رزمحسینی چقدر شانس وزیر شدن دارد؟
مرور کنش و واکنشهای حاکم بر ساختمان هرمیشکل میدان بهارستان و نوع نگاه نمایندگانش به رزمحسینی، حاکی از آن است که استاندار روزهای نه چندان دور خراسان رضوی، کار چندان دشواری برای تکیه بر کرسی ریاست وزارت صنعت، معدن و تجارت ندارد.
اعتمادآنلاین| دقیقا هفت روز پیش بود، یکم مهرماه 1398، یک ماه و 10 روز پس از آنکه حسین مدرسخیابانی در شرایطی که حسن روحانی در قامت رییسجمهوری برای دفاع از او و برنامههایش در صحن علنی مجلس شورای اسلامی حاضر نشد، با دست رد نمایندگان به سینه خود مواجه شد، علیرضا رزمحسینی که از جمله چهرههای نزدیک به اسحاق جهانگیری، معاون اول رییسجمهوری و از معدود اصلاحطلبان کابینه دولت برآمده از رای اصلاحطلبان، در شرایطی به عنوان گزینه پیشنهادی دولت برای تصدی مسوولیت وزارت صنعت، معدن و تجارت به مجلس یازدهم معرفی شد که پاستورنشینان به خوبی دریافتهاند شرایط و جو حاکم بر پارلمان یازدهم با آنچه در دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و حتی مجلس نهم، شاهدش بودند به کلی متفاوت است. اینبار نه خبری از علی لاریجانی است که قدرتمندترین کرسی «بهارستان» را در اختیار داشته باشد و از حمایت از دولتیها دریغ نکند و نه محمدرضا عارف را که با فراکسیونی حدودا 100نفره، هرگز به خواست دولتیها «نه» نگوید. حالا محمدباقر قالیباف، رقیب انتخاباتی حسن روحانی در یازدهمین و دوازدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری ایران که در غیاب ژنرالهای اصولگرا و اصلاحطلب و معتدل، شناختهشدهترین چهره پارلمان یازدهم نزد عموم جامعه به شمار میرود، ریاست قوه مقننه را برعهده گرفته و پرهیزی از طعنه زدن به حسن روحانی و اظهاراتش ندارد، بلکه در هر فرصت کنایهای میزند و هشداری میدهد؛ چنانکه همین چندی پیش، درست پس از آنکه رییسجمهوری از مردم خواست «لعن و نفرین»های خود را به واسطه گرانیها و هزار و یک معضل اقتصادی موجود در ایران به آدرس «کاخ سفید» بفرستند، صراحتا به روحانی تاخت و از ناکارآمدیها و بیمدیریتیهای داخلی سخن گفت. اظهاراتی که از سوی حامیان رییس مجلس به شدت مورد توجه قرار گرفت و بازنشر شد و رییسجمهوری که این روزها عملا حامی جدی و سرشناسی برای خود باقی نگذاشته، اینبار هم به کنایهها پاسخ نداد. چه آنکه حالا نه اصلاحطلبان و بدنه اجتماعیشان مثال روزهای گذشته از روحانی حمایت میکنند و نه قشر خاکستری جامعه با گرانیهای افسارگسیخته دلیلی برای حمایت از رییس قوه مجریه میبیند.
حلقه خراسان
با همه اینها اما مرور کنش و واکنشهای حاکم بر ساختمان هرمیشکل میدان بهارستان و نوع نگاه نمایندگانش به رزمحسینی، حاکی از آن است که استاندار روزهای نه چندان دور خراسان رضوی، کار چندان دشواری برای تکیه بر کرسی ریاست وزارت صنعت، معدن و تجارت ندارد. اگرچه رزمحسینی پذیرش مسوولیت وزارت صمت در شرایط کنونی را «فداکاری» از جانب خود توصیف کرده اما باز هم نمیتوان منکر ارتقای جایگاه او میان سیاستمداران جمهوری اسلامی، در صورت تکیه بر کرسی وزارت صنعت و طی کردن راه چند ساله در یک شب شد. یکی از نقاط قوت رزمحسینی در مجلس یازدهم در قیاس با مدرسخیابانی نزدیکی او به یکی از مهمترین حلقه اصولگرایان در پارلمان یازدهم است. اعضای جبهه پایداری در مجلس یازدهم حضور پررنگی دارند؛ بهطوری که با یک حساب سرانگشتی میتوان حدود 100 کرسی را به آنان اختصاص داد. 100 کرسی و رایی که باتوجه به حضور مرتضی آقاتهرانی و البته علیرضا زاکانی، از انسجام و هماهنگی به نسبت قابل قبولی هم برخوردار است و میتواند با رای مثبت یا منفی خود سرنوشت وزیری را رقم بزند. رزمحسینی با درک دقیقی از این اوضاع، رفاقتهای روزهای نه چندان دور خود را با امیرحسین قاضیزادههاشمی، نایبرییس نخست مجلس یازدهم و سایر اعضای لیست «هو المطلوب» مشهد در پارلمان دوباره فعال کرده تا از این طریق بتواند بر حلقه احتمالی مخالفانش فایق آید. اقدامی که از قرار معلوم چندان هم بیتاثیر نبوده و وزیر پیشنهادی حسن روحانی حالا توانسته علاوه بر سایر نمایندگان استان خراسان بزرگ، پایداریها و تندروهای پارلمان را نیز به حمایت از خود وادارد؛ چنانکه جواد نیکبین، نماینده کاشمر در مجلس که تا پیش از تاکید دوباره عالیترین مقام جمهوری اسلامی بر ادامه کار دولت تا پایان موعد قانونی، به دنبال طرح عدم کفایت رییسجمهوری بود، عملکرد رزمحسینی در خراسان رضوی را «شگفتانگیز» توصیف و به حمایت از او پرداخته است.
کرمانیها و آرای خاکستری
رزمحسینی پیش از آنکه به عنوان استاندار در خراسان رضوی و کنار دست علمالهدی حاضر شود، حدفاصل سالهای 92 تا 97 را در استان کرمان به عنوان عالیترین نماینده دولت، راس استانداری، مشغول فعالیت بود و از اینرو با چهرههای سرشناس این استان و نمایندگان امروز و دیروزش در مجلس شورای اسلامی بهویژه محمدرضا پورابراهیمی، محمدمهدی زاهدی و شهباز حسنپور روابط حسنهای دارد و همین مساله میتواند در جلب آرای خاکستری پارلمان به سود او نقشی قابل تامل داشته باشد. پورابراهیمی ریاست کمیسیون اقتصاد مجلس را عهدهدار است و از جمله نمایندگان سرشناس پارلمان یازدهم به شمار میرود و باتوجه به تخصصش در امر بودجه، حامیان خاص خود را در «بهارستان» دارد. جالب آنکه او حمایت خود از رزمحسینی را بهطور رسمی نیز اعلام کرده و حتی در روزی که وزیر پیشنهادی یک روز پس از معرفی از سوی رییسجمهوری و به همراه معاون پارلمانی رییسجمهوری در صحن سبز «بهارستان» حاضر و دقایقی بعد با اعتراض برخی نمایندگان، ناگزیر به ترک صحن علنی شد، این پورابراهیمی بود که او را تا در خروجی همراهی میکرد. زاهدی نیز همچون رییس کمیسیون اقتصادی مجلس حمایت خود را از رزمحسینی علنی کرده و این مساله باتوجه به نفوذ این نماینده مجلس میان یاران محمود احمدینژاد در «بهارستان» و همچنین اصولگرایان سنتیتر میتواند کفه ترازو را بیش از پیش به سود رزمحسینی سنگین کند. نکته قابل تامل آنکه پیگیریهای خبرنگار اعتماد حاکی از آن است که هیات رییسه مجلس - از رییس گرفته تا دبیر- نهتنها مخالفتی جدی با رزمحسینی ندارند، بلکه باتوجه به نابسامانیها موجود در بازار و شرایط وخیم اقتصادی این روزهای ایران، بیمیل به تایید گزینه دولت برای پذیرش مسوولیت وزارت صمت نیست. تمایلی که میتواند با فعالیتهای نایبرییس اول مجلس دوچندان شود. هرچند این گرایش با مخالفت بسیاری از اصولگرایان بیرون پارلمان مواجه شده و از جمله همین روز گذشته کانال تلگرامی موسوم به «سپاه پاسداران» حمایت مجلسیها از رزمحسینی با این توجیه که شرایط بازار نامساعد است، مصداق «تیر خلاص به مجلس انقلابی» توصیف کرده است.
ترس بزرگ
اما در این میان آنچه میتواند نقشههای رزمحسینی و تمام لابیها و رایزنیهای پیدا و پنهانش از یکسو و پیگیریهای قوه مجریه و هماهنگیهایش با شخص قالیباف برای نیل استاندار روزهای نه چندان دور خراسان رضوی به کرسی وزارت صمت را نقش بر آب کند، نه عدم اقبال میان نمایندگان یا نظر منفی فراکسیون نیروهای انقلاب - که از قرار معلوم همان حرفی را خواهد زد که قالیباف دیکته میکند- بلکه ناراحتی نمایندگان از رفتار و کردار حسن روحانی است. رییسجمهوری ایران حالا چند ماهی است که در شرایط شیوع ویروس کرونا در کشور و رکوردشکنیهای روزانهاش، در دفتر خود حاضر است و جز در جلسات هفتگی هیات دولت، آن هم با چند متر فاصله از نفرات چپ و راست، در نشست دیگری حاضر نمیشود. روحانی با اتکا به توصیه ستاد ملی مقابله با کرونا از حضور در جلسات مجلس خودداری میکند و تا زمان نگارش این گزارش نیز نه نمایندگان و نه دولتیها بهطور دقیق نمیدانند که او صبح امروز در جلسه علنی مجلس حاضر میشود یا خیر ولی حضور ویدیوکنفرانسی او بهطور قطع با مخالفت هیات رییسه مجلس مواجه شده؛ البته مگر آنکه در دقیقه 90 تغییری در برنامههای قالیباف ایجاد شود.
در این میان و کنار این نگرانی، برخی مطالب مطرح شده مبنی بر تابعیت دوم رزمحسینی نیز میتواند مزید بر علت شده و از ورود او به وزارت صنعت، معدن و تجارت جلوگیری به عمل آورد. مجتبی ذوالنوری، رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس اما صراحتا مساله تابعیت دوگانه وزیر پیشنهادی صمت را تکذیب و رزمحسینی نیز در جریان حضورش در فراکسیونها و کمیسیونهای مجلس این مساله را «شایعه» اعلام کرده است. با این همه اما همچنان کم نیستند نمایندگانی که بر این نکته پافشاری میکنند و خواستار شفافسازی درباره آن هستند. به این ترتیب و با در نظرگیری تمام این موارد، میتوان بخت و اقبال رزمحسینی را بلند دانست و شانس تکیهاش بر کرسی وزارت صمت را بالا اعلام کرد ولی پارلمان بارها و بارها نشان داده اهل تصمیمگیری در دقیقه 90 است. با این حال اما کنش و واکنشها حاکی از عزم جزم دولتیها برای ورود رزمحسینی به وزارت صمت است؛ عزمی که در ماجرای معرفی مدرسخیابانی باتوجه به اختلافات پیدا و پنهان دولتیها مثال امروز جزم نبود و نتیجهای جز اولین شکست دولت دوازدهم در مجلس یازدهم درپی نداشت.
منبع: روزنامه اعتماد
دیدگاه تان را بنویسید