رسم گفت‌وگو

اعتمادآنلاین| احمد مازنی، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی درباره گفت‌وگوی ملی نوشت: به طور کلی برای حل اختلافات و تنازعات در سطوح گوناگون روش‌های مختلفی وجود دارد یکی از این روش‌ها روش جنگ است؛ استفاده از ابزار نظامی و نبرد مسلحانه که درطول تاریخ از این روش بسیار استفاده شده و خاطرات تلخ و شیرین از جنگ‌های تاریخ بشر به‌جا مانده است و ...

امروز هم این روش به اشکال گوناگون دنبال می‌شود، چه در شکل تحمیل هژمونی قدرت سلطه‌گران بین‌المللی و مزدوران منطقه‌ای آنها در مناطق مختلف ازجمله در خاورمیانه و چه درصورت و شکل مقاوت که در دفاع مقدس شاهد بودیم و سال‌هاست که در خاورمیانه شاهد آن هستیم.

با این همه، راه و روش دیگری نیز برای حل منازعات وجود دارد و این روش دیگر، راه و رسم گفت‌وگوست. ما معتقدیم تا زمانی که انسان‌ها می‌توانند با زبان با یکدیگر تعامل و ارتباط داشته باشند، نباید با اسلحه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و تا زمانی که می‌توانند از ابزار فرهنگی برای حل اختلافات‌شان استفاده کنند، نباید از ابزار استفاده کنند. آنجا که قلم می‌تواند عامل ارتباط بین انسان‌ها باشد، نباید از تفنگ استفاده کرد. استفاده از تفنگ در ضرورت‌ها و در مقام دفاع از ارزش‌های انسانی ازجمله هویت، فرهنگ، خاک، دین و وطن جایز است اما تا زمانی که این امکان وجود دارد که با زبان شعر با یکدیگر گفت‌وگو کنیم و با زبان داستان و رمان با هم تعامل کنیم، نباید از ابزار دیگر استفاده کنیم.

نکته دیگر این است که اگر روش گفت‌وگو را برای حل منازعات به‌کار بگیریم، گام نخست را برداشته‌ایم و در گام دوم همواره با این سوال مواجه می‌شویم که در چه موضوعاتی ورود کنیم؟ حال آنکه تجربه بنده می‌گوید ورود به تعامل و گفت‌وگو باید برپایه مفاهمات و مشترکات باشد. ما نیز مشترکاتی فراوان ازجمله قانون اساسی، اندیشه امام(ره) و سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری داریم و پافشاری بر این مشترکات، می‌تواند راهگشای مشکلات باشد تا بتوانیم گرد یک میز نشسته و چهره‌به‌چهره با یکدیگر گفت‌وگو کنیم.

منبع: روزنامه اعتماد