پیش‌نیاز امید ملت

اعتمادآنلاین| سید فرید موسوی نماینده تهران نوشت:طی ماه‌های اخیر، چاره‌اندیشی‌های فردی مردم برای حفظ ارزش دارایی‌های خود در مواجهه با وضعیت پر‌نوسان اقتصادی حاکم بر کشور به طرق مختلف در رسانه‌ها و جامعه انعکاس یافته است. بی‌شک گسترش ناامیدی در سطح جامعه نسبت به تدبیر و توان مسوولان و ...

دستگاه‌ها در حل مسائل جاری و پیش‌روی کشور، مهم‌ترین عاملی است که در شکل‌گیری وضعیت فعلی ایفای نقش کرده است.

تلاش گروه‌ها و جناح‌های رقیب دولت در بزرگ‌نمایی خطاها از همان روزهای ابتدایی استقرار دولت و استفاده از تریبون‌های رسمی و غیررسمی در راستای رویکرد غلط‌شماری فعالیت‌ها بدون توجه به بسترها، روندها و سیاست‌های گذشته اقتصادی از یک سو و عدم توجه به دامنه اختیارات دولت و زمان مورد نیاز برای اصلاح روندها و سیاست‌های گذشته از سوی دیگر در ایجاد این ناامیدی نقش مهم و اساسی داشته است. اما نقش برخی اقدامات همچون تعلل دولت در کنترل نقدینگی، حراج منابع محدود و ارزشمند بانک مرکزی، فساد و توزیع رانت در تخصیص ارز دولتی در دیگر سو را نیز نمی‌توان در تقویت ناامیدی بین مردم نادیده گرفت.

سخنان دولتمردان در این ایام چنان است که گویی اوضاع امروز کشور کوچک‌ترین تغییری نسبت به قبل نداشته و انگار که «نه خانی آمده و نه خانی رفته است». حال آنکه حداقل انتظار از دولت در این شرایط واقع‌بینی و اقدام متناسب با شرایط موجود و قبول خطاها و کوتاهی‌هاست. به هر روی اقتصاد کشور سال‌هاست دچار عارضه‌هایی است که در درمان آنها غفلت شده و در بازه‌های زمانی مختلف مُسکن‌هایی تجویز شده که امروز حتی بدون تهدیدهای بین‌المللی هم اثرات آن مُسکن‌ها از بین رفته است. با این وجود امروز، دولت سکاندار است و با علم بر این واقعیت‌ها قبول مسوولیت کرده و عدم اقدام منطقی و به موقع دولت در عارضه‌یابی و درمان، ممکن است فرآیند درمان را طولانی‌تر، پیچیده‌تر و پرهزینه‌تر کند. مردم از دولت انتظار شق‌القمر ندارند، اما اینکه در برابر اتفاقات اقتصادی داخلی و بین‌المللی، اقدام اثربخش و بایسته‌ای را از سوی دولت در‌نمی‌یابند یا حتی برنامه‌ای مدون و منسجم برای مواجهه با بحران پیش‌ رو را نمی‌بینند، دچار نگرانی و بی‌اعتمادی می‌شوند. مردمی که هنوز اقدامات غیرمدبرانه دولت قبل را در زمان تحریم‌های پیشا‌برجام از یاد نبرده‌اند، وقتی انفعال و بی‌برنامگی دولت را در مواجهه با وضعیت کنونی می‌بینند، با نگرانی بیشتری در پی پیشگیری از افت ارزش دارایی‌های خود بر می‌آیند. همین تصمیم عمومی عامه مردم است که نقدینگی‌های خرد را روزی روانه بازار سکه و ارز می‌کند و روزی روانه بازار خودرو و روزی دیگر روانه تقاضا برای فلان کالا.

این دومینو متوقف نخواهد شد، مگر با پذیرش این واقعیت از جانب مردم که کارگزاران صادقانه و به موقع، عارضه را تشخیص داده و به موقع با تمام ظرفیت‌ها جهت رفع آن اقدام می‌کنند.

ناگفته پیداست که در شرایط کنونی اقتصاد ایران، درک دولت از لزوم تغییر رویکرد برای مدیریت اوضاع بسیار ضروری به نظر می‌رسد. ترکیب تیم اقتصادی دولت که در وضعیت عادی اقتصاد نیز بعضا ساز ناکوک و ناهماهنگ می‌زدند، در وضعیت کنونی قطعا مستلزم یک بازنگری جدی است. تا مادامی که تیم اقتصادی دولت یک تیم همگن و هماهنگ نباشد، نمی‌توان اتخاذ تصمیمات بهینه برای مدیریت اقتصاد کشور را از آنها انتظار داشت. لکن با وجود اینکه این موضوع به‌ویژه طی ماه‌های اخیر به دفعات توسط گروه‌های مختلف اقتصادی و سیاسی دلسوز به دولت یادآوری شده، همچنان اقدام موثری از طرف دولت در حل مساله صورت نگرفته است.

متاسفانه زمان از حرکت باز ‌نمی‌ایستد و سودجویان و گروه‌های مختلف هر روز به دنبال طرحی نو در دامن زدن به التهابات اخیر بازارها هستند. افکار عمومی امروز بیش از هر زمان دیگری نیاز به تقویت اعتماد عمومی و همدلی اجتماعی دارد. حتی در آزاد‌ترین اقتصادهای دنیا نیز در شرایط خاص و غیرمنتظره، نمی‌توان جامعه را به حال خود رها کرد و انتظار حل خود به خودی مساله را داشت. مجلس همواره تلاش کرده است در نقش مکمل و پشتیبان دولت، به دولت در اخذ بهترین تصمیم در مواجهه با شرایط موجود کشور کمک کند و تاکنون کمتر موردی به خاطر دارم که مجلس با اصرار بر رای مانع اقدام یا عملیاتی کردن برنامه‌های دولت در حوزه اقتصادی باشد. با این همه اما سوال اینجاست که در دولت چه می‌گذرد که در شرایطی که بدون سکاندار بودن دو وزارت اقتصادی‌اش، حتی برای یک روز هم متضمن هزینه برای کشور است، اینگونه در معرفی گزینه با برنامه به مجلس تعلل می‌شود؟

در جامعه هنوز «امید» به بهبود اوضاع به طور کامل نمرده است و افکار عمومی خسته از التهابات پی‌در‌پی بازارها، به‌ شدت تشنه دریافت علامت مثبت «تدبیر» از دولت است. امیدوارم دولت در ارسال این سیگنال امیدبخش به جامعه، درنگ نکند.

منبع:اعتماد