ریشه اصلی انحرافات عدم تمکین از امام و رهبری است

اعتمادآنلاین| حجت الاسلام والمسلمین مجتبی ذوالنور در نمایش بازسازی غدیر که در پردیسان قم برگزار شد، در باب واقعه تاریخی غدیر خم اظهار کرد: حادثه بزرگ غدیر به قدری در تاریخ شیعه با عظمت است که دشمنان اسلام از حذف آن مایوس و ناتوانند؛ لذا سعی دارند در محتوای آن انحراف ایجاد کنند.

وی ادامه داد: تحریف کنندگان غدیر با تفسیر "مولا" در حدیث "من کنت مولاه فهذا علی مولاه" به صرف "دوست" به درایت و فهم پیامبر(ص) جسارت می کنند و در حق کسانی که از برکت ولایت ائمه محروم گشتند، ظلم کرده‌اند، امتداد آن انحراف تاریخی هنوز هم وجود دارد.

وی در ادامه به ذکر 20 دلیل در اثبات اینکه "ولایت و مولا" معنایی فراگیر تر از صرف "دوستی و محبت" دارد پرداخت و اظهار کرد: اولا غدیر در حجه الوداع و سال آخر عمر نبی اکرم(ص)اتفاق افتاد پس حوادث این سفر اتفاقاتی معمولی نیست. ثانیا رسول الله(ص) دستور داد تا در بلاد اسلامی تبلیغ کنند که هرکسی قدرت و تمکن حضور در حج دارد بیاید پس معلوم است ایشان پیش بینی و زمینه سازی اتفاقی مهم را می‌کنند. اگر تصمیم پیامبر(ص) صرفا توصیه‌ای اخلاقی مبنی بر دوست داشتن علی(ع) بوده است چرا در همان مکه که همه بودند اعلام نکرد و سه شبانه روز جمعیتی بالغ بر 120هزار نفر را در گرمای تابستان نگه داشت؟ پیامبر(ص) دستور دادند سوارانی به دنبال کسانی که تندرو یا کندرو بودند یا غدیر را بلد نبودند بروند تا حداکثر مسلمین در آن تجمع بزرگ و سرنوشت ساز شرکت داشته باشند.

نماینده مردم قم در مجلس با اشاره به مطالعات شخصی خود در زمینه ی واقعه غدیر بیان کرد: من ندیدم رسول خدا(ص) در هیچ مراسم خاصی دستور به ایجاد جایگاه کنند الا در غدیر که مقداد و ابوذر و سلمان مسئول ساختن جایگاه شدند. پیامبر(ص) دستور دادند سمت راست و چپ جایگاه دو خیمه برپا کردند یکی برای خودشان و دیگری برای علی(ع) با این‌که آن‌هایی که خلیفه شدند هم در این سفر حضور داشتند. رسول خدا(ص) در یک سخنرانی معمولی نگفتند علی(ع) را دوست داشته باشید بلکه نطقی مفصل کردند. 14 صفحه از کتاب بحارالانوار را خطبه غدیر در برگرفته است که پیامبر(ص) در آن به تبیین ریشه‌های توحیدی ولایت می‌پردازند و امامت را ادامه راه نبوت می‌دانند.

وی با اشاره به این‌که «بعضی‌ها می‌گویند نبی اکرم(ص) از لفظ مولا استفاده کرده چون در آن معنی دوستی نهفته است»، تصریح کرد: پیامبر(ص) چند بار از علی به عنوان وصی خودش اسم برد در خطبه غدیر علی(ع) را امره المومنین خواندند. امره یعنی حاکم و فرمانروا! چندبار از او با عنوان امیرالمومنین یاد کردند. امیرالمومنین صفت مختص پیامبر (ص) است و برای هیچ یک از ائمه نیز، در لسان بزرگان و روایات ایشان لفظ امیرالمومنین استفاده نشده است حتی برای حضرت صاحب الزمان(عج)!حتی در صلح نامه امام حسن(ع) با معاویه، یک بند این صلح نامه آمده که لفظ امیرالمومنین مختص علی(ع) است که خدا توسط نبی به او اعطا کرده و معاویه نیز آن را امضا کرد. پیامبر(ص) چه لفظ دیگری را باید بگویند که معنای حاکم بدهد!؟ رسول خدا(ص) دو یا سه بار در بین خطبه از مردم بیعت می‌گیرد و می‌گوید: خدایا شاهد باش من فرمان تورا ابلاغ کردم! این فرمان صرفا دوست داشتن است؟

وی ادامه داد: رسول خدا عمامه خود را با نام "سحاب" از سر برداشتند و بر سر علی گذاشتند این یعنی تنفیذ امامت بر علی(ع)، حتی رسول الله(ص) قبل از سخنرانی از مردم بیعت و اتمام حجت گرفتند که آیا صدای مرا دریافت می‌کنند یا نه تا راه فراری باقی نگذارند که فردا کسی بگوید نشنیدم. ابتکار ایشان این بود که افرادی با فاصله هایی که صدای‌شان به هم برسند میان جمعیت ایستادند، رسول خدا جمله‌ای می‌گفت و صبر می‌کرد تا به انتهای جمعیت برسد و از انتها پرچم تکان می‌دادند و رسول خدا (ص) جمله بعدی را می‌گفتند، رمز ماندگاری و ثبت تاریخی غدیر ابتکار است که روات و کاتبان توانستند علیرغم طولانی بودن آن خطبه آن را تمام و کمال بنویسند.

ذوالنور در پایان گفت: آیا با حکمت و عصمت رسول خدا(ص)سازگار است که با این همه مقدمه بگویند علی(ع) را دوست داشته باشید؟ آیا با حکمت و عصمت ایشان سازگار است که امت را بدون پیشوا رها کنند!؟

منبع:ایسنا