احمد زیدآبادی، روزنامهنگار در یادداشتی نوشت:
سوگ دکتر فیرحی و زبانی که لال میماند!
زیدآبادی نوشت: برخی مصیبتها چنان سنگین و جگرخراشند که هیچ کلامی نمیتواند تسلی بخش آدمی باشد. رحلت دکتر داود فیرحی از این نوع مصیبتهاست.
اعتمادآنلاین| احمد زیدآبادی، روزنامهنگار در یادداشتی با اشاره به درگذشت داوود فیرحی، استاد علوم سیاسی و اندیشههای سیاسی به دلیل ابتلا به کرونا در کانال تلگرامی خود نوشت: برخی مصیبتها چنان سنگین و جگرخراشند که هیچ کلامی نمیتواند تسلی بخش آدمی باشد. رحلت دکتر داود فیرحی از این نوع مصیبتهاست. تأثر من از مرگ نابهنگام این دوست فرهیخته و متفکر و زحمتکش و متواضع و با صفا به اندازهای است که چشمم درست صفحه مانیتور را نمیبیند.
نمیدانم به چه زبانی باید به خانواده و دوستان و شاگردان و خوانندگانِ آثار گرانقدرش تسلیت بگویم جز اینکه از خداوند بخواهم تحمل این مصیبت را بر آنان آسان و با اجر فراوان همراه کند و او در جوار مهر خود بهترین پاداشها دهد.
هجرت زودهنگام دکتر فیرحی مصیبتی بزرگ برای دانش و علم سیاسی در کشورمان هم به حساب میآید. او که تلاش فکری خود را بنا به خاستگاه دوگانه دانشگاهی و حوزویش در جهت ایجاد پیوندی معقول بین سنت مأثور و دستاوردهای عصر تجدد صرف کرد تا بدینوسیله گذرگاهی برای خروج از بن بست شرایط سیاسی ایران بگشاید، جایش در جغرافیای دانش سیاسی ایران خیلی خالی خواهد ماند. باشد که مرگ جانگدازش رجوع به آثار متعددش را در بین دانشجویان و اهل اندیشه صد چندان کند و بدین وسیله، اثر و خاطرهاش تا ابد در این کشور زنده بماند.
دیدگاه تان را بنویسید