چرا اعلام «چیستی حادثه نطنز» به آینده موکول شد؟

اعتمادآنلاین| به طور طبیعی حادثه پنجشنبه گذشته در سایت هسته‌ای نطنز، صرف نظر از میزان خسارت محدود آن برای ایران، واجد «اهمیت راهبردی» است و بررسی عوامل وقوع و «اتخاذ تمهیدات ضروری» برای جلوگیری از تکرار رخدادهای مشابه نیز از قاعده «تصمیمات راهبردی» پیروی می کند.

با گذشت بیش از سه روز از حادثه بامداد پنج شنبه 12 تیرماه در مجتمع هسته ای شهید احمدی روشن (نطنز) که طی آن بخشی از سوله در حال تجهیز مربوط به مونتاژ سانتریفیوژهای نسل جدید دچار خسارت شد، اخبار و گزارشهای مربوط به این رخداد همچنان در کانون توجه رسانه‌های داخلی، منطقه ای و بین‌المللی است.

صرف‌نظر از اهمیت شکلی این حادثه، موضوعی که باعث تداوم موج خبری این رخداد شده، مرتبط بودن آن با «تاسیسات هسته ای» است.

اگرچه محل وقوع حادثه، فاصله قابل توجهی با بخشهای فعال در حوزه غنی‌سازی اورانیوم داشته و براساس اعلام مسئولین سازمان انرژی اتمی ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، این حادثه با نشت اورانیوم همراه نبوده است، لیکن شکل گیری این رخداد در یک مجتمع هسته‌ای به تنهایی برای «ایجاد حساسیت و جلب توجه جهانی» کفایت می کند.

متناسب با حساسیتهای بین‌المللی ایجاد شده پیرامون این حادثه، گمانه زنیها در مورد دلایل وقوع آن نیز به عنوان اصلی ترین محور مورد سئوال از سوی رسانه‌های مختلف همچنان مطرح است.

از اولین ساعات وقوع این حادثه و حتی قبل از آن برخی منابع رسانه ای که عمدتا مرتبط با رژیم صهیونیستی بودند جریان خبری مربوط به دست داشتن اسراییل در این حادثه را آغاز کردند و گزاره‌های مختلفی چون حمله هوایی به این مجتمع از سوی جنگنده‌های اف-16 و اف-35، انجام عملیات ویژه، خرابکاری صنعتی و... را با درون مایه «قدرتمند نمایی» رژیم صهیونیستی مطرح نمودند.

اگرچه رسانه‌های رژیم صهیونیستی و غربی از ابتدای وقوع حادثه، فعالیت گسترده ای را برای پوشش خبری و تحلیلی این رخداد و مرتبط نمودن آن به توان اطلاعاتی و عملیاتی اسراییل آغاز کردند لیکن مقامات رسمی این رژیم رویکرد کاملا متفاوتی را در پیش گرفتند.

بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی از اظهارنظر شفاف در خصوص دخالت این رژیم در حادثه سایت نطنز خودداری کرد و صرفا به بیان گزاره کلی«ما نمی‌توانیم اظهارنظری روشن در این خصوص داشته باشیم»، اکتفا کرد.

بنی گانتس وزیر جنگ رژیم صهیونیستی نیز درگفتگو با رادیو ارتش گفت:«ایران با توانایی هسته‌ای همان چیزی است که ما نمی‌توانیم اجازه دهیم محقق شود. ما جلوی ایران را از هر راهی که ضروری باشد می‌گیریم.»

گانتس در ادامه و در پاسخ به این سوال که آیا اسرائیل در یک‌سری از انفجار‌های اخیر در سایت و نیروگاه‌های هسته‌ای ایران دخالت داشته است یا خیر گفت: «ایران اتمی تهدیدی برای ماست اما نباید این را به هر اتفاقی مرتبط کرد.»

گابی اشکنازی، وزیرخارجه رژیم صهیونیستی نیز امروز در اظهاراتی مشابه و در واکنش به حادثه هفته گذشته در سایت هسته‌ای نطنز مدعی شد:« اسرائیل اقداماتی را برای متوقف کردن تهدیدات هسته‌ای ایران اتخاذ می‌کند؛ اما بهتر است اقدامات این رژیم علیه ایران ناگفته بماند.»

جمهوری اسلامی ایران اما تاکنون در کنار اطلاع رسانی شفاف پیرامون این حادثه، ترجیح داده به دلایل امنیتی، بیان علت آن را به آینده موکول کند.

خبر این حادثه را بهروز کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی به فاصله چند ساعت پس از وقوع ان اعلام کرد اما اظهارنظر در مورد علت حادثه به کیوان خسروی سخنگوی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی که تنها پیرامون موضوعات خاص در حوزه امنیت ملی اعلام نظر می کند، واگذار شد که می‌تواند واجد«پیامهای متفاوتی» باشد.

خسروی بعداز ظهر روز جمعه و به فاصله یک روز پس از وقوع این حادثه اعلام کرد: علت اصلی حادثه مشخص شده لیکن بدلیل برخی ملاحظات امنیتی، دلایل آن در زمان مناسب اعلام خواهد شد.

به طور طبیعی حادثه پنجشنبه گذشته در سایت هسته‌ای نطنز، صرف نظر از میزان خسارت محدود آن برای ایران، واجد« اهمیت راهبردی»است و بررسی عوامل وقوع و« اتخاذ تمهیدات ضروری» برای جلوگیری از تکرار رخدادهای مشابه نیز از قاعده «تصمیمات راهبردی»پیروی می کند.

بدون شک تصمیم ایران برای موکول کردن اعلام چیستی این رخداد به آینده را باید از نقطه نظر زمان مورد نیاز برای اتخاذ تصمیمات راهبردی مورد توجه و ارزیابی قرار داد.

منبع: نورنیوز