مبادا داستان سال 84 در 1400 تکرار می‌شود / واعظی و جهانگیری با هم مشکلی ندارند

اعتمادآنلاین| غلامعلی دهقان با اشاره به نقش اسحاق جهانگیری در دولت روحانی، گفت: نقش معاون اول زمانی پررنگ می شود که رییس دولت حضور نداشته باشد. در این شرایط معاون اول نقش رییس جمهور را در ساماندهی کابینه ایفا می‌کند. طبیعی است که هر رییس جمهوری هر شخصی را به عنوان معاون اول انتخاب نمی کند، کسی را انتخاب می کند که همسو با دولت بوده و با رئیس جمهور قرابت فکری داشته باشد.

وی افزود: بنابراین انتخاب آقای جهانگیری تصادفی نبوده بلکه بر اساس ذهنیت مثبت آقای روحانی نسبت به ایشان بود اما آنچه که داستان آقای جهانگیری را پررنگ کرد توقعی بود که به خاطر نقش آفرینی مثبت آقای جهانگیری در مناظره های سال 96 ایجاد شد که انصافا ایشان در مناظرات خوش درخشید و یکی از ستاره های مناظرات بود.

این عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه با تاکید بر اینکه از فردای انتخابات چنین تصور می شد که آقای جهانگیری باید نقش بیشتری در دولت داشته باشد که این موضوع بار روانی در جامعه ایجاد کرد و انتظارات را بالا برد، تصریح کرد: واقع امر این است که شخصیت حقوقی معاون اولی وظایف خاص خود را دارد که بیشتر هماهنگی وزرا در غیاب رئیس دولت است. به نظر می رسد حالت دوگانه ای در پی این توقعات شکل گرفت سوال برانگیز شد که به واقع آقای جهانگیری کجای بازی دولت قرار می گیرد و عده ای هم به این موضوع که نقش آقای جهانگیری در دولت کمرنگ شده دامن زدند در حالیکه آقای جهانگیری همان آقای جهانگیری سال 92 بود با همان سطح وظایف معاون اولی.

واعظی و جهانگیری اختلافی ندارند

دهقان با طرح این مساله که بخش قابل توجهی از این اختلاف مصنوعی و کاذبی که بین آقای جهانگیری و رئیس دفتر آقای روحانی در جامعه مطرح شد ناشی از یک جنگ روانی بود که رقیب یعنی اصولگرایان به آن دامن زدند البته برخی رسانه های اصلاح طلب نیز آن را تشدید کردند، گفت: این در حالی است که حوزه وظایف معاون اول و رئیس دفتر رئیس جمهور کاملا مشخص است، ضمن اینکه آقای جهانگیری بارها بعد از انتخابات از کابینه دفاع کردند و آقای واعظی هم اعلام کردند که هیچ مشکلی با آقای جهانگیری ندارند. ما هم به عنوان افرادی که در متن هستیم به واقع مشکلی نمی بینیم.

دهقان همچنین با بیان اینکه جریان اصلاحات یک کلیت واحدی نیست بلکه آن را می توان یک طیف درنظر گرفت که بعد از سال ها هنوز تعریف نشده است، گفت: روزی سعید حجاریان گفته بود که جبهه مشارکت جبهه بین العباسین یعنی از عباس دوزدوزانی تا عباس عبدی است. واقعیت این است که روح غالب بر اصلاحات همچنان در مسیر حمایت از دولت است البته ممکن است مواردی به اندازه تعداد انگشتان یک دست ساز جدایی بزنند ولی اصلاحات صاحب دارد و رئیس جمهور دولت های هفتم و هشتم به عنوان چهره‌ای شاخص آن را هدایت می کند و همیشه این طور بوده که ندای واحدی از ایشان درباره حمایت از دولت شنیدیم.

وی افزود: در این زمینه شخصیت های شاخص دیگری همچون حسن خمینی نیز همواره نسبت به جریان اعتدال سمپاتی داشته و از دولت حمایت کردند. البته این را هم قبول دارم که عده قلیلی از اصلاح طلبان نه از روی سوء نیت بلکه با حسن نیت به این نتیجه رسیده باشند که جایگاه دولت به دلیل مشکلات اقتصادی جایگاه سال های 92 تا 96 نیست بنابراین برای اینکه از آسیب پذیری اصلاح طلبان جلوگیری کنند ساز جدایی می زنند تا وضعیت خود را در بدنه اجتماع بهبود ببخشند. به نظرم بخشی از نیروهای اصلاح طلب به این تحلیل رسیدند اما سوال این است که آیا جامعه هم این تحلیل را می پذیرد که جریانی که تا دیروز حامی دولت بوده امروز پشت دولت را خالی کند؟

تشدید تضادها درست نیست

دهقان در پاسخ به سوالی درباره میزان اختلافات بین اصلاح‌طلبان و دولت، گفت: اجازه بدهید نگاه راهبردی و استراتژیک داشته باشیم؛ جبهه ای که از سال 92 تا 96 شکل گرفت، جبهه ائتلاف بزرگ اصلاح طلبان، اعتدالیون و اصولگرایان معتدل بود. در سال 92 این ائتلاف ممکن بود نانوشته باشد اما برای انتخابات مجلس دهم افراد نشستند و لیست عمومی را تنظیم کردند به طوریکه در لیست تهران شما اسامی افرادی مانند کاظم جلالی و بهروز نعمتی به عنوان شخصیت های اصولگرا را در کنار کواکبیان و حضرتی به عنوان چهره های اصلاح طلب، علی مطهری به عنوان چهره اعتدالی اصولگرا و چهره های ناشناخته ای که به اعتدال و توسعه نزدیک بودند می بینید.

این عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه با بیان اینکه جبهه ائتلاف بزرگ اصلاح طلبان، اعتدالیون و اصولگرایان معتدل همگن نبوده بلکه یک طیف است که هر کدام تشکیلات خاص خود را دارند اما همه ما رقیبی داریم که در انتخابات ریاست جمهوری 96 نزدیک 17 میلیون رای داشت که گزینه نهایی آنها آقای رئیسی بود و جریان نواصولگرایی آقای قالیباف هم به او پیوست، تصریح کرد: در این شرایط تشدید تضادهای فرعی به نفع جبهه پیروز 92 تا 96 نیست. سیاستمدار واقعی باید همیشه تلاش کند تا تضاد اصلی را فراموش نکرده و بداند که تضاد اصلی همیشه پابرجاست.

به گفته وی، رقیب در تلاش است تا با تشدید تضادهای فرعی، در جبهه پیروز سال 92 تا 96 انشقاق ایجاد کند و متاسفانه از آنجا که ما در شناخت جنگ روانی ضعیف هستیم گاهی اوقات خودی ها آتش بیار معرکه می شوند که بنده در ابتدای صحبتم به نقش رسانه های دوست در ماجرای آقای جهانگیری اشاره کردم. البته نفس اختلاف سلیقه را در جبهه اتئلاف کنندگان 92 تا 96 می پذیرم اما چون یک رقیب توانمند مشترک داریم که پایگاه اجتماعی و تشکیلات دارد عقل و خرد سیاسی حکم می کند که نیروهای اصلاح طلب، اعتدالی و اصولگرایان معتدل به آن دامن نزنند که مع الاسف دامن می زنند؛ دلیل آن هم می تواند نداشتن تحلیل درست از شرایط سیاسی کشور باشد، ما باید هوشیار باشیم که ممکن است داستان سال 84 در 1400 تکرار شود.

یک رقیب مشترک داریم

دهقان با اشاره به رقبات‌های انتخاباتی گذشته، اعلام کرد: در سال 84 بخشی از اصلاح طلبان با آقای کروبی بودند، اصلاح طلبان آوانگارد و جبهه مشارکت با آقای معین وارد انتخابات شدند، اصلاح طلبان اعتدالی با آقای هاشمی آمدند و آقای مهرعلیزاده هم از طیف اصلاح طلبی با نگاه قومی گرایی وارد کارزار انتخابات شد که موفق به جذب دو میلیون رای هم شد، نتیجه تعدد کاندیداها این بود که انسجام از دست رفت یعنی رقیب اصلی فراموش شد و در نهایت از دل آن آقای احمدی نژاد بیرون آمد. لذا تاکید بنده این است که ضمن پذیرش اختلاف سلیقه ها در جبهه پیروز انتخابات 92 تا 96، از آنجا که ما یک رقیب مشترک و توانمند داریم همچنان باید همگرایی، وحدت و انسجام داخلی را در دستور کار خود قرار دهیم.

این عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه با تاکید بر اینکه سیاستمدار باید همه‌جانبه تحلیل کند، گفت: اگر قرار بود به طور مثال در سال 94 آقای x با کوپن یک جریان وارد مجلس شده باشد خب سوال این است چرا در سال 90، 86 یا 82 این اتفاق نیفتاد؟ پس بحث فراتر از این موضوعات است، صرف این نیست که چون آقای x در فلان لیست بوده رای آورده بلکه اتفاق دیگری افتاده و آن این است که گفتمان غالب کشور تغییر کرده است. این گفتمان چه زمانی تغییر کرد؟ سال 92. چه کسی سمبل این تغییر بوده است؟ حسن روحانی . اخیرا آقای سعید حجاریان در مصاحبه ای گفته که ما بین آقای عارف و آقای روحانی، آقای روحانی را ترجیح دادیم چون احساس کردیم ایشان می تواند مشکل سیاست خارجی را حل کند و شاهد هم بودیم که دولت در قضیه برجام موفق شد اگرچه آقای ترامپ بازی را به هم زد.

او با انتقاد از برخی اصلاح‌طلبان و طرح این سوال که اگر این آقایان مدعی هستند که لیست ما رای آورد، سوال این است پس چرا در سال 90، 86 یا 82 رای نیاوردند، افزود: نباید نگاه تک بعدی به سیاست داشت یعنی فضای عمومی جامعه و گفتمان قالب جامعه بسیار مهم است؛ باید بپذیریم که دوستان اصلاح طلب و اعتدالیون یک رابطه دیالکتیکی و دوسویه با هم دارند، واقع امر این است که آن گروهی که توانست با ادبیات و کارکرد خود گفتمان سیاسی را در سال 92 تغییر دهد حسن روحانی به عنوان یک چهره اعتدالی بود. مگر غیر از این است که تئوریسین های اصلاح طلب بارها اعلام کردند که خوانش ما از اصلاحات، اصلاحات اعتدالی شد بنابراین امروز روح غالب بر اصلاحات حمایت از دولت است. خواهشم از دوستانی که تریبون و رسانه در اختیار دارند این است که کمی عمیق تر به مسایل نگاه کنند.

کواکبیان سال‌های 76 تا 84 را فراموش نکند

دهقان همچنین در انتقادی از کواکبیان، گفت: من همین جا تعریضی دارم به دوست خوبم آقای کواکبیان؛ ایشان کارکرد خود را در سال های 76 تا 84 فراموش نکند که چگونه بازیچه صدا وسیما و کیهان شده بود و اصلاح طلبان کلاسیک را تخریب می کرد. ما که این ها را فراموش نکردیم. به نظر می رسد برخی دوستان همیشه علاقمند هستند که سوار بر موج حرکت کنند به طوریکه یک روز اصلاح طلبان را می زدند با اینکه خودشان هم اصلاح طلب بودند البته نه اصلاح طلب درجه یک، اما حال که خودشان به واسطه اینکه چهره های شاخص اصلاح طلبی ردصلاحیت شدند بالا آمدند خیلی باید حواس شان جمع باشد که با کدام طناب و گفتمان بالا آمدند. من از دوستان آقای کواکبیان هستم اما این انتقادات به ایشان وارد است.

این عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه با تاکید بر اینکه ائتلاف اصلاح‌طلبان و اعتدالیون به مویی بند نیست و همچنان مستحکم است، گفت: هم اصلاح طلبان و هم سایر جناح ها به یک پختگی رسیدند به طوریکه اصول سیاست ورزی را می دانند و متوجه هستند که گاهی اوقات ائتلاف حداقلی از ائتلاف حداکثری بهتر است. سال 84 برای همه ما درس شده که باید حواس مان جمع باشد؛ اگر مسایل را ساده ببینیم ممکن است تحولات سال 84 شکل بگیرد.

وی ادامه داد: بخش قابل توجهی از اصلاحات به اصلاحات اعتدالی رسیدند، بخشی از اصلاح طلبان بعد از 84 و 88 به ساختار شکنی رسیدند و از ایران خارج شدند و بخشی دیگر از اصلاح طلبان هم تحت تاثیر جو دیدگاه خود را مطرح می کنند اما در مجموع روح حاکم بر اصلاحات که به دو اصل توسعه سیاسی و تعامل با جهان پایبند است خردمندانه برخورد کرده و اگرچه به سیاست داخلی آقای روحانی انتقاداتی دارند اما از آنجا که دولت موفق شد در سیاست خارجی چهره مثبتی از ایران ارایه کند نگاه حمایتی به دولت دارند. حتی آقای محمدعلی ابطحی و آقای تاجزاده هم بعد از نطق اخیر آقای روحانی در سازمان ملل در پیام هایی در فضای مجازی بسیار تعریف و تمجید کردند و آقای حجاریان هم اخیرا در گفت وگویی از انتخاب آقای روحانی در مقابل عارف صحبتی را مطرح کرده بودند.

برخی دوستان به حزب اعتدال و توسعه کم‌لطفی می‌کنند

دهقان همچنین در پاسخ به این پرسش که برخی می گویند دولت یعنی حزب اعتدال و توسعه، گفت: این موضوع باید باز شود، ببینید شخصیتی که ما در سال 92 و 96 به خصوص در مناظرات 96 از آقای روحانی دیدیم، یک شخصیت با اعتماد به نفس، مستقل، کسی که قادر است فی البداهه مناظره را جهت بدهد به طوریکه شاهد بودیم با استفاده از دو واژه در سال های 92 و 96 کار آقای قالیباف را یکسره کرد، همه این ها نشانگر این است که تصمیم گیرنده اصلی در دولت و چینش وزرا شخص ایشان است. البته آقای روحانی در تصمیم‌گیری‌ها کانال‌های مختلفی همچون آقای جهانگیری و آقای واعظی دارند. ضمن اینکه یکی از ویژگی های ممتاز آقای روحانی این بوده که با ورود اینترنت به ایران با فضای سایبر و رسانه هم آشنایی دارد.

وی افزود: برخی دوستان نسبت به حزب اعتدال و توسعه کم لطفی می کنند یعنی به گونه ای با رفتارهای خود حزب اعتدال و توسعه را بزرگنمایی می کنند. البته این گروه همان اقلیتی هستند که درتلاشند این طور وانمود کنند که اگر امروز شرایط کشور مساعد نیست مسئولیت با اصلاح طلبان نبوده و مقصر اصلی دولت و اعتدالیون هستند اما چه کسی باور می کند؟

منبع: خبرآنلاین