ساواک؛ حافظ یا برانداز رژیم پهلوی

اعتمادآنلاین| علی مزروعی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب نوشت: اخیرا به طور تصادفی به جزوه ای دسترسی یافتم که توسط فردی نظامی در رژیم پهلوی نوشته شده است. این فرد که خود از ابتدا بدلیل شغلی در جریان تشکیل «سازمان امنیت و اطلاعات کشور» ( ساواک ) پس از کودتای 28 مرداد 1332 قرار گرفته و پس از تشکیل ساواک در زمره ماموران این سازمان در بخش خارجی بوده است، نظرات جالبی در مورد عملکرد این سازمان در بدو تاسیس و روندی که پیموده و به یک تشکیلات مخوف و رژیم بر باد ده تبدیل شد، ارائه کرده است. وی در بیان چرایی شکل گیری این سازمان نوشته است:

«من از قرائت متن قانونی تشکیل چنین سازمانی و مقّررات و وظائف اجرایی هر یک از ادارات مختلف آن واقعاً لذت بردم و فکر کردم با این مواد و با این نحوه و طرز اجرا آنچنان امنیّت و آسایشی برای مملکت و ملت بوجود خواهد آمد که در طول تاریخ ایران بی سابقه خواهد بود.

زیرا آنچه که از نظر جمع آوری اطلاعات و بهره برداری و بهره گیری از آنها بخاطر تامین منافع و مصالح ملّت و ایجاد امنیت در سراسر کشور نوشته شده بود، جالب و امیدوار کننده بود... سازمانی جز خدمتگذار واقعی ملک و ملّت نبود. سازمانی که جز تامین رفاه و آسایش مردم نظری نداشت. هدفی جز مبارزه با عناصر فاسد و مخرّب، و عواملی خرابکار و خائن به ملّت و کشور نداشت، جمع آوری اطلاعات برای تامین امنیّت، نه امنیّت و آسایش را فدای اطلاعات و خبرچینی و ایجاد زحمت و ناراحتی و نارضایتی برای مردم کردن و استفاده از کل عناصر و عوامل ارتشی و غیر ارتشی پاکدامن، درستکار، باشرف و خدمتکار برای اجرای قانون و مقّررات ساواک."

وی در ادامه به نقل از تیمسار پاکروان که پیگیر تشکیل ساواک بوده است، می نویسد: "در شرفیابی های متعدّد اخیرم، اعلیحضرت خیلی تاکید داشته اند که باید در تشکیل سازمان اطلاعات و امنیّت کشور نهایت درجه سعی و کوشش بعمل آید، چه از نظر قوانین و مقّررات و چه از نظر انتخاب افراد و عناصر، و بالاخره چه از نظر طرز اجرای مقّررات، کوچکترین مشکلاتی برای مردم بوجود نیاید. باید سازمانی بوجود آید که از نظر کمیّت و کیفیّت با سایر سازمان های اطلاعاتی خوب و خوشنام جهان برابری کند.

توجه به کمیّت نشود، آنچه که باید صرف شود، نهایت درجه سعی و کوشش در انتخاب عوامل و عناصر صالح است، که با آموزش بسیار صحیح و اصولی و راهنمائی و هدایت درست بر مبنای خدمتگذاری در تامین امنیّت واقعی در معنای وسیع کلمه آن برای ملت و حفاظت و حضانت کشور از نفوذ بیگانگان به هر منظوری بعمل آید. اعلیحضرت به هیچ عنوان علاقه ندارند که کوچکترین عملی که سبب نگرانی و ناراحتی مردم گردد از این سازمان سر بزند.

این سازمان باید ملجأ و پناهگاه ضعفا و بیچارگان و مخصوصاً مظلومان باشد. بدون آنکه مردم شخصاً به این سازمان مراجعه کنند و یا اصولاً مراجعاتی داشته باشند، باید در کلیه شئون اجتماعی آنها چنان جلب اعتماد کند و اطلاعات موثّقی در هر موردی بدست آورد و در اختیار مقامات و اداراتی که مردم با آن سر و کار دارند، گذاشته شود که هیچکس نتواند بر خلاف حق و حقیقت و بدور از انصاف و عدل نسبت به آنها رفتار یا قضاوت کند.

کار سهل و ممتنعی است، اگر عوامل و عناصر سازمان در شرف تشکیل به وظائف خود عمل و بدون تظاهر و اعمال نظر مجری مقّررات با حسن نیّت نسبت به مملکت باشند، نتایج بس مفیدی عاید مملکت و ملّت خواهد شد. ولی اگر برخلاف آن رفتار شود، نتایج معکوسی عاید خواهد شد. به واقع چنین سازمانی چه از نظر تامین امنیّت داخلی و چه از نظر اطلاعات خارجی که آنهم جزئی از تامین امنیّت عمومی کشور است، با مراقبت از عوامل خرابکار و جاسوسان خارجی در ایران می تواند منشأ بهترین خدمات واقع شود."

منبع: امتداد