مشارکت واشنگتن در جنایات اسرائیل چیزی فراتر از هم پیمانی

این روزها در آستانه اولین سالگرد عملیات طوفان الاقصی قرار داریم، عملیاتی که در کنار تمامی ابعادش، نشانگر حجم هم سویی و به تعبیری واضحتر هم پوشانی آمریکا با سیاست‌های اسرائیل در منطقه بوده و هست.

شاید جمله "آمریکا تنها لحظاتی پیش از آغاز عملیات" یا "همزمان با آغاز عملیات" از قصد اسرائیلی برای انجام آن مطلع شد، پر کاربرد‌‌ترین جمله‌ای باشد که طی یک سال گذشته بعد از هر جنایت اسرائیل چه در نوار غزه و چه در لبنان و دیگر نقاط دنیا از سوی سخنگویان آمریکایی خارج و تلاش شد تا از پس آن زمینه کافی برای توجیه این اقدامات جنایتکارانه از سوی واشنگتن فراهم شود.

شاید بتوان جنگ طوفان الاقصی را واضح‌‌ترین دلیل برای تبدیل شدن اسرائیل به بخشی از آمریکا و به تعبیر برخی از کارشناسان عرب، پایتخت دوم آمریکا محسوب کرد.

بهترین دلیل برای این مدعی حضور فرماندهان سنتکام در روزهای اولیه جنگ در اتاق عملیات اسرائیل باشد.

سوای حضور نمایدن، بایدن، بلینکن و آستون در "کریا" مقر وزارت جنگ اسرائیل، رسانه‌های اسرائیلی هم بارها تاکید کرده‌اند که در روزهای اول بعد از سقوط شهرک‌های صهیونیست نشین اطراف نوار غزه، شیرازه فرمانده ارتش اسرائیل و شاید تمام اسرائیل از هم پاشیده بود و این افسران آمریکایی بودند که به سرعت خود را به آنجا رسانده و فرماندهی عملیات علیه حماس را به عهده گرفته بودند.

به تعبیر یکی از کارشناسان عرب، اگر حضور به موقع! ژنرال‌های آمریکایی در وزارت جنگ اسرائیل نبود، شاید اکنون خبری هم از اسرائیل نمی‌بود.

رسانه‌های اسرائیلی گزارش‌های متعددی به نقل از کارشناسان منتشر کرده‌اند که اسرائیل بدون جنگ افزارهای آمریکایی که یک سال است به طور مستمر در حال انتقال به (فلسطین اشغالی) است، امکان ادامه جنگ را نداشت.

یکی از ژنرال‌های سابق ارتش اسرائیل در چارچوب انتقاد خود از مواضع بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل در قبال جو بایدن گفته بود، اگر کمک‌های تسلیحاتی مستمر آمریکا نبود، ما اکنون مجبور بودیم با چوب و چماق در غزه بجنگیم.

در این بین مشارکت گسترده ارتش آمریکا ـ و متحدان دیگر ـ در تلاش برای سرنگونی موشک‌های شلیک شده توسط ایران در وعده‌های صادق 1 و 2 هم می‌تواند دلیل دیگری بر این همکاری تمام قد باشد، همکاری که موارد ذکر شده از آن صرفا قله کوه یخی است که از آب خارج شده و سال‌های بعد و شاید نسل‌های بعدی از ابعاد واقعی آن مطلع خواهند شد.