مهدی طالقانی، فرزند آیتالله طالقانی، در گفتوگو با «اعتمادآنلاین»:
رحلت امام خمینی(ره)| امام میگفت آیتالله طالقانی دوست خوب من بود
مهدی طالقانی گفت: بعد از رحلت آیتالله طالقانی، ایشان بسیار متاثر شد و در روزی که به اتفاق خواهران و برادران به دیدار ایشان رفته بودیم، اینطور گفتند که پدرتان دوستِ خوب من بود و از رحلتش ابراز تاسف کرد و مرگ آیتالله را خسران بزرگِ انقلاب عنوان کردند.
اعتمادآنلاین| رحلت امام خمینی(ره) در روز 14 خرداد سال 1368 ایران را عزادار کرد. رحلت امام خمینی(ره) را بسیاری از رسانههای دنیا پوشش دادند. در پی رحلت امام خمینی(ره) ایران سیاهپوش شد و تصاویر منحصربهفردی از مراسم تشییع پیکر بنیانگذار جمهوری اسلامی در آرشیوها باقی ماند. رحلت امام خمینی(ره) یکی از مهمترین اتفاقاتی بود که یک دهه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی رخ داد و همچنان بازخوانی اتفاقات آن روز میتواند یادآور یک رویداد کمنظیر در تاریخ جمهوری اسلامی باشد.
مهدی طالقانی، فرزند آیتالله طالقانی، در گفتوگو با اعتمادآنلاین اظهار داشت: آقا (آیتالله طالقانی) و امام رابطه عاطفیِای با هم داشتند. در واقع پدر در روزهای داغ اول انقلاب به عنوان امین و مشاور ایشان فعال بودند. آنطور که پدر به ما گفتند، آیتالله طالقانی برای اولین بار ایشان را موقع وضو گرفتن در کنار حوضِ حوزه دیدند و بعدها به واسطه پدر همسر امام خمینی(ره) رابطهای نزدیک و دوستانه بین شان برقرار شده بود.
او در ادامه سخنانش گفت: در یکی از روزهای بعد از رحلت آیتالله طالقانی به اتفاق خواهران و برادران به دیدار ایشان رفته بودیم که امام به ما گفتند، پدرتان دوستِ خوب من بود و از رحلتش ابراز تاسف کرد و مرگ آقا را خسران بزرگِ انقلاب دانستند.
طالقانی همچنین تصریح کرد: وقتی آقا بعد از بازداشت یکی از برادرهای من به نشانه قهر به شمال رفت، بعد از 8 روز امام، احمد آقا را فرستاده بود تا پدر را برای بازگشت به تهران مُجاب کند. یادم میآید وقتی احمد آقا وارد اتاق شد، آقا در خواب بود که آن مرحوم خم شد و زانوی آیتالله طالقانی را بوسید و گفت، امام خمینی(ره) گفتهاند، حتما به تهران برگردید و در بازگشت از سفر، اول به قم برویم و با ایشان دیداری داشته باشیم. در آن دیدار امام از آیتالله به نوعی دلجویی کرد و قضیه فیصله یافت.
مهدی طالقانی در پایان سخنانش گفت: من چندین بار تاکید کردم و دوباره تکرار میکنم، آیتالله طالقانی در موقع لازم و حساس به امام مشورت میدادند و به همین دلیل قویا معتقدم، اگر پدر در قید حیات بودند، نه سفارت آمریکا تسخیر میشد و نه مهندس بازرگان از دولت موقت استعفا میکرد.
دیدگاه تان را بنویسید