حکم قصاص برای نامادری به جرم قتل پسر دانشجو

نامادری که متهم است پسر جوان شوهرش را به قتل رسانده با درخواست مادر مقتول به قصاص محکوم شد.

به گزارش اعتمادآنلاین، متهم بعد از قتل پسر جوان جسد او را مثله و در میان زباله‌ها رها کرده بود.

گزارش مفقودی پسر جوان

یک سال قبل زن و مردی به ماموران خبر دادند فرزندشان که دانشجو است، گم شده و از او خبر ندارند.

با این شکایت تلاش برای افشای راز ناپدید شدن پسر دانشجو آغاز شد تا اینکه ماموران شهرداری گونی مشکوکی را در شهرک کاروان پیدا کردند و پس از گشودن آن با جنازه مثله‌شده یک مرد جوان روبه‌رو شدند.

جسد با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و ماموران پلیس به بررسی رد خونی پرداختند که روی زمین قرار داشت. رد خون تا چند صد متر آن طرف‌تر ادامه داشت و به یک خانه سه طبقه قدیمی منتهی می‌شد.

شواهد نشان می‌داد احتمالاً قربانی در خانه قدیمی کشته و سپس جسد مثله او به خیابان منتقل شده و چندین روز از قتل گذشته است.

وقتی ماموران مقابل خانه رفتند دریافتند صاحب خانه پدر فرشاد است. این مرد به سردخانه پزشکی قانونی رفت و جسد پسرش را شناسایی کرد.

ماموران در تحقیقات اولیه متوجه شدند پدر و مادر فرشاد از هم جدا شده‌اند. پدر فرشاد گفت: من سال‌ها قبل با مادر فرشاد ازدواج کردم اما چون با هم تفاهم نداشتیم از هم جدا شدیم. مدتی بعد با زن دیگری ازدواج کردم که او نیز به خاطر بیماری فوت شد و حالا چندین سال است که با همسر سومم به نام فرنگیس ازدواج کرده‌ام. من از ماجرای کشته شدن پسرم هیچ اطلاعی ندارم. فرنگیس به من گفته بود پسرم از خانه بیرون رفته و دیگر بازنگشته است.

با اظهارات این مرد ماموران به بازجویی از زن ۴۰ ساله پرداختند و او پرده از جنایت فجیع برداشت و مشخص شد شوهرش در این ماجرا دستی نداشته است.

زن جوان گفت: با اینکه چندین سال بود با پدر فرشاد ازدواج کرده بودم اما فرشاد رابطه خوبی با من نداشت. پس از مدتی متوجه شدم او به من نظر دارد و حرف‌های نامربوطی به من می‌زند. یک روز که می‌خواستم همراه دختر ۱۲ ساله‌ام به حمام بروم در اتاق را بستم و پشت در یک میز تحریر گذاشتم، اما وقتی بازگشتم متوجه شدم فرشاد مخفیانه از پشت در از من فیلم سیاه گرفته است. می‌خواستم ماجرا را به شوهرم بگویم، اما آخر شب وقتی برای برداشتن گردو به طبقه سوم که اتاق فرشاد بود رفتم او را  در حال نگاه کردن به فیلم سیاه دیدم. آن‌قدر عصبانی شدم که کنترل اعصابم را از دست دادم و با میله آهنی به سر فرشاد زدم و گوشی موبایلش را شکستم. سپس به آشپزخانه رفتم و چاقو برداشتم و سر او را بریدم. من سرش را در کیسه‌ای در حمام نگه داشتم و  سپس جسد را مثله کردم و چند روز آن را در خانه نگه داشتم تا اینکه آنها را در چند کیسه و گونی پیچیدم و با کمک یک مرد کارتن‌خواب به سر خیابان بردم.

به دنبال اعترافات این زن برای وی کیفرخواست صادر و پرونده‌اش به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

این در حالی بود که پدر فرشاد اعلام گذشت کرد و گفت از همسر سومش هیچ شکایتی ندارد.

در ابتدای جلسه رسیدگی به این پرونده نماینده دادستان کیفرخواست را خواند و برای فرنگیس اشد مجازات خواست.

سپس مادر فرشاد روبه‌روی قضات ایستاد و گفت: از وقتی پسرم گم شده بود چندبار با فرنگیس تماس گرفتم و پیگیر ماجرا شدم. یک بار فرنگیس گفت امیدوارم کارهای پدر فرشاد دامن او را نگیرد. از شنیدن این حرف تعجب کردم و از او درباره علت این حرف پرسیدم اما او سکوت کرد. او و شوهر سابقم مدت‌ها می‌خواستند مرا پنهان کنند و به همین خاطر به پلیس گفته بودند من مرده‌ام؛ اما پلیس مرا پیدا کرد. من از خون پسرم گذشت نمی‌کنم و درخواست قصاص دارم.

سپس فرنگیس پشت تریبون ایستاد و به دفاع پرداخت. او اظهارات جدیدی را مطرح کرد و گفت: من اتهام قتل را قبول ندارم. من فقط جسد را پیدا کردم و آن را به سر خیابان بردم.

متهم در تشریح جزئیات ماجرا گفت: وقتی از محل کار به خانه برگشتم گونی مشکوکی را زیر موتور پسرم در حیاط پیدا کردم که در کنار آن رد خون قرار داشت. مادرشوهرم هم گفت نمی‌داند داخل گونی چه چیزی قرار دارد. من گونی را کشان‌کشان به سر خیابان بردم و رها کردم. دوباره هم به سر خیابان رفتم و به آن سر زدم. آخرین بار دیدم یک مامور پلیس کنار آن ایستاده. وقتی مامور پلیس در گونی را باز کرد شلوار فرهاد را دیدم و فهمیدم جسد متعلق به پسر شوهرم است، چون شلوار را خودم برای او خریده بودم.

او درباره اعترافات قبلی‌اش در پلیس آگاهی گفت: من اعترافات قبلی‌ام درباره قتل و انگیزه آن را قبول ندارم. من قبلاً تحت فشار اظهارات دروغینی را مطرح کرده بودم.

در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده فرنگیس را به قصاص و دیه به خاطر جنایت بر میت محکوم کردند.