روزنامه ایتالیایی:
جشن باستانی نوروز 2500 سال در ایران قدمت دارد
روزنامه ایتالیایی «لاستمپا» در گزارشی از عید نوروز همراه تصاویری از بادگیرهای یزد، تخت جمشید و سفره هفتسین نوشت: نوروز عنصر پیونددهنده گذشته و آینده سرزمین پهناور ایران است که از 2500 سال پیش با فرارسیدن بهار جشن گرفته میشود.
اعتمادآنلاین| لاستمپا در مطلبی با عنوان «جشن باستانی بهار در تخت جمشید در ایران» نوشت: از 2500 سال پیش تا کنون در ایران روز اول فروردین به نام نوروز شناخته می شود و جشن فرارسیدن فصل بهار است. سرزمین ایران با زیباییهای طبیعی و جلوههای هنری فوقالعاده خود از آذربایجان تا خلیج فارس و در میان دشتهای پهناور و کوههای بلند، از فراز گنبدهای درخشان تا خانههای کاهگلی و جادههایی که روزگاری محل عبور کاروانها بودند، گسترده است.
این روزنامه افزود: عنصر پیوند گذشته و آینده، نوروز است که همزمان با اعتدال بهاری از خلال قرنهای طولانی و از زمانی که ایران پهناورترین امپراتوری جهان بود، در قالب آیینهای ویژهای جشن گرفته میشد.
هنگامی که خورشید مایل میتابد و به زیر سایبانها رخنه میکند، چهرههای نقوش حکاکیشده روی دیوارها و ستونهای تخت جمشید جان می گیرند. روی سنگنگارههای کاخ آپادانا، که کاخ محل پذیرایی از میهمانان داریوش به شمار میرفت، تصاویری از پیشکش آوران از اقوام مختلف با لباسها و فرهنگهای متفاوت همراه با سربازان گارد جاویدان به چشم میخورد.
لاستمپا نوشت: هدایایی که نزد پادشاه هخامنشی برده میشد از گاو و شتر گرفته تا جواهرات و ادویه جات، از بافتههای ابریشمی گرفته تا سبدهای خرما و شراب، از ارزشمندترین محصولات سرزمینهای مختلف آن زمان به شمار میرفته است. با نگریستن به این نقوش برجسته، به چهرهها و لباسها و پیشکشهای اهدایی، میتوان به راحتی صحنههای واقعی جشن و گردهمایی در آن دوران را در ذهن زنده کرد.
نوروز پنج قرن پیش از تولد حضرت مسیح، از اعیاد مذهبی دین زرتشت بود که اولین دین توحیدی جهان به شمار می رود. هر چند نوروز پس از اسلام به یک جشن ملی تبدیل شد، اما ایرانیها هنوز آن را با جان و روح خود حس کرده و بسیاری از اهالی این کشور تخت جمشید را برای لحظه تحویل سال انتخاب میکنند.
این روزنامه افزود: یزد در 400 کیلومتری تخت جمشید قرار دارد و مرکز دین زرتشت است. برج یا دخمه خاموشان که خارج از یزد قرار دارد، در قرنهای گذشته به آیین دفن مردگان زرتشتی اختصاص داشته که البته چند سال است که ممنوع شده است. زرتشتیان، اجساد مردگان خود را بر فراز دخمه میگذاشتند تا توسط پرندگان خورده شود و سپس استخوانها را درون چاه دخمه میانداختند.
همین آیین در مورد اجساد پادشاهان نیز به مرحله اجرا درمیآمد و سپس آنها در آرامگاههای سلطنتی نقش رستم قرار داده می شدند. آتشکده یزد نیز اکنون فعال است و هر روز نیایشکنندگان در حالیکه لباسهای سفید بر تن دارند وارد این معبد میشوند و آتش مقدس را که از 1500 سال پیش روشن نگه داشته شده، از پشت شیشه نگاه میکنند.
در کوچه پسکوچههای محله فهادان یزد، میان بادگیرها و زنان سیاهپوش، خانههای کاهگلی با درهای رنگی و دق الباب های زیبا و متفاوت برای زنان و مردان، زمان متوقف شده است. از پشت در آبی رنگ خانه هنر یزد، پلههایی ما را به پشت بام میبرد و از آنجا مشاهده صحنه غروب آفتاب بر فراز بادگیرهای شهر، سحرآمیز است.
فاطمه و همسرش در خانه هنر یزد از میهمانان با موسیقی و آب انار پذیرایی میکنند. چراغهای مسجد جامع یزد که از مهمترین و زیباترین مساجد ایران به شمار می رود، با غروب آفتاب روشن میشود. با مشاهده رنگهای سبز و آبی و طلایی بناهای سنتی در یزد میتوان کمابیش به قدمت آنها پی برد. در مغازههایی که در اطراف میدان امیرچخماق قرار دارند، محصولات غذایی لذیذ و سنتی به فروش می رسد و مردم برای خرید شیرینی های حاج خلیفه، در برابر مغازه او صف میکشند.
بلندترین بادگیر ایران در مجموعه ای که به دستور کریم خان زند در سال 1750 ساخته شده، قرار دارد. مجموعه تاریخی دولت آباد، متشکل از قنات، بنا، باغ و بادگیر، به دلیل مهندسی باغ خود یکی از 9 باغ ایرانی ثبت شده در میراث جهانی توسط یونسکو است. پیش از ورود به شهرهای ایران مانند یزد، اصفهان، شیراز و کاشان؛ هیچگاه نمی توان تصور کرد که آنها چنین باغهای زیبایی را در پس دیوارهای خود پنهان کرده باشند.
باغهای ایرانی گوشههایی از بهشت هستند که در آنجا آب با عبور از نهرهای کوچک، از حوضی به حوض دیگر ریخته و پس از نمایش در آبنماها و فوارهها، به طبیعت جان میدهد و گرمای هوای تابستان را به عقب میراند.
اولین باغ ایرانی به دستور کوروش کبیر در پاسارگاد بنا شد که امروز دیگر هیچ اثری از آن باقی نمانده و با نگاهی به محوطه فعلی، غیرممکن به نظر می رسد که زمانی در این فضا، باغ سرسبز و پرآبی در میانه کویر وجود داشته است. امروز از مجموعه پاسارگاد، تنها آرامگاه بسیار ساده و بینقش و نگار کوروش باقی مانده است که بازدیدکننده را به توقف و تامل وامیدارد. گفته می شود که اسکندر نیز پس از اینکه تخت جمشید را نابود کرد، برای ادای احترام به دیدن مقبره کوروش رفت.
منبع: ایرنا
دیدگاه تان را بنویسید