نباید در نامه‌های امام تردید کرد

اعتمادآنلاین| آیت‌الله محمد جواد فاضل لنکرانی در خصوص صداقت و امانتداری مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید احمد خمینی اظهار داشت: یکی از عنایات خاص خدای تبارک و تعالی بر امام(س) این بود که از نظر علمی فرزندی نصیب او کرد که واقعا در میان روحانیت کم نظیر است. مرحوم شهید آیت الله سید مصطفی خمینی واقعا یک شخصیت علمی جامع الاطراف بود. الحمدلله در سال های گذشته نکوداشتی برای ایشان گرفتند و امیدوارم که جهات علمی ایشان بیشتر روشن شود.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم افزود: عنایت دیگر خدا بر امام این بود که فرزندی مثل مرحوم حاج احمد آقا نصیب امام کرد. افرادی که با حاج احمد آقا بودند شاهد بودند که واقعا صداقت در گفتار و رفتار عجین با وجود او بود و انسان هیچ احتمال نمی داد که بخواهد مطلبی را به عنوان فکر شخصی خودش وارد مجموعه فکری امام کند. اینجا یک نکته بسیار مهم است که این طور که ما از مرحوم والدمان و شاگردان امام شنیده ایم، امام شخصیتی بود که به این زودی تحت تأثیر قضایا و عواطف قرار نمی گرفت و بی جهت به کسی اعتماد نمی کرد. این خودش یکی از ابعاد وجودی امام بود که در قله رأفت نسبت به شاگردان و نزدیکانش بود اما در مسأله اعتماد در مسائل سیاسی معیارهای بسیار مهمی را داشت.

وی گفت: من یادم هست که اوایل پیروزی انقلاب بعضی از آقایان در قم خواستند دفتر امام را در اختیار خودشان بگیرند. از این جهت هم درست می گفتند که ما شاگرد امام هستیم و باید به عنوان بازوان امام خدمت کنیم و بعضی از اینها اصرار داشتند که حاج احمد آقا در بیت دخالت نکند. من یادم هست که با چه بی اعتنایی از طرف امام در آن زمان مواجه شدند و آنها بعدا فهمیدند که این یک فکر اشتباه است.

فاضل لنکرانی یادآور شد: رهبری فرمودند حاج احمد آقا امین امام بود؛ و واقعا امین امام بود. امام کاملا به مرحوم حاج احمد آقا اعتماد داشت. در جلساتی که ایشان مطالبی را از قول امام نقل می کردند، انسان به خوبی می دید که ایشان مقیّد است از چیزی که امام فرموده فراتر نرود. گاهی اوقات مطالبی را از امام برای پدر ما نقل می کردند؛ به خوبی معلوم بود خیلی مقید است همانی که امام فرموده، نه کمتر و نه بیشتر، دنبال کند. کسی نبود که فکر کند می تواند افکار و مطالبی را بر منظومه فکری و مسائل امام اضافه کند و واقعا این اعتماد و امانتداری تا آخر بود؛ به طوری که ما واقعا می توانیم شهادت دهیم. البته سند شهادت ما کسانی هستند که همراه مرحوم حاج احمد آقا بودند و بعضی از جلساتی که ما خدمت ایشان می رسیدیم. می توانیم بگوییم که واقعا حاج احمد آقا یک کلمه هم کم و زیاد نسبت به فرمایشات حضرت امام نداشت.

وی در خصوص امانتداری مرحوم حاج احمد آقا اظهار داشت: امام در وصیت نامه به حاج احمد آقا فرموده بودند سهم امامی که در اختیار من هست را در اختیار شورای مدیریت حوزه و آیت الله فاضل قرار دهید تا از طرف من به طلبه ها شهریه بدهند. بعد از گذشت چند روز حاج احمد آقا به پدر ما زنگ زدند و گفتند که «صندوقی در اتاق امام هست؛ بعضی از مقلّدینی که می خواستند وجوه را به دست خود امام بدهند وجوه را می دادند و امام داخل آن صندوق می گذاشتند و ما هنوز در آن را باز نکرده ایم. شما دو نفر را از شورا به اینجا بفرستید تا در حضور آنها این صندوق را باز کنیم». در حالی که اگر حاج احمد آقا این حرف را خبر نمی داد و فرض کنید که بعدا هم جمع می کرد و می فرستاد اصلا کسی حرفی نمی زد. مرحوم والد ما به ایشان گفتند، «ما به شما اعتماد کامل داریم؛ چه نیازی است که ما کسی را بفرستیم؟! شما آنجا باز کنید و هرچه هست را بفرستید». بعد هم فرمودند، «منزل ما نفرستید و به شورای مدیریت بفرستید؛ در جلسه شورا و در حضور آن آقایان».

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تأکید کرد: افرادی مثل پدر ما صد در صد به مرحوم حاج احمد آقا اعتماد داشتند و این امانتداری که حتی نمی خواهد در پول هایی که از امام باقی مانده سر سوزنی خلاف وصیت امام عمل شود و یا سر سوزنی توهمی در آن ایجاد شود. ایشان هم همه را فرستاد. من یادم هست که مرحوم والدمان فرمودند ما همان جا دو نفر از کارمندان شورا را خبر کردیم و در حضور اعضا همه را مرتب و صورت جلسه کردند و شمردند و مشخص شد که چقدر هست. بنابراین ما به خوبی می توانیم بگوییم مرحوم حاج احمد آقا واقعا امین بود و در همه مسائل سیاسی و مالی امام به عنوان یک شخص امین عمل کرد و شاهد بسیار مهمش هم این است که واقعا وقتی از دنیا رفت حتی یک مسأله مبهم باقی نگذاشت.

وی با اشاره به اینکه اعتماد امام به حاج احمد آقا تا لحظه آخر باقی مانده بود، گفت: این خیلی روشن است که آنچه سال 68 هم از امام صادر شده تماما فرمایشات و مطالب امام هست. قرائن بسیار زیادی هم وجود دارد که همان زمان این نامه را در مجلسی که در تهران تشکیل شد خوانده اند؛ ولی به علتی آن زمان پخش نشد. نباید در اینها تردید کرد. به نظرم یک نکته خیلی مهمتر این است. کسی که با فکر امام ارتباط داشته باشد به خوبی می تواند از این فکر نتیجه بگیرد که اینها ترشح شده از قلم امام است.

فاضل لنکرانی ادامه داد: بعضی افراد تردید می کنند که تعابیر بسیار تندی که در آن نامه وجود دارد با مشی امام و روش امام سازگاری ندارد. اتفاقا من می خواهم بگویم عکس این است. یعنی امام در مسائل دینی و مسائل انقلاب و مسائل سیاسی که مربوط به انقلاب می شد اصلا با احدی عقد اخوت نبسته بود؛ کما اینکه خود امام هم بارها این را فرمودند. او اقتضا می کند که اگر امام در یک زمانی دید وجود کسی ممکن است برای انقلاب مضر باشد آن برخورد و آن تعابیر را داشته باشد. لذا نباید تردید کرد آنچه از امام هست و الآن هم بحمدالله یکی از منابع بسیار بسیار مورد اطمینان مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام و یادگار امام هستند؛ که وقتی مطلبی را تأیید می کنند که مربوط به امام هست برای ما دلیل روشنی می شود.

وی با تأکید بر ضرورت رعایت احتیاط در اعمال نظر در مورد مسائل مختلف، اظهار داشت: اگر ما بخواهیم بگوییم مطالبی که چند ماه آخر منتشر شده مربوط به امام نیست، دایره این مسأله توسعه پیدا می کند. بعضی ها می گویند امام از وقتی به تهران رفتند مریض بودند؛ پس بگوییم در تمام آن مدت چنین بوده است؟! نباید این حرف ها را زد. باید آنچه که از امام هست را به صورت مسلّم و دقیق داشته باشیم و نباید در اینها تردید کرد.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم برخی اظهار نظرات را ناشی از تحلیل های ناقص ذهنی دانست و تصریح کرد: یک کسی با ذهن خودش می گوید نباید این تعبیر را به کار می بردند. اولا باید جایگاه امام را در نظر گرفت. جایگاه امام با فردی که بخواهد نسبت به افراد دو چهرگی داشته باشد فرق می کند. ملاک امام اسلام و انقلاب و مردم است. مرحوم والد ما، به نظرم از قول حاج احمد آقا نقل می کردند که اگر کسی در جلوی امام به امام اهانت کند و ناسزا بگوید امام هیچ ناراحت نمی شود. اما اگر بخواهد کوچک ترین تعریضی به انقلاب داشته باشد، امام آشفته می شود. اتفاقا این روحیه در پدر ما هم بود. پدر ما هم تربیت شده امام بود. ایشان آنقدر برای انقلاب عظمت، اصالت و ارزش قائل بودند که اگر کسی خودشان را با اهانت ها مواجه می کرد ناراحت نمی شدند اما اگر کسی می خواست کوچکترین تعریضی به انقلاب بزند آن را طاقت نمی آوردند.

وی افزود: بعضی بزرگانی که از قدیم رفیق امام بودند حق نداشتند راجع به انقلاب تعریضی بزنند. ممکن بود نظرشان را در بعضی مسائل بیان کنند، اما حق اینکه گوشه ای بزنند و یا تعریضی نسبت به انقلاب داشته باشند را نداشتند. این از خصوصیات امام بود که در این مسائل خیلی توجه داشت؛ کسی که نسبت به انقلاب و خون شهدا آنقدر اهتمام دارد و می خواهد این انقلاب باقی بماند و از طرف دیگر معتقد است که دشمن در شخصیتی نفوذ کرده و دارد آن شخصیت را خط دهی می کند. اعتقاد امام این بود که دشمن از صفای شخصیتی سوء استفاده کرده و دارد او را خط دهی می کند، امام باید آشفته شود و آن تعبیرات را ذکر کند.

وی اظهار داشت: من هیچ تردیدی ندارم که مرحوم حاج احمد آقا، با خصوصیاتی که هم دیده ایم و هم شنیده ایم، به هیچ وجه این طور نیست که اضافه و دخالتی داشته باشد و مطلبی را بدون اینکه امام فرموده باشد به امام نسبت دهد. آنچه الآن از نامه های امام هست هم متعلق به خود امام هست و نباید در آنها تردید کرد. واقعا حاج احمد آقا شخصیتی بود که همین امانتداری او تکیه گاهی برای امام بود. امام به حاج احمد آقا اعتماد و تکیه کرد، چون واقعا تشخیص داد که او امین است و در همان مسیر امام حرکت می کند.

فاضل لنکرانی با تأکید بر اینکه در زمانه ما جای حاج احمد آقا واقعا خالی است، گفت: از طرف دیگر خوشحالیم که فرزندان ایشان، مخصوصا حاج حسن آقا، در فقه و حقوق و فلسفه الحمدلله از مبرّزین حوزه شده اند و الحمدلله همه آنها از اساتید حوزه هستند. خود حاج حسن آقا الحمدلله از اساتید مبرز حوزه است. بنابر این بسیار جای خوشحالی و امیدواری دارد. امیدواریم که درخشش بیت امام بیش از گذشته باشد و ما شاهد درخشش های علمی فراوان در بیت و یادگاران امام باشیم.

وی در خصوص علت هجمه های به امام خمینی(س) گفت: کسانی که به زعم خودشان دنبال تخریب هستند فکر می کنند باید در حرف های امام تشکیک کنند. البته من نمی خواهم بگویم هرکس این تشکیک را می کند دنبال تخریب امام است. اوایل رهبری مقام معظم رهبری عده ای از روزنامه نگاران شروع کردند راجع به جنگ و این مسائل حرف زدند. مرحوم والد ما فرمودند شما خدمت رهبری برسید و از قول من این مطلب را بگویید که من دارم می بینم دشمن دارد روی کارها و حرف های امام تشکیک ایجاد می کند. امروز از جنگ شروع کرده و فردا می خواهد به اصل انقلاب برساند؛ شما اجازه ندهید که دشمن در این مسأله موفق شود.

وی افزود: من خدمت رهبری عرض کردم و ایشان فرمودند اتفاقا من هم به این مسأله رسیده ام. اما ما انتظار نداریم کسی که یک مسئولیت رسمی در کشور دارد و مورد احترام هم هست، به این مسیر بیاید و این حرف ها را مطرح کند. دوستداران و خدمتگزاران و مسئولین همیشه باید در تقویت امام کوشش کنند؛ فکر نکنند که این کار تقویت امام است. قطعا این کار تخریب و تضعیف برای امام است.