کاظم اکرمی، فعال سیاسی، در گفت‌وگو با «اعتمادآنلاین»:
دهه شصت، سال‌های طلایی مدیریت در جمهوری اسلامی بود / مسئولان دولت جنگ به زندگی مردم فکر می‌کردند
کاظم اکرمی گفت: دهه شصت سال‌های طلایی مدیریت در جمهوری اسلامی بود و به همین دلیل، با وجود خسارت‌های سنگین جنگ و در ایامی که نظام نوپا بود امورات کشور به خوبی انجام می‌شد و در نتیجه مردم مشکل کمی در زندگی‌شان داشتند.
اعتمادآنلاین| سعید شمس- این روزها در حالی گره‌های کشور بازشدنی به نظر نمی‌رسند که نظام مدیریتی دهه شصت، با وجود درگیری کشور با جنگی نابرابر، تا حد قابل قبولی در بخش‌های مختلف وضعیت را سامان داده بودند. سئوال این است، چطور شد که جامعه ایران با گذر سال‌ها روز به روز موانع بیشتری را پیش روی خود دید؟
کاظم اکرمی، فعال سیاسی، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین در این‌باره اظهار داشت: دهه شصت سال‌های طلایی مدیریت در جمهوری اسلامی بود و به همین دلیل، با وجود خسارت‌های سنگین جنگ و در ایامی که نظام نوپا بود امورات کشور به خوبی انجام می‌شد و در نتیجه مردم مشکل کمی در زندگی‌شان داشتند. در واقع مدیرانی که در در آن روزها دست‌اندکار بودند، آدم‌هایی خودساخته بودند و تحت‌‌تاثیر مطالب شهید مطهری، آیت‌الله طالقانی و همچنین دکتر شریعتی خوب را از بد تشخیص می‌دادند. در کل آنها دنبال دنیا و اسم و رسم نبودند و فقط به این فکر می‌کردند که در خدمت نظام اسلامی و مردم باشند.
عضو کابینه دولت دوران جنگ در ادامه گفت: با نگاهی به اسامی کسانی که در مجلس اول بودند، می‌توان به این نتیجه رسید که چه انسان‌های پاک و درست‌کاری نمایندگی مردم را به عهده داشتند. نمایندگان مجلس اول نه تنها از امکانات کشور استفاده نمی‌کردند، بلکه بعضا با وسابل نقلیه عمومی رفت و آمد می‌کردند. حتی آقای دکتر فضل‌الله صلواتی از جیب‌اش خرج می‌کرد تا بتواند امور نمایندگی را به جلو ببرد. این حرف‌ها را اگر با شرایط الان قیاس کنیم، متوجه می‌شویم که چرا در کشور این همه مشکل داریم. یکی دیگر از ویژگی‌های آن دوران این بود که امام خمینی (ره) بین گروه‌های سیاسی فرقی نمی‌گذاشتند. یعنی اینطور نبود که بین گروه‌های سیاسی فرقی گذاشته شود و احساس خودی و غیرخودی بودن در فضای سیاسی شکل بگیرد.
او همچنین تصریح کرد: نکته مهم دیگر این بود که مسئولان دولت جنگ به قدر کافی به زندگی مردم فکر می‌کردند. به عنوان مثال دولت با دادن اقلام کوپنی تا حد زیادی به خالی نماندن سفره‌‌های مردم کمک می‌کرد. همچنین بنیاد مستضعفان در مراکز پایین شهر کانتینرهایی می‌فرستاد تا از این طریق اقلامی چون میوه و گوشت به قیمت ارزان در اختیار قشر کم‌درآمد قرار بگیرد. مردم هم که می‌دیدند، دولت به فکرشان است همراهی لازم را داشتند و زندگی را سخت نمی‌گرفتند.
اکرمی در ادامه افزود: متاسفانه بعدها شرایط بد شد، به قدری که عده‌ای خاص مورد حمایت‌های همه‌جانبه قرار می‌گرفتند و گروهی انواع و اقسام محدودیت‌ها را تحمل می‌کردند. مخصوصا بعد از پایان دولت اصلاحات، محمود احمدی‌نژاد که به لحاظ معارف و شایستگی وضعیت خوبی نداشت، جامعه را چندپاره و اینطور شد که دوقطبی خطرناکی در کشور خودنمایی کرد. در اینجا باید به نقش شورای نگهبان هم اشاره کرد که با رویکرد یک‌جانبه در تعیین صلاحیت کاندیداهای انتخاباتی، عملا در مقاطع مختلف افراد برجسته را از تلاش برای جلب رای مردم محروم کرد. به خصوص در انتخابات مجلس یازدهم کار به قدری وخیم شد که در تهران زیر 20درصد رای دادند و حتی در شهر کرج میزان مشارکت در دور دوم به زیر 10درصد رسید.
وی توضیح داد: کاهش چشمگیر میزان مشارکت چیزی نیست که بتوانیم به راحتی از کنار عبور کنیم و باید چاره‌ای اندیشید تا این روند تمام شود. اگر رویه شورای نگهبان تغییر نکند، کشور به استقبال شرایط خطرناکی می‌رود و امید مردم نسبت به بهتر شدن شرایط‌شان هر روز کمتر خواهد شد.
کاظم اکرمی در پایان سخنانش گفت: دهه شصت باید الگوی مدیران فعلی باشد تا بتوانیم، بحران‌های روز با کمتر کنیم.
دیدگاه تان را بنویسید