خداحافظی «بابا بسکی» با جهان طبیعت
پدر طبیعت ایران درگذشت
دکتر «غلامعلی بسکی» پدر طبیعت ایران و از فعالان برجسته محیطزیست دنیا پس از تحمل یک دوره نسبتا طولانی بیماری بامداد امروز دار فانی را وداع گفت.
اعتمادآنلاین| صبح امروز برای همه مردم شهرستان گنبدکاووس با یک خبر تلخ و دردناک آغاز شد، مردم گنبدکاووس و فعالان محیط زیست و حوزه حراست از کیان طبیعت در کشور صبح امروز هنگامی که از خواب برخاسته و قصد شروع یک روز کاری جدید در 23 مرداد ماه را داشتند، با خبر تاسفبار و اندوهناک رحلت دکتر «غلامعلی بسکی» پدر طبیعت ایران زمین روبهرو شدند که همه آنها را شوکه کرد و در غمی بزرگ فروبرد.
غلامعلی بسکی معروف به «بابا بسکی» که زندگی خود را وقف دفاع از محیط زیست کشور کرده بود، پس از طی یک دوره بیماری نسبتا طولانی بامداد امروز دارفانی را وداع گفت تا طبیعت ایران اسلامی و محیط زیست دنیا به نوعی یتیم شود.
جزئیات مراسم تشییع و تدفین دکتر بسکی
خانواده این فعال برجسته محیط زیست کشور و دنیا که از افراد سرشناس و مورد وثوق جامعه بینالمللی در حوزه طبیعت و محیط زیست است ضمن ابراز تسلیت از وقوع این ضایعه دردناک زمان تشییع پیکر این مرحوم را روز جمعه آتی از ساعت 14 از مقابل بیمارستان موقوفه بسکی واقع در خیابان آیتالله طالقانی (ره) گنبدکاووس اعلام کردند.
پیکر این شخصیت والای دوستدار طبیعت و محیط زیست پس از تشییع در گنبدکاووس با حضور مسوولان ارشد استانی و ملی، عصر جمعه در زادگاهش و در دامان طبیعت در روستای «تنگراه گالیکش» به خاک سپرده خواهد شد.
گفتنی است غلامعلی بسکی معروف به بابا بسکی زادهٔ بهمن 1310 در سبزوار، پزشک و هوادار محیط زیست ایرانی است. او در سال 1345 بیمارستانی را در شهر گنبدکاووس تأسیس کرد و پس از آن در 1349 زندگی شهری را رها کرد و به مرور تبدیل به یک گیاهخوارِ مطلق شد و زندگیِ خود را وقفِ دفاع از محیطزیست و تبلیغِ گیاهخواری کرد.
دکتر بسکی پس از به پایان رساندن تحصیلات متوسطه در دبیرستان اسرار حاج ملا هادی سبزواری، در رشته طب دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه تحصیل داد و در سال 1345 با درجه تخصص جراحی زنان از همان دانشگاه فارغالتحصیل شد.
او در سال 1331 ازدواج کرد و اکنون چهار فرزند و شش نوه دارد. از سال 1349 با دوری از زندگی شهری، تصمیم میگیرد در جنگل گلستان اقامت گزیند. وی به مدد کوهپیماییهای زیاد میان جنگلها و درههای پر درخت و پر از چشمهسار، خلق و خوی طبیعت دوستی را دریافت و چندین بیماری مزمن از قبیل آبمروارید، دیسک کمر و حساسیتهای پوستی او معالجه شد.
او متاثر از جهانبینی شعرایی از جمله مولوی، حافظ و سعدی تصمیم گرفت به طبیعت پناه ببرد و خام گیاهخواری را در پیش بگیرد. او پس از التیام یافتن تمام بیماریهایش، زندگی خود را وقف طبیعت کرده و بسیاری از اموال خود را نیز برای ساخت بیمارستان، مدرسه و مراکز عمومی خیریه صرف کرد
منبع: فارس
دیدگاه تان را بنویسید