به رشد قابل توجهی در مبادلات تجاری بین امارات عربی و اسرائیل شد، وارد فاز اجرایی شده است.

الشبکی توضیح داد: مبادلات تجاری بین دو طرف در سال مالی 2022-2023 با 43 درصد افزایش به 1.4 میلیارد دلار رسیده است و انتظار می رود ارزش این مبادلات در سال 2024 به 3 میلیارد دلار برسد، به ویژه با اجرای پروژه‌هایی نظیر ایجاد مسیر ارتباطی زمینی که کشورهای عربی را به اسرائیل متصل می‌کند.

الشبکی معتقد است کوتاه شدن زمان حمل و نقل در این پروژه از چند هفته به دو یا سه روز به این معنی است که از نظر هزینه از حمل و نقل دریایی ارزان تر خواهد بود و بنابراین به صرفه‌تر از مسیر عبور از کانال سوئز با دور زدن خلیج فارس، دریای عرب ، دریای سرخ تا مدیترانه است.

به گفته الشبکی، بنابراین، انتظارات این است که پروژه مسیر ارتباطی میان کشورهای عربی خلیج فارس و اسرائیل، عبور و مروز کشتی‌ها از کانال سوئز را کاهش دهد و این امر بر درآمدهای مصر از این کانال تأثیر می گذارد، به ویژه اینکه امارات بیشتر کالاهای خود را به قاره اروپا صادر می‌کند و بیشتر این کالاها را از این کانال عبور می‌کند به طور خلاصه می‌توان گفت این پروژه «ضربه بزرگی» به کانال سوئز خواهد بود اما در عین حال، سودآوری اقتصادی زیادی برای اسرائیل و امارات دربرخواهد داشت.

با این حال، به گفته الشبکی، مهم‌ترین چالش پیش روی تکمیل اجرای این پروژه، آینده عادی‌سازی روابط عربستان و اسرائیل است که تاکنون به طور رسمی اقدامی نشده و دو طرف میان خود تبادل سفیر انجام نداده‌اند.

این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: هر کشتی متوسط ​​می‌تواند 200 هزار تن بار را حمل کند و برای حمل این مقدار از طریق مسیر زمینی، کشورها به هزاران کامیون نیاز دارند که هر یک از آنها فقط 40 تن را می تواند حمل کند، به این معنی که بار متوسط هر ​​کشتی معادل بار 5000 کامیون است لذا کشورها نیازمند تامین کامیون‌ها برای ترانزیت کالا هستند.