شانس ترامپ برای پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا چقدر است؟

«انتخابات امریکا؛ فشردگی حداکثری در سایه عدم قطعیت» عنوان یادداشت ابوالفضل فاتح برای روزنامه اعتماد است که در بخشی از آن آمده: بر اساس داده‌های موجود، گرچه روند محبوبیت ترامپ، روند افزایشی را نشان می‌دهد، اما این محبوبیت از ژانویه ۲۰۲۱ مارس ۲۰۲۴ هرگز از حدود ۴۴ درصد فراتر نرفته و از بابتی شبیه نمودار انتخابات پیشین ریاست‌جمهوری امریکاست. آقای ترامپ از «رای مثبت» یا موافقان سرسخت نسبتا ثابت و «رای منفی» یا مخالفان سرسخت نسبتا پایدار و معنی‌داری برخوردار است. ترامپ و گفتمان او گرچه در حفظ طرفداران سنتی و متعصب خود موفق بوده‌اند، اما در جلب طرفداران جدید به ویژه در میان دانشگاهیان، جوانان و «نسل زد» و همچنین مهاجران با عقبه امریکای لاتین و اسپانیایی زبان امریکا، هنوز موفقیت چندانی نشان نداده است و هیچ گونه نظرسنجی که نشان از اقبال جدیدی به ترامپ باشد و محبوبیت او را در سطح کل جامعه فراتر از ۵۰ درصد نشان دهد در دسترس نیست.

در نقطه مقابل، آقای بایدن دامنه فراز و فرود بزرگی را نشان می‌دهد. او این قابلیت را داشته است که در مقطعی رای اکثریت مردم امریکا را جذب کند و اینک در پایین‌ترین سطح محبوبیت است. در سوی دیگر، ترامپ هیچ‌گاه رای اکثریت مردم امریکا را نداشته است. او حتی آنگاه که رییس‌جمهور شد بر مبنای آرای الکترال به ویژه آرای ایالت‌های چرخشی رییس‌جمهور شد، ولی در همان انتخابات، خانم کلینتون واجد حدود ۵ میلیون رای بیشتر در سطح ملی بوده است. در حقیقت می‌توان گفت از سال ۲۰۱۶ در جامعه امریکا، گفتمان حزب دموکرات از حزب جمهوری‌خواه، به لحاظ کمی، حامیان بیشتری داشته است. اما شخصیت و عملکرد کاندیدای ریاست‌جمهوری و توانمندی یا ضعف کمپین دموکرات‌ها در دفاع از این گفتمان نتیجه الکترال را تغییر داده است.

وضعیت فعلی و نقش جنبش‌های موسوم به «پروگرسیو»- وضعیت فعلی جامعه امریکا، به لحاظی بسیار شبیه ۲۰۱۶ و به لحاظی دیگر شبیه ۲۰۲۰ است و هنوز می‌توان گفت نتیجه بیش از آنکه وابسته به عملکرد کاندیدای جمهوری‌خواهان (ترامپ) باشد، وابسته به عملکرد کاندیدای دموکرات‌ها خواهد بود. در سال ۲۰۱۶ خانم کلینتون بیش از آنکه به ترامپ ببازد، به اشتباهات خود باخت.

چنانکه نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد، در حال حاضر کاندیدای دموکرات‌ها در وضعیت ضعیفی به سر می‌برد و برای جبران، در مدتی کوتاه باید راه درازی بپیماید. اما او چه بایدن باشد و چه هر فرد دیگر، از یک نکته مثبت برخوردار خواهد بود؛ بسیاری از دارندگان آرای تعیین‌کننده، طرفداران جنبش‌های به اصطلاح «پروگرسیو» یا «ترقی‌خواه» هستند. آنها حاضرند رای ندهند، اما در هیچ شرایطی به ترامپ به دلیل گفتمان «راستگرا» یا افراطی و «برتری‌جویانه» نژادی آن رای نخواهند داد.