آرامش برای جامعه شعارزده ما مهم است

اعتمادآنلاین| «جلال میرزایی»، نماینده مردم ایلام و عضو کمیسیون انرژی در رابطه با عملکرد مجلس دهم گفت: به برخی موضع‌گیری‌هایی که بیشتر چهره یک فرد یا نهاد را خدشه‌دار می‌کند کاری ندارم اما ارزیابی‌ام را براساس عملکرد نمایندگان و با توجه منابع و امکاناتی که در اختیار مجلس، کشور و دولت بوده مطرح میکنم. برگردیم به اسفند سال 94 در بحبوحه رقابت‌های انتخاباتی زمانی که مطالبه عمده مردم و رأی دهندگان تشکیل مجلس حامی دولت بود، دولتی که 92 روی کار آمده بود با شعار تنش‌زدایی در روابط خارجی و حل برنامه‌ هسته‌ای که منجر به تحریم‌ها در آن زمان شده بود. بنابراین جریان‌های سیاسی و جریان اصلاح‌طلب که دارای لیست بودند با شعار حمایت از دولت، اعتدال و ایجاد و حفظ امیدها آرامش، اعتدال در جامعه روی کارآمد. عملکرد مجلس دهم معتدل بود اعتدال را رعایت کرد، در برخورد با خیلی از مسائل در رأی‌گیری و طرح‌ها و لوایح جانب انصاف را نگه داشت. مجلس دهم توسط مطبوعات و فعالان سیاسی و مدنی کمتر در ارتباط با طرح‌ها و لوایح سرزنش شد.

او ادامه داد: در برخی موضوعات که جامعه از نمایندگان و مجلس انتظار حرکتی داشت از دست ما کاری برنمی آمد زیرا منابع به شدت تحلیل رفته بود و در برخی از اقدامات چاره‌ای نداشتیم مثل افزایش قیمت بنزین، مثل موارد دیگر که دولت چاره‌ای نداشت. نمی پذیرم که برخی مطرح می کنند چرادر قبال برخی اقدامات دولت مجلس سکوت کرد و چرا موضع مخالف نگرفت. قرار نیست که در دوره کوتاه مدت انتظار داشته باشیم همه مردم موافق مجلس باشند. شاید در کوتاه مدت برخی طرح‌ها، لوایح و موضع‌گیری‌های مجلس نقد شود و مجلس سرزنش شود اما در میان مدت با گذشت زمان افکار عمومی و خیلی از افرادی که منصف هستند و دغدغه کشور دارند، در مورد مجلس قضاوت درستی خواهند کرد.

میرزایی مطرح کرد: مجلس دهم سعی کرد جامعه را نسبت به آینده امیدوار کند و در ایجاد آرامش جامعه غیر از چندحرکتی که تندروها انجام دادند عمدتا قاطبه مجلس موضع‌گیری‌هایی در راستای حفظ آرامش در جامعه داشت. آرامش برای یک جامعه شعارزده مهم است، درگیر شعاریم و کمتر به عمق مسائل نگاه می‌کنیم. جامعه‌ای که فضای ملتهبی دارد، کسب و کارها و اقتصادش ملتهب است باعث فرار سرمایه از کشورش می‌شود، مهاجرت سیر صعودی دارد.

خیلی از نخبگانی که از دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل می‌شوند و امید و آینده این کشور هستند ترجیح می‌دهند از کشور بروند. مجلس بسیار تلاش کرد آرامش جامعه را برهم نزند. وقتی می‌آئید مسائل ساختاری را نگاه می‌کنید و در مورد اشتغال و در مورد نرخ اشتغال سوال می‌شود که این مجلس چه‌کار کرد؟ برای بحث مقابله با فساد چه‌کار کرد؟ در مورد کارهای دیگر مثلا رشد اقتصادی چه‌کار کرد؟ در مورد فرهنگ چه‌کار کرد؟ این سوال‌ها و سوال پرسیدن آسان است و هزینه ندارد اما باید دید مجلس منابع در اختیارش بوده یا خیر. 5 درصد نظارت بر منابع و تخصیص منابع در دست مجلس و بیشتر تخصیص در دست دولت است. استحصال منابع از جامعه و بخش های مختلف دست دولت است. توزیع منابع دست دولت است و نمادش هم لایحه بودجه، دولت منابعی که در سال بدست می‌آورد و درآمدهایش را مشخص می‌کند مجلس می‌تواند، تنها 5 درصد در بودجه دست ببرد و تغییر ایجاد کند. همه اقشار از مجلس طلب‌کارند در جامعه ما همه احساس محرومیت می‌کنند.

او افزود: حتی آنهایی که وضع مالی‌شان هم خوب است و جزو مدیران هستند و حتی کسانی که در سایر کشورها هستند جوامعی که چشم دولت به دست آنهاست تا بتوانند با فعالیت‌هایشان درآمد ایجاد کنند و تولید را افزایش دهند و به دولت کمک کنند از طریق پرداخت به موقع مالیات و مالیات‌های زیاد، حتی آن قشر هم در جامعه ما احساس محرومیت می‌کنند.

میرزایی گفت: وقتی در جامعه‌ای هستید که همه لایه‌ها و اقشار مختلف احساس محرومیت دارند اگر قدمی هم برمی‌داریم دیده نمی‌شود. این نارضایتی به قوت خود باقی است به خصوص جریانات مقابل منتقد که شروع می‌کنند به تخریب کردن بدون توجه به منابع کشور. باید با واقعیت‌ها مواجه شد. در بحث اشتغال وقتی روابط خارجی‌ متشنج است و فرار سرمایه از داخل صورت می گیرد و سرمایه خارجی هم نمی‌آید، نه تنها این مجلس بلکه هیچ مجلسی هیچ کاری نمی‌تواند انجام دهد. هیچ دولتی هم نمی‌تواند کاری کند چون این کارها عمدتا دست دولت و قوه مجریه است. مجلس به اشتباه زیر بار مسئولیتی رفته است که برایش اختیاراتی ندارد اشتغال دست مجلس نیست. نماینده‌ها و گروه‌های سیاسی ایام رقابت‌ها شعاری می‌دهند و می‌گویند می‌خواهیم اشتغال ایجاد کنیم اشتغال دست مجلس نیست. مجلس ما حزبی نیست و افرادی روی کار می ایند که هیچ سابقه کار تشکیلاتی ندارند و هرکسی هم می‌خواهد کار خودش را پیش ببرد. در بحث استیضاح‌ها یا نظارت‌ها خیلی از نمایندگان اگر ببیند منافع محلی‌اش تأمین می‌شود از نظر قبلی‌ خود به راحتی عدول می‌کند.

او با انتقاد از رد صلاحیت گسترده گفت: جریانات سیاسی اصلاح‌طلب ناچار به عدم ارائه لیست شدند زیرا بخش عمده‌ای از پایگاه اجتماعی اصلاح طلبان این دوره حتی اگر اصلاح‌طلبان هم لیست می‌دادند حاضر به مشارکت در انتخابات نبودند. عمده مردم برایشان مطرح بود که اگر قرار باشد رأی بدهیم و جریانی بیاید و کاری نتواند انجام دهد برای چه پای صندوق رأی برویم؟ مردمی امیدی نداشتند.

این عضو کمیسیون انرژی در تحلیل خود از مجلس آینده گفت: به این موضوع از زوایای مختلف باید نگاه شود. یک رویکرد تحلیل‌های سنتی است که ما یک اقلیت اصلاح‌طلب داریم که در مجلس یازدهم انگشت شمارند و شاید تعدادشان به انگشتان دو دست نرسد. در مقابل طیفی داریم که اکثریت 230 نفری هستند که اینها ائتلاف نیروهای انقلابند و رقابت در مجلس آینده میان اینهاست. این اکثریت 230 نفره احتمالا یک فراکسیون تشکیل بدهند. از مشکلاتی که مجلس دهم داشت وجود 3 فراکسیون بود که هیچ کدام اکثریت نبودند.

در مجلس آینده این وضعیت وجود ندارد و این باعث قوی شدن مجلس می‌شود زیرا یک اکثریت مطلق دارد و می تواند، انسجام فراکسیونی داشته باشد. تحلیل دیگر این است که در غیاب اصلاح‌طلبان در مجلس آینده چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اصولگرایان زمانی که بحث غیبت اصلاح طلبان در انتخابات جدی شد به سمت رقابت بین خودشان پیش رفتند یعنی بین جبهه پایداری و طیفی از اصولگرایان با جریاناتی مثل قالیباف و حداد عادل که می‌خواستند انتخابات را در غیاب شورای سیاست‌گذاری و اعضای اصلاح‌طلب رقابتی کنند اما وقتی شرایط به سمتی رفت که برخی اعضای اصلاح طلب لیست دادند، در هم ادغام شدند و ائتلاف کردند و دیدند که نباید ریسک کنند زیرا افرادی مثل حدادعادل معتقد بودند اگر این اختلاف باشد بعید نیست تعداد زیادی از اصلاح طلبان رأی بیاورند بنابراین ریسک نکردند. اینها نمی‌خواهند اصلاح‌طلبان در مجلس حتی تعداد اندک‌شان نمودی در جامعه داشته باشند. در مجلس دهم برای اینکه اقلیت اصلاح‌طلب را به حاشیه ببرند 2 فراکسیون ایجاد می‌کنند یک فراکسیونی با وجود 60/70 نفر و پایداری و طیف احمدی‌نژاد و طیفی هم با 170 نفر با تفکر قالیباف.

او در رابطه با روابط بین دولت و مجلس اینده گفت: به‌رغم اینکه دوست نداشتیم قالیباف رأی بیاورد اما او شخصا آدم میانه رویی است و باید به مردمی که از آنها رأی گرفته نسبت به اجرا و تحقق وعده هایش پاسخگو باشد. مردم بهبود شرایط اقتصادی و معیشت می‌خواهند. قالیباف وقتی در این جایگاه قرار می‌گیرد باید پاسخگو باشد. به نظر می رسد وقتی قالیباف وارد مجلس شود رویکردش تعدیل ‌شود و به تعامل با دولت روی می‌آورد و دنبال درگیری و تنش نخواهد رفت، البته تعداد زیادی که رأی آوردند کسانی هستند که به دولت انتقاد جدی دارند و اصلا دولت و روحانی را قبول ندارند باید ببینیم اینها چه کار می کنند.

اگر قرار باشد در مجلس یازدهم نمایندگان با نطق‌هایشان مسابقه در انتقاد از دولت بگذارند این باعث بروز مشکلات و تنش می‌شود و نه تنها مشکلی از مشکلات مردم حل نمی‌شود، بلکه به همین مشکلات فعلی که مردم دارند اضافه می‌شود و نارضایتی‌ها سمت و سوی نظام را می‌گیرد. طیف منتقد دولت تا توانستند کار کردند که مردم را ناامید کنند و ناامید هم کردند. اگر مجلس یازدهم بد عمل کند دایره منتقدان نظام وسیع‌تر و آن وقت است که نظام با چالش مواجه می‌شود و چالشی که ایجاد می‌کنند، برای دولت روحانی نخواهد بود کل نظام را درگیر می‌کند. خیلی امیدوارم که در سطوح بالاتری با اینها صحبت شود که مسائل را از زاویه رقابت بین دولت و روحانی و طیف قالیباف نبینند و مسائل را اساسی‌تر بدانند. رهبری معمولا در شرایط مختلف به میدان آمده و سعی کرده‌اند، نظام و جامعه دچار چالش و چند پارچگی و منازعات ساختاری نشود در این ارتباط هم نظرم این است که رهبری، اجازه عمیق‌تر شدن شکاف‌ها را نخواهد داد.

او در رابطه باعملکرد خود در مجلس دهم گفت: قضاوت کردن خود کار سختی است. سعی کردم، ملی فکر کنم و شرایط کشور را آن طور که واقعیت دارد در نظر گیرم و به واقعیت توجه کنم. موضعم این بود که از دولت حمایت کنم و در سیاست خارجی اعتقادم به سمت حل اختلافات از طریق وزارت خارجه و مذاکره است. اگر در جایی مذاکره می‌کنیم و به نتیجه نمی‌رسیم به معنای پایان مذاکره نباید باشد و دستگاه دیپلماسی و اصول مذاکره، برای این است که اگر در جایی هم نتیجه نگرفتید باز آلترناتیو، مذاکره و دیپلماسی است. اما در جامعه ما اینگونه نگاه نمی‌کنند در تعامل با مردم کار کردیم و سعی کردیم با توجه به آن چیزی که از ما انتظار می‌رفت و اصول صحیح کشورداری ایجاب می کرد، درست عمل کنیم. باید زمان بگذرد تا ببینیم در آینده چه قضاوتی صورت خواهد گرفت.

منبع: ایلنا