وصیتنامه هاشمی رفسنجانی پیدا شد؟

اعتمادآنلاین| فوت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نابهنگام و حیرت‌آور بود، اما ماجرای وصیتنامه‌ ی آیت‌الله هاشمی پیچیده‌تر است. گرچه وصیتنامه ایشان که اواخر دهه هفتاد نوشته بود مدتی بعد از مرگ گشوده شد و در اختیار رسانه‌ها قرار گرفت اما خانواده آیت‌الله از وصیتنامه دیگری خبر دادند که مفقود شده است. همه اعضای خانواده هاشمی رفسنجانی متفق‌القول از وجود وصیتنامه‌ای خبر می‌دهند که مرحوم هاشمی بعد از سال 88 آن را نگاشته است.

اولین‌بار محسن هاشمی ، رئیس شورای شهر تهران در برنامه تلویزیونی «حالا خورشید» شبکه سه از گشوده شدن وصیتنامه پدرش خبر داد اما تاکید کرد این وصیتنامه مربوط به سال 79 است. این فرزند رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام وجود وصیتنامه‌ای دیگر را رد نکرده و گفته بود: «ممکن است وصیتنامه دیگری هم باشد که هنوز آن را پیدا نکردیم.»

چند روز بعد از حضور محسن هاشمی در برنامه تلویزیونی و اعلام خبر گشوده شدن وصیتنامه آیت‌الله هاشمی؛ فرزند ارشد رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام با روزنامه «جهان صنعت» مصاحبه و تاکید کرد وصیتنامه‌ای که در صداو سیما از سوی محسن‌ هاشمی قرائت شده مربوط به سال 79 است.»

فاطمه هاشمی در این مصاحبه توضیحاتی بیشتر از وصیتنامه خوانده شده آیت‌الله هاشمی ارائه داد و گفت که «این وصیتنامه قدیمی بود و آیت‌الله‌هاشمی در آن نوشته بودند که وصیت‌نامه بعدی را می‌نویسم».

او در ادامه این مصاحبه از مفقود شدن وصیتنامه دیگر رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام که به گفته او آیت‌الله هاشمی به همراه عفت مرعشی نوشته بود خبر داده بود: «بعد از کلی جست‌وجو، وصیتنامه بعدی هیچ وقت پیدا نشد. نه در منزل و نه در دفتر کار پدرم هیچ اثری از آن نبود. دقیقا به خاطر دارم که همان موقعی که پدرم فوت شدند، آقایان آمدند و هرچه بود و نبود را با خودشان برداشتند و بردند. آیت‌الله‌هاشمی در دفتر کارشان که مجمع تشخیص مصلحت نظام بوده، مطالب مهمی را در گاوصندوق و چند کشو نگهداری می‌کردند و وقتی من به آنجا رفتم تا وسایل پدرم را به خانه بیاورم، با کشوهای خالی مواجه شدم و هیچ چیزی وجود نداشت. ما به دنبال وصیتنامه آیت‌الله ‌هاشمی بودیم و پیش خودمان فکر کردیم که شاید وصیت‌نامه آنجا باشد، برای همین به دفتر کار ایشان رفتیم تا داخل کشو و گاوصندوق را ببینیم اما دیدیم که کشوها و گاوصندوق خالی است.»

یاسر هاشمی ، دیگر فرزند آیت‌الله هاشمی با بیان اینکه «متاسفانه ما هنوز وصیتنامه پدر را در اختیار نداریم» بر وجود وصیتنامه دیگر تاکید کرد و گفت: «هنوز نتوانسته‌ایم وصیتنامه اصلی ایشان را که خبر داریم نوشته و در جایی گذاشته بود، پیدا کنیم.»

بعد از گذشت دو سال‌ونیم از درگذشت « سردار سازندگی » نه از وصیتنامه اصلی او خبری هست و نه از گزارشی که قرار بود شورای عالی امنیت ملی درباره علت فوت ارائه کند. محسن هاشمی، فروردین سال 97 در گفت‌وگو با هفته نامه «صدا» خبر داد که هیاتی از شورای عالی امنیت ملی مسئول بررسی دقیق و جامع دلایل درگذشت مشکوک و نابهنگام آیت‌الله هاشمی رفسنجانی شده است. اما پرونده‌ای که رضا سیف‌اللهی، معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی آن را پیگیری می‌کرد هنوز منجر به ارائه نتیجه نشده و بنا بر اظهارات فرزندان آیت‌الله هاشمی رفسنجانی کاملا مشخص است که ایشان دو وصیتنامه نوشته است، یکی قدیمی که محسن هاشمی آن را باز کرده بود و همه فرزندان از محتوای آن خبر دارند، یکی جدید که گویا از دفتر کار هاشمی رفسنجانی با دیگر اسناد ایشان مفقود شد.

آخرین بار نوبت فاطمه هاشمی بود که به این موضوع اشاره کند. او در گفت‌وگویی با روزنامه اعتماد در پاسخ به پرسش «از وصیتنامه گم‌شده آقای هاشمی چه خبر؟» می‌گوید: «هنوز پیدا نشده است. من مطمئنم که پدر وصیتنامه‌ دیگری داشتند. سالی که می‌خواستیم به عراق برویم وصیتنامه نوشتند که مادر هم به وصیتنامه خود مطالبی اضافه کرد. یک‌بار دیگر هم دو، سه سال قبل از فوت‌شان دیدم که پدر و مادر در مورد این موضوع حرف می‌زنند که من خندیدم و به شوخی گفتم سهم من را بیشتر از بقیه بنویسید. به هر حال این وصیتنامه‌ای که ما دیدیم سال 79 نوشته شده ‌بود.» او در ادامه از اسناد دیگری هم صحبت می‌کند که همراه این وصیتنامه گم شده است: «در مسائل خانوادگی من خیلی به پدر نزدیک‌تر بودم، حتی بعد از وفات ایشان محسن از من پرسید که می‌دانی وصیتنامه پدر کجاست که من گفتم باید یا در گاوصندوق خانه یا گاو‌صندوق و چند کشویی که در مجمع داشتند، باشد. در این گاوصندوق‌ها هم برخی پرونده‌ها و مطالب مهمی را نگهداری می‌کردند. اما وقتی به دفتر ایشان در مجمع مراجعه شد هیچ کدام از آن پرونده‌ها نبود.»

این همان سرخطی است که فاطمه و فائزه هاشمی بارها از آن سخن به میان آورده‌اند. گویا آنها می‌دانند وصیتنامه کجاست اما توان بازپس‌گیری آن را ندارند که اینقدر با ایما و اشاره سعی می‌کنند افکار عمومی را به عنوان جریان اصلی مطالبه‌گر پشت سر این پرسش خود بیاورند.