چرا ایموجی‌ها قدرتمندتر از واژه‌ها عمل می‌کنند؟

اعتمادآنلاین| مژده اصغرزاده- واژه‌نامه آکسفورد هر سال واژه‌ای را معرفی می‌کند که در تمام طول سال مورد توجه قرار گرفته است و آن را «واژه سال» می‌نامد. این کلمه با دقت بسیار و بر اساس تجزیه‌وتحلیل دقیق تعداد دفعاتی که از واژه استفاده شده و مفاهیمی که نشانگر زمانه ماست انتخاب می‌شود. یکی از این واژه‌ها که چند سال پیش در سال 2015 انتخاب شد واژه نبود بلکه شکلکی بود با صورت خندان و اشک‌های شادی‌‌ اطراف چشمش.

به گزارش اعتمادآنلاین ، به نقل از «The Conversation»، این شکلک‌ها واژه نیستند، اما ما برای بیان احساسات خود از آنها استفاده می‌کنیم. در تحقیقی که سال 2015 انجام گرفت مشخص شد بیش از 80 درصد از کل کاربران گوشی‌های تلفن همراه در انگلستان از شکلک استفاده می‌کنند. ایموجی از زبان ژاپنی گرفته شده و معنای آن «شخصیت نگاشت» است.

زبان گفتاری یا اشاره به ما کمک می‌کند تا با دیگران ارتباط برقرار کنیم و پیام خود را به آنها منتقل کنیم. ما با زبان می‌توانیم بر شرایط روانی افراد دیگر تاثیر بگذاریم و تغییراتی در وضعیت اجتماعی خود پدید آوریم. ما از زبان استفاده می‌کنیم تا کارهایی مثل پیشنهاد ازدواج، دعوا، آشتی یا طلاق را انجام دهیم؛ شکلک‌ها نیز عملکردهای مشابهی دارند.

گاهی شکلک‌ها می‌توانند دردسرساز شوند؛ مثلاً سال‌ها پیش یک پسربچه 17ساله‌ آفریقایی‌آمریکایی در فیس‌بوک خود یک ایموجی افسر پلیس گذاشت و تفنگی که به سوی او شلیک می‌شد. این ایموجی باعث شد رفتار او غیرعادی تلقی شود و دادستان منطقه نیویورک به اتهام «تهدید تروریستی» قرار بازداشت برای او صادر کند. دادستان ادعا کرد که این ایموجی‌ها به معنای تهدیدی برای آسیب رساندن به دیگران یا تحریک افراد برای خرابکاری تلقی می‌شود؛ اما در نهایت هیات منصفه به دلیل اینکه این مورد اولین جرم شکلکی جهان بود از متهم کردن جوان خودداری کرد. نکته‌ای که در این ماجرا نهفته این است که شکلک‌ها نیز مانند زبان می‌توانند منتقل‌کننده پیام باشند.

ایموجی نیز مانند واژه‌ها ابزار قدرتمندی برای تفکر یا متقاعد کردن دیگران است و درست مثل واژه‌ها می‌توانند مدرکی علیه شما در دادگاه باشد. به طور خلاصه کسانی که ماهیت شباهت شکلک به زبان را رد می‌کنند اساساً نمی‌توانند درک کنند که ارتباطات انسانی در دنیای جدید دیجیتالی ما چگونه صورت می‌گیرد.

تحقیقات نشان می‌دهد که روزانه کمی کمتر از 60 درصد از مردم از شکلک خندان یا غمگین استفاده می‌کنند. مطالعه‌ای که در انگلیس انجام شد نشان داد کاربران در 20 درصد از کل گفت‌وگوها از شکلک خندان استفاده می‌کنند. مسلماً یکی از رایج‌ترین شکلک‌های امروزی این ایموجی است. شکلک «خندان با اشک شادی» نمادی از استفاده روزمره ما از ایموجی‌ها در زندگی دیجیتالی این عصر است.

ایموجی‌ها برای نشان دادن منظور گوینده، حالات چهره، زبان بدن و تعاملات گفتاری مورد استفاده قرار می‌گیرند. شکلک‌ها کلمات مرسوم زبان نیستند، با این حال نشانه‌های مهمی قلمداد می‌شوند که به ما امکان می‌دهند تا متن را از حالت خشکی بیرون آوریم و احساسات خود را وارد متن کنیم.

نکته مهم این است که ایموجی‌ها به ما کمک می‌کنند با شخصی که مخاطب او هستیم همدلی کنیم و ارتباطی موثر داشته باشیم. این شکلک‌ها به ما اجازه می‌دهند تا بر نحوه تفسیر خود از متون تاثیر بگذاریم و احساسات‌مان را بهتر منتقل کنیم. شاید بتوان ادعا کرد که ایموجی‌ها از برخی جهات از واژگان نیز قدرتمندتر عمل می‌کنند؛ مثلاً شکلک خنده همراه با اشک شادی می‌تواند طیف عاطفی پیچیده‌ای را منتقل کند که در صورت عدم استفاده از آن مجبور خواهیم شد چندین کلمه را پشت سر هم به کارببریم. اما شکلک می‌تواند به صورت فوری طنینی عاطفی ایجاد کند و ما را از به کار بردن واژه‌های مختلف بی‌نیاز کند.

این شکلک‌ها گاهی می‌توانند جانشین کلمات شوند؛ این چیزی است که زبان‌شناسان آن را تغییر رمز (code-switching) می‌نامند. اگر بخواهیم نمونه‌ای افراطی از این طرز بیان را بیان کنیم باید به ترجمه آثاری چون آلیس در سرزمین عجایب با شکلک اشاره کنیم. این شکلک‌ها عملکردهای واژه را دارند و ساختار دستوری را نیز رعایت می‌کنند. واقعاً نمی‌توان به قدرت بیان ایموجی‌ها شک کرد.

شکی نیست که زبان مورد استفاده قرار می‌گیرد تا باقی بماند. زبان انگلیسی از بین نمی‌رود و به این زودی هم در خطر نمی‌افتد؛ اما این ایموجی‌ها شکافی را که در ارتباطات دیجیتالی وجود دارد پر می‌کنند و عملکرد ما را در برقراری ارتباط بهبود می‌بخشند.