حمله اسرائیل به رفح ظالمانه و دلخراش خواهد بود

آژانس بین‌المللی CARE در مطلبی درباره پیامدهای حمله نظامی اسرائیل به رفح چنین اتفاقی را باعث وقوع رخدادهایی «ظالمانه و دلخراش» عنوان کرده است.

به گزارش شفقنا از آژانس بین‌المللی CARE؛ با افزایش احتمال حمله نظامی اسرائیل به رفح در جنوب غزه 1.5 میلیون مرد، زن و کودکی که با محرومیت کامل و شرایط زندگی آخرالزمانی در آن‌جا پناه گرفته‌اند، تنها با یک ریسمان نازک به بقا چسبیده‌اند.

آژانس بین‌المللی بشردوستانه CARE که بر موضوع مبارزه با فقر در سطح جهان تمرکز کرده، در آستانه پیوستن به اعتراضات جهانی است که خواستار توقف فوری عملیات اسرائیل در رفح هستند. قطعنامه 2728 شورای امنیت سازمان ملل متحد در این زمینه خواهان برقراری آتش‌بس فوری و پایدار بین طرفین بوده و از اسرائیل خواسته از زندگی غیرنظامیان در رفح و سراسر غزه محافظت کند. این قطعنامه هم‌چنین خواستار رعایت حقوق مردم این منطقه برای محافظت از خود در خارج از مرزها و هم‌چنین حق بازگشت آن‌ها شده است.

هیبا تیبی مدیر منطقه کرانه باختری و غزه CAREدر این زمینه می‌گوید: «قوانین جنگ روشن است و باید رعایت شود. این‌که این حمله قرار است علیه مردمی صورت گیرد که در شکل فعلی خود نیز خسته، فرسوده، گرسنه و البته در اوج ناامنی هستند؛ به اندازه کافی تصورش هم سخت است. و حالا در این میان این که حمله اسرائیل به‌رغم ماه‌ها درخواست ناامیدانه جهانیان برای آتش‌بس اتفاق می‌افتد، ماجرا را ظالمانه‌تر و دلخراش‌تر هم جلوه می‌دهد».

این روزها مواجهه با چالش‌ها و دشواری‌های بزرگی چون زندگی در فضاهای فشرده و پرازدحام، مبارزه با عواقب گرسنگی شدید، کمبود آب محدود و ماه‌ها جابجایی مکرر، شانس زنده ماندن ده‌ها هزار فلسطینی را به طور فزاینده‌ای کاهش داده است.

اسرائیل نه تنها خواسته‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد و نزدیک‌ترین متحدانش را نادیده می‌گیرد، بلکه چشم بر دستور دیوان بین‌المللی دادگستری مبنی بر تلاش برای جلوگیری از نسل‌کشی و اطمینان از برآورده شدن نیازهای بشردوستانه و اساسی مردم جنگ‌زده نیز بسته است.

رهبران جهان تاکنون در موضع خود ثابت‌قدم بوده‌اند: حمله نظامی به رفح صدمات فاجعه‌باری را به ده‌ها هزار غیرنظامی ساکن در این شهر وارد خواهد کرد، زنان، کودکان، سالمندان، بیماران و مجروحانی که جایی برای رفتن ندارند. اسرائیل به عنوان قدرت اشغالگر باید از این وحشت غیرقابل تصور جلوگیری کند و به تعهدات خود برای حفاظت از غیرنظامیان پایبند بوده و از جابجایی یا انتقال اجباری جمعیت غیرنظامی خودداری کند.

در حال حاضر حداقل یک نفر از هر ۲۳ نفر مردم غزه کشته یا مجروح شده و بیش از ۸۰ درصد از جمعیت این منطقه هم آواره شده‌اند. در این شهر هر ساعت دو مادر کشته می‌شوند. رهبران و دولت‌های جهان برای همین هم هست که نه تنها نباید تشدید تنش‌ها و ارتقای درگیری‌ها را بپذیرند، بلکه باید از بالاترین ابزارهای دیپلماتیکی که در اختیار دارند، برای جلوگیری از این فاجعه انسانی استفاده کنند.

هیبا تیبی این موضوع را نیز به نوعی مورد تاکید قرار می‌دهد: «اگر دنیا همین الان برای پایان دادن به این کشتار بیهوده متحد نشود و صدایش را بلند نکند، این سکوت برای همیشه بشریت را آزار خواهد داد».

فریادها و گریه‌های فلسطینی‌ها باید شنیده شود. این شهر که قبلاً خانه حدود ۲۵۰۰۰۰ نفر بود، حالا تبدیل به پناهگاهی موقت برای ۱.۵ میلیون روح ناامید شده است. اگر دنیا همین الان برای پایان دادن به این کشتار بیهوده و بی‌دلیل متحد نشود و صدایش را بلند نکند، سکوتی که به دنبال آن خواهد آمد، برای همیشه بشریت را آزار خواهد داد».