در غزه انسانیت در حال نابودی است

 اگلند گفت: «ویرانی مطلقی که این هفته در شهر غزه و دیگر مناطق شهری شمال و مرکز غزه دیدم، از هر آنچه در ذهن یک امدادگر کهنه‌کار می‌گنجید، ویرانگرتر بود. آنچه در شمال غزه دیدم و شنیدم، مردمانی بودند به انتهای خط رسیده بودند. خانواده‌هایی متلاشی، مردان و پسرانی اسیر و جدا از عزیزانشان، و خانواده‌هایی که حتی نمی‌توانند مردگانشان را به خاک بسپارند. برخی از آنها روزهاست که غذایی نخورده‌اند و آب آشامیدنی نایاب است. صحنه به صحنه، ناامیدی محض است».

به گزارش شفقنا، «این به هیچ وجه نه یک پاسخ مشروع است، نه عملیاتی هدفمند برای دفاع از خود و در جهت نابودی گروه‌های مسلح، و نه جنگی مطابق با قوانین بشردوستانه. آنچه اسرائیل اینجا، با سلاح‌های غربی، انجام می‌دهد، تبدیل کردن منطقه‌ای پرجمعیت به سرزمینی غیرقابل‌سکونت برای قریب به دو میلیون غیرنظامی‌ست».

«خانواده‌ها، زنان بیوه و کودکانی که با آن‌ها سخن گفتم، رنجی جانکاه را تحمل می‌کنند؛ رنجی کم‌سابقه در تاریخ معاصر. هیچ توجیهی برای ادامه‌ی جنگ و ویرانی وجود ندارد. برای جلوگیری از کشته شدن ده‌ها هزار بی‌گناه دیگر، به آتش‌بسی فوری، آزادی گروگان‌ها و بازداشت‌شدگان، و آغاز یک روند واقعی برای صلح نیاز داریم».

با وجود وسعت این بحران، سیاست‌های اسرائیل سبب شده کمک‌های ناچیزی به نیازمندان برسد. نود و یک درصد از مردم غزه با ناامنی غذایی شدید روبرو هستند و ۱۶ درصد در وضعیتی فاجعه‌بارند و احتمالاً با گرسنگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

غیرنظامیان غزه هیچ پناهگاه امنی ندارند. خانواده‌های فلسطینی ناچارند از منطقه‌ای ناامن به منطقه‌ای دیگر پناه ببرند. اسراییل با صدور شصت و دو دستور جابه‌جایی حضور فلسطینیان را به تنها ۲۰ درصد از خاک غزه محدود کرده است، بی‌اینکه هیچ تضمینی برای امنیت یا بازگشت آنان در کار باشد. این، کوچ اجباری‌ست و نقض آشکار قوانین بین‌المللی.

اگلند گفت: «وضعیت امروز غزه برای همه فلسطینیان مرگبار است. برای امدادگرانی که به نیازمندان کمک می‌کنند و روزنامه‌نگارانی که وحشت جاری را ثبت می‌کنند هم مرگبار است. اسرائیل بارها به اماکن سازمان ملل حمله کرده و مانع پشت مانع – چه فیزیکی و چه اداری – بر سر راه کمک‌رسانی ایجاد کرده است. این هفته شاهد پیامدهای فاجعه‌بار انسداد کمک‌ها بودم. از آغاز این جنگ، حتی یک هفته هم کمک‌های کافی به غزه نرسیده است».

قریب به دو میلیون نفر در سراسر غزه آواره شده‌اند و برای تأمین مایحتاج اولیه، غذا و دارو، تقلا می‌کنند. با نزدیک شدن زمستان، بسیاری حتی چادر یا برزنتی برای سرپناه ندارند، و بیشتر کمک‌ها به دلیل ناامنی، درگیری‌ها و ویرانی گسترده، در گذرگاه‌ها متوقف مانده است.

در شمال غزه و تحت محاصره‌ی شدید اسرائیل، شرایط به‌شدت وخیم است. در این منطقه صد هزار نفر به‌کلی از کمک‌های بشردوستانه محروم‌اند، و سازمان ملل این «مداخله نامشروع در کمک‌رسانی‌های بشردوستانه» را محکوم کرده است.

نیروهای اسرائیلی پیشنهاد ایجاد «حباب‌های بشردوستانه» را داده‌اند. این طرح، هراس امدادگران را برانگیخته است؛ چرا که این حباب‌ها می‌تواند به مناطق نظامی محصور و حاصل کوچ اجباری تبدیل شود، و بخش‌های وسیعی از فلسطین را خالی از سکنه کنند. در این مناطق، کمک‌های بشردوستانه و آزادی رفت‌وآمد، تحت کنترل سیاسی و نظامی خواهد بود، نقض اصول بشردوستانه است و مانع از حداقل حمایت‌ها برای غیرنظامیان می‌شود.

اگلند گفت: «این باید هشداری باشد برای رهبران جهان».

«در ماه فوریه که به غزه سفر کردم، آنچه دیدم و شنیدم، عمیقاً مرا تکان داد. از آن زمان، اوضاع به‌شدت وخیم‌تر شده است. صاحبان قدرت در همه طرف‌ها، آزادانه عمل می‌کنند، در حالی که میلیون‌ها نفر در غزه و منطقه، بهای گزافی می‌پردازند. ما امدادگران می‌توانیم از آنچه می‌بینیم سخن بگوییم، اما تنها صاحبان قدرت می‌توانند به این کابوس پایان دهند».