«اعتمادآنلاین» گزارش می‌دهد:
ویروس کرونا؛ برندگان و بازندگان دنیای جدید
آیا واکنش دولت‌ها در مقابل شیوع ویروس کرونا، بالانس قدرت را از سمت غرب به طرف چین تغییر می‌دهد؟
اعتمادآنلاین| «Andra tutto bene»؛ ایتالیایی‌ها به ما یاد داده‌اند که چنین فکر کنیم، اما آیا در عالم واقع هم چنین خواهد بود؟ فردا همه چیز بهتر خواهد شد؟
شاید منطقی نباشد که در میانه بحرانی که امانوئل مکرون آن را جنگ در برابر دشمن نامرئی نامیده، تغییرات سیاسی و اقتصادی آینده‌ای نامعلوم را پیش‌بینی کنیم.
پیش‌بینی جهان پس از کرونا
آدم‌های کمی هستند که پس از دیدن تنها سه صحنه (تئاتر) تلاش می‌کنند کل داستان را تشریح کنند. با وجود این، رهبران جهان، دیپلمات‌ها و آنالیزورهای ژئوپلیتیک به خوبی می‌دانند که ما در آغاز عصری جدید ایستاده‌ایم. مبداء تاریخ.
به همین دلیل رهبران جهان یک چشم به رصد این نبرد هرروزه دوخته‌اند و چشمی دیگر به جهانی که ویروس کرونا برای ما باقی خواهد گذاشت. در حالی که هنوز در میانه نبردیم، افراد بسیاری در دهکده جهانی مشغول درس آموختن از این بحران هستند.
مکرون عصر پساکرونا را با بهبود سیستم درمان آغاز خواهد کرد
امانوئل مکرون پیش‌بینی کرده: این دوره به همه ما درس جدیدی خواهد آموخت. بسیاری از باورهایمان تغییر خواهد کرد. بسیاری از چیزهایی که گمان می‌کردیم غیرممکن هستند حالا ممکن شده‌اند. روز پس از پیروزیِ ما شبیه روزی که این بحران آغاز شد نخواهد بود. ما از نظر اخلاقی قوی‌تر خواهیم شد و عواقب این بحران را پشت سر خواهیم گذاشت.
او وعده داده که این تغییرات با تمرکز بر بهبود سیستم درمانی فرانسه آغاز خواهند شد.
در آلمان، زیگمار گابریل، وزیر امور خارجه حزب سوسیال‌دموکرات، گفته که نسل‌های آینده در مورد ایده جهانی شدن به اندازه ما بی‌تجربگی نخواهند کرد.
در ایتالیا نخست‌وزیر سابق ماتئو رنزی پیشنهاد داده کمیسیونی برای برنامه‌ریزی در مورد آینده تشکیل شود.
از سوی دیگر یک اثر گرافیتی روی دیواری در هنگ‌کنگ با این مضمون نقش بسته: هیچ بازگشتی به زندگی نرمال نیست. چون در واقع مسبب همه اینها همان زندگی نرمال بود.
یا همه در کنار هم می‌ایستیم یا شکست می‌خوریم
هنری کیسینجر گفته رهبران جهان باید برای جابه‌جایی قدرت در دنیای پس از کرونا آماده باشند.
همچنین آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل گفته است: «رابطه قدرت‌های بزرگ جهان هرگز تا به این حد آشفته نبوده است. کووید-19 به شکل دراماتیکی به ما نشان داده که یا همه در کنار هم می‌ایستیم یا شکست می‌خوریم.»
در دنیای سیاست اما بحث بر سر همکاری نیست. بحث اصلی این است که آیا چین قدرت جدید جهان خواهد بود یا ایالات متحده آمریکا؟
همبستگی ملی در بریتانیا
در انگلستان موضوع مناظرات البته بسیار کوچک‌تر از این حرف‌هاست.
حزب کارگر به دنبال بهبود شرایط کسانی است که در بخش خدمات اجتماعی کار می‌کنند. خدمات اجتماعی حالا طیف بسیار گسترده‌تری را در بر می‌گیرد. پیک موتوری و مالکان فروشگاه‌های کوچک مواد غذایی هم در این دسته قرار گرفته‌اند.
«مغازه‌دارها» دیگر توصیف تحقیرآمیزی نیست.
پل ادیسون روزگاری نوشته بود که جنگ جهانی دوم چطور قدرت در بریتانیا را به سمت احزاب چپ سوق داد. اکنون نیز اتفاق مشابهی در حال وقوع است.
جی ال هادسون در دفتر خاطرات خود در سال 1944 نوشته بود: «دیگر هیچ بهانه‌ای برای بیکاری و گرسنگی وجود ندارد. وقتی می‌توانیم چنین انرژی و هزینه‌ای را برای جنگیدن بگذاریم پس کاری نیست که از عهده انجام آن برنیاییم.»
در بریتانیا همه تغییرات هم سیاسی نیست؛ حمایت از کادر درمان و تمام کسانی که در بخش خدمات اجتماعی کار می‌کنند، تقدیر از نیروهای NHS با دست زدن از پنجره خانه‌ها در ساعتی مشخص همه نشان از همبستگی دارد. البته شاید برای پیش‌بینی تغییرات سیاسی زود باشد. ملتی که هنوز درگیر برگزیت است شاید خسته‌تر از آن است که به تغییرات پساکرونا فکر کند.
در آسیا، آمریکا و اروپا اما بحث فراگیر و گسترده است. زندگی اجتماعی شاید متوقف شده باشد اما بحث‌های اجتماعی از همیشه داغ‌تر است.
در اروپا با همه اختلافاتی که روزبه‌روز هم بیشتر می‌شود تمرکز بر تخصیص بودجه برای مقابله با آسیب اقتصادی کروناست.
تفاوت در واکنش حکومت‌ها در مقابل بحران
فرانسیس فوکویاما می‌گوید: «تفاوت در واکنش موثر به بحران تفاوت بین دیکتاتوری و دموکراسی نیست، تفاوت در واکنش به بحران نه بر اساس نوع حکومت بلکه بر مبنای توانایی و کفایت حکومت و بالاتر از آن اعتماد مردم به حاکمیت است.»
کرونا؛ بحران سوئز ایالات متحده
اروپایی‌ها با وجود آمار مرگ‌ومیر بالا می‌توانند هر بعدازظهر به تماشای نشست مطبوعاتی دونالد ترامپ بنشینند و ببینند که چگونه انسان‌های منطقی می‌توانند برای همه چیز برنامه‌ریزی کنند غیر از برنامه‌ریزی برای رئیس‌جمهوری غیرمنطقی.
ناتالی توچی می‌گوید، حوادث بسیار شبیه به بحران سوئز در سال 1956 است. حوادثی که در نهایت منجر به از بین رفتن قدرت بلامنازع بریتانیا در جهان شد. ویروس کرونا می‌تواند همان بحران سوئز ایالات متحده باشد.
جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، معتقد است این اتحادیه پس از شوک ابتدایی حالا در راستای همکاری کشورهای عضو قدم برمی‌دارد.
او می‌گوید: «پس از فاز اول بحران که کشورها به تنهایی تصمیماتی را اتخاذ کردند حالا وارد مرحله‌ای شده‌ایم که تصمیمات اتحادیه اروپا مهم است. در ابتدا کشورها به هشدارها اهمیت نمی‌دادند، اما حالا روشن است که تنها راه خروج از بحران در کنار هم بودن است.»
شاید حق با بورل باشد، اما هنوز هیچ چیز قطعیت ندارد. در این لحظه جهانی وجود دارد که هنوز برنده‌ای ندارد.
دیدگاه تان را بنویسید