«اعتمادآنلاین» گزارش می‌دهد:
چطور قرنطینه بر مهارت‌های گفتمانی کودکان تاثیر گذاشت؟
کودکان در دوران شیوع کرونا سختی‌های فراوانی را متحمل شدند. آنها از رفت‌وآمد با دوستان خود محروم بودند و تحصیل نیز از راه دور صورت می‌گرفت. این عوامل باعث شد که کودکان با واژه‌های کمتری آشنایی پیدا کنند و گستره واژگان‌شان کوچک شود.
اعتمادآنلاین| مژده اصغرزاده- شیوع ویروس کرونا باعث شد بسیاری از کودکان بهترین قسمت از سال را که به معاشرت با دوستان و معلمان خود می‌پرداختند از دست بدهند و کمتر بتوانند با دوستان یا آشنایان معاشرت کنند. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات شیوع همه‌گیری این بود که شیوه یادگیری صحبت کردن افراد را تغییر داد.
به گزارش اعتمادآنلاین ، به نقل از «The Conversation»، می‌خواهیم بدانیم آیا قرنطینه و آموزش از راه دور بر مهارت‌های گفتمانی و زبانی کودکان و رشد تحصیلی و اجتماعی آنان تاثیر داشته است؟ اگر چنین بوده، والدین باید چه اقداماتی در این زمینه انجام دهند؟
نظرسنجی تازه‌ای که در موسسه اوقاف مدارس انگلیس انجام شد نشان داد کودکانی که از پاییز سال 2020 شروع به تحصیل کرده‌اند بیش از کودکان دیگر نیاز به پشتیبانی و کمک دارند. داده‌ها حاکی از آن است که بیشترین نگرانی در مورد برقراری ارتباط و افزایش مهارت زبانی بود که 96 درصد از مدارس اذعان داشتند سطح این مهارت‌ها «بسیار نگران‌کننده» یا «کاملاً نگران‌کننده» بوده است. میزان سطح رشد اجتماعی و عاطفی 91 درصد و سطح سواد 89 درصد بوده است. این مهارت‌ها کاملاً به رشد توانایی‌های گفتاری، زبانی و ارتباطی کودکان وابسته است.
تاثیر قرنطینه
پدر و مادرها برای سلامت و محافظت از کودکان‌شان در طول قرنطینه شگفت‌آمیز عمل کردند. محدود بودن فعالیت‌های مرتبط به کودکان و ندیدن دیگر افراد خانواده چالشی بزرگ برای والدین این دوره بود. به همین خاطر گستره واژگان کودکان محدود شد؛ مثلاً از واژگانی که هنگام دیدن مزارع یا رفت‌وآمد با پدربزرگ و مادربزرگ یاد می‌گرفتند محروم شدند. این مساله حائز اهمیت است زیرا سطح واژگان کودکان در دوران پیش‌دبستانی از 2 سالگی تشکیل می‌شود و فقدان واژگان متنوع موجب ایجاد ضعف در بزرگسالی خواهد شد.
تاثیر استفاده از ماسک
استفاده از ماسک باعث شد متوجه شویم که تا چه اندازه به لب‌خوانی متکی بوده‌ایم. اینکه نمی‌توانیم حرکت لب‌ها را ببینیم و استفاده از ماسک بر صدای تولیدشده تاثیر می‌گذارد درک صحبت‌های دیگران را برای ما دشوار کرد. این مساله به ویژه برای کودکانی که گوش چسبناک (اوتیت میانی ترشحی) دارند مشکلات اساسی ایجاد می‌کند.
ممکن است کودکان در مقطع پیش‌دبستانی و دبستان نتوانند به خوبی صدای معلم‌شان را از زیر ماسک بشنوند؛ مثلاً در تشخیص صداهای /t/ یا /p/ دچار مشکل شوند. این مساله ممکن است بر رشد گفتار کودک یا اطلاعات واج‌شناسی او که برای توانایی تجزیه صداها به منظور فراگیری قدرت خواندن و هجی کردن واژگان به کار می‌رود تاثیر بگذارد. همچنین ماسک باعث می‌شود حالات چهره پنهان شود و نتوانیم به خوبی معنای واژه‌ها را درک کنیم. وجود ماسک موجب ایجاد سوءتفاهم و کاهش مهارت‌های اجتماعی و عاطفی کودکان می‌شود.
چه باید کرد؟
والدین می‌توانند از چند شیوه بهره گیرند تا به کودکان خود کمک کنند؛ مثلاً با کودکان درباره چیزهایی که آنها دوست دارند صحبت کنند، از جملات ساده بهره گیرند و با تولید صداهای زیر و بم و حالات چهره مختلف با آنها ارتباط برقرار کنند. کودکان نوپا تکرار کردن را دوست دارند پس اگر کودک‌تان به اتوبوس نگاه کرد، می‌توانید درباره اتوبوس مطالب گوناگون بگویید و واژه «اتوبوس» را بارها تکرار کنید.
با بچه‌های بزرگ‌تر نیز درباره موضوعاتی که به آنها علاقه‌مندند صحبت کنید، به سوالات‌شان پاسخ دهید تا کودکان بتوانند به صحبت کردن ادامه دهند و واژه‌ها و جملات معنادار بسازند. حال که محدودیت‌های کرونایی کاهش یافته می‌توانید با مراجعه به کتابخانه، پارک، باغ‌ها و مزارع و رفت‌وآمد با دوستان و آشنایان دامنه واژگان کودکان خود را وسیع‌تر کنید.
دیدگاه تان را بنویسید