محمدعلی ابطحی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب:
یک دست شدن حکومتی مزایایی دارد، اما به دموکراسی خدمت نمی‌کند / مبنای قدرت باید آرای مردم باشد
یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: مبنای قدرت باید آرای مردم باشد و آرای مردم نیز بیشتر در نظام ریاستی و انتخاب رئیس‌جمهور نمود پیدا می‌کند. یک دست شدن قدرت شاید کار مملکت را بهتر پیش ببرد، اما قطعا خدمتی به دموکراسی کمک نمی‌کند.
اعتمادآنلاین| تغییر نظام سیاسی و جایگزینی نهاد نخست وزیری با ریاست جمهوری انگار نقطه‌ای است که اصولگرایان و اصلاح طلبان این‌روزها در آن به توافق می‌رسد. از قاضی‌زاده هاشمی گرفته تا عبدی و حجاریان همه این را می‌گویند که مسئول اجرایی کشور باید یک نفر باشد تا به وقت ضرورت خیلی سریع تغییرکند! البته برخی به صورت جدی می‌گویند و برخی هم به طنز و کنایه.
مثلا قاضی زاده هاشمی، نایب‌رییس مجلس کاملا جدی است وقتی که می‌گوید: « به نظر می‌رسد لازم است که در کشور مدتی طولانی نظام پارلمانی حاکم شود. ما نیاز داریم در موقع لزوم سریعا افراد را عوض کنیم، اما با شرایط کنونی اگر سراغ هرکسی برویم بحران سیاسی ایجاد می‌شود.»
او تاکید می‌کند: «مجلس اکنون نمی‌تواند بسیاری از برنامه‌های دولت را رصد کند، رییس‌جمهور نیز یک فرد برخاسته از آرای مردم است و نمی‌توان به راحتی به سراغش رفت زیرا یک نماد سیاسی است، وقت آن است که گفت‌وگو برای پاسخ‌گوسازی کابینه انجام شود. کابینه را می‌توان بارها ساقط کرد، بعد از جنگ جهانی دوم یک حزب 50 سال بر ژاپن حکومت کرد اما میانگین عمر کابینه‌هایش کمتر از دو سال بود. ما نیاز داریم در موقع لزوم سریعا افراد را عوض کنیم اما با شرایط کنونی اگر سراغ هرکسی برویم بحران سیاسی ایجاد می‌شود.»
عبدی اما وقتی می‌گوید «ریاست جمهوی را حذف کنید» کنایه می‌زند. یا سعید حجاریان طنز پیشه کرده وقتی می‌گوید «من برای آنکه نظر آقای عبدی لحاظ شود و ترکیب قانون اساسی برهم نخورد، پیشنهاد ایشان را این‌گونه اصلاح می‌کنم که در انتخابات آتی فقط یک نامزد از سوی شورای نگهبان برای تصدی سمت ریاست جمهوری معرفی و تأیید شود. به این ترتیب اولاً احزاب و نیرو‌های سیاسی تکلیف کار خود را پیش از موعد می‌دانند. ثانیاً مردم سود و زیان ورود یا عدم ورود به انتخابات را دقیق‌تر محاسبه می‌کنند. ثالثاً دعوایی میان نهاد اجرایی و نظارتی پدید نخواهد آمد، وانگهی در مصرف صندوق صرفه‌جویی می‌شود. رابعاً در تولیدات سمعی و بصری و متنی صرفه‌جویی می‌شود و خبری از برنامه تلویزیونی و ستاد انتخاباتی، پوستر و… نخواهد بود، البته فکر نکنیم مردم از چنین انتخاباتی استقبال نخواهند کرد چراکه به هر حال در کشور ما عده‌ای سخن، عمل و پروژه کلان آقای جنتی را حجت می‌دانند. بر همین مبنا می‌توان عده‌ای را هم بسیج و به سوی صندوق رأی دلالت‌شان کرد و گفت، چنانچه مُهر انتخابات1400 در شناسنامه‌تان درج و کدملی‌تان ثبت نشده باشد، قادر به دریافت گذرنامه، گواهینامه، کارت بازرگانی و… نخواهید بود و حق استخدام و تحصیل و هر نوع ارتقا هم از شما سلب خواهد شد.»
پیشنهاد عبدی و حجاریان در واقع بیش از آنکه بر میل به پارلمانی شدن نظام سیاسی کشور مبتنی باشد، از ناامیدی از کارآمدی نهاد ریاست جمهوری در وضع موجود نشات می‌گیرد. سوال قابل طرح، اما اینجا است که تحقق پیشنهاد توام با کنایه که خواسته جدی برخی افراد همچون نایب رئیس مجلس است، چه آفاتی دارد؟
محمدعلی ابطحی، فعال سیاسی اصلاح طلب در این رابطه گفت: «این بحث خیلی قدیمی است و همان وقتی که قانون اساسی نوشته می‌شد هم این مساله مطرح بود که کشور با نخست وزیر اداره شود یا رئیس جمهور. شاید به خاطر اینکه آن زمان آقای هاشمی قدرت داشت و آماده رسیدن به ریاست جمهوری بود، نخست وزیری حذف شد، اما بعد‌ها هم رهبر انقلاب اشاره‌ای داشتند که اداره کشور به صورت پارلمانی می‌تواند یک گزینه باشد».
وی افزود: «در دنیا نیز نظام پارلمانی و اداره کشور توسط نخست وزیر یک گزینه مطرح است و شاید کمتر از نظام ریاستی هم به دموکراسی خدمت نکرده باشد، اما در ایران وضعیت فرق دارد و نگرانی‌هایی وجود دارد. این نگرانی نیز از آن جهت است که ورودی به پارلمان خیلی آزادانه نیست و تبعا نخست وزیری که از این روند برآید به یک جناح فکری مرتبط خواهد بود».
ابطحی با تاکید بر اینکه «اگر در کشور احزاب قوی وجود داشته باشد و قدرت به نحوی تقسیم شده باشد که همه افکار را نمایندگی کند، شاید نخست وزیر نسبت به ریاست جمهوی گزینه بهتری باشد» گفت: «امانباید واقعیت‌های موجود در ایران را نایدده گرفت. اگر پارلمان همیشه یک دست باشد و قوه مجریه هم بر اساس آن اداره شود این احتمال وجود دارد که همین ردپایی که از دموکراسی باقی مانده هم از بین برود».
این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه گفت: «به هر ترتیب این دو نظریه یعنی اداره کشور با نظام پارلمانی یا ریاستی هواداران و مخالفانی دارد. برای انتخاب یکی از این دو نیز لازم است که به نقاط قوت و ضعف آن توجه جدی شود. نکات مثبتی مثل اینکه نخست وزیر می‌تواند به راحتی تعویض شود، استعفا دهد و .. وجود دارد، اما نقاط ضعفی هم چنانچه گفتم، وجود دارد».
وی در واکنش به این نگاه عباس عبدی که یکدست شدن قدرت می‌تواند به پیشبرد امور کشور کمک کند، نیز گفت: «یک طرف قضیه شاید این باشد که یکدستی قدرت موجب بهبود پشبرد امور شود، اما طرف دیگر جایگاهی است برای رای و نظر مردم قائل هستیم. نباید موردی و جزئی نگاه کرد. این مبنای درستی نیست که قانون را براساس تفکر یک جریانی که در قدرت است، تنظیم کنیم. مبنای قدرت باید آرای مردم باشد و آرای مردم نیز بیشتر در نظام ریاستی و انتخاب رئیس جمهور نمود پیدا می‌کند. یک دست شدن قدرت شاید کار مملکت را بهتر پیش ببرد، اما قطعا خدمتی به دموکراسی کمک نمی‌کند».
منبع: نامه‌نیوز
دیدگاه تان را بنویسید