طناب کشی شورای وحدت و شورای ائتلاف بر سر جبهه پایداری
یک روز جمنا ، یک روز شورای ائتلاف و حالا هم شورای وحدت با میزبانی جامعه روحانیت مبارز پرچم وحدت اصولگرایان را به دست گرفتهاند و خود را فانوس راه معرفی میکنند اما این چند پدری خود به معضلی بزرگتر تبدیل شده است.
اعتمادآنلاین| یک روز جمنا ، یک روز شورای ائتلاف و حالا هم شورای وحدت با میزبانی جامعه روحانیت مبارز پرچم وحدت اصولگرایان را به دست گرفتهاند و خود را فانوس راه معرفی میکنند اما این چند پدری خود به معضلی بزرگتر تبدیل شده است.
«کثرت کاندیدا و کثرت پدر»؛ این معضلی است که این روزها بر سر جناح راست آوار شده است و دست از سرشان بر نمیدارد. هرچه در این دوره از ناحیه رقیب احساس خطر نمیکنند و خیالشان راحت است که دیگر هیچ «تَکراری» نمیتواند فوج مردم را پای صندوقهای رای بیاورد اما اختلافات درون خانوادگی آنقدر زبانه کشیده است که صدای بسیاری از اصولگرایان را هم درآورده. یک روز جمنا ، یک روز شورای ائتلاف و حالا هم شورای وحدت با میزبانی جامعه روحانیت مبارز پرچم وحدت اصولگرایان را به دست گرفتهاند و خود را فانوس راه معرفی میکنند اما این چند پدری خود به معضلی بزرگتر تبدیل شده است.
کثرت پدران اصولگرا
نیمه دوم سال 97 وقتی هنوز اخبار دقیقی درباره انتخابات مجلس یازدهم نبود ابراهیم رئیسی شورای وحدت اصولگرایان را کلید زد تا بتواند با کنار زدن جمنا و ایجاد یک تشکیلات جدید برای یازدهمین انتخابات برنامهای دقیق بریزد اما حکم رهبر انقلاب برای ریاست قوه قضائیه سبب شد تا از فعالیت جناحی فاصله بگیرد. با کنار رفتن رئیسی، غلامعلی حدادعادل تصمیم گرفت تا کار نیمهتمام رئیسی را به اتمام برساند؛ هرچند ریاست او بر شورای ائتلاف بارها از سوی مهدی چمران تکذیب شد اما در نهایت بر سر عنوان «ریاست اداره شورای ائتلاف» توافق شد.
با اما و اگرهای بسیار و چانهزنیهای دقیقه 90 لیست انتخابات 98 به عنوان دستاورد شورای ائتلاف در یازدهمین انتخابات مجلس به مدد کاهش مشارکت مردم و ردصلاحیت گسترده جناح رقیب توانست پیروز میدان شود البته پیروزیای که پایان حرف و حدیثها نبود از همان زمان انتقادها به شورای ائتلاف با شدت و حدت بیشتری ادامه پیدا کرد.
با نزدیک شدن به انتخابات 1400 جامعه روحانیت مبارز که از دو ساز و کار «جمنا» و «شورای ائتلاف» کنار زده شده بود و این گلایه و دلخوری را بخاطر وحدت اصولگرایان مطرح نکرده و به دوش کشیده بود قبل از اینکه قرار باشد ساز و کار دیگری امور انتخابات و وحدت اصولگرایان را به دست بگیرد آستینها را بالا زد و «شورای وحدت» را با محوریت یا به قول خودشان با میزبانی جامعه روحانیت مبارز تشکیل دادند؛ تشکلی که در جلسات رایزنیها تلاش کرد تا جامعه مدرسین حوزه علمیه قم را هم به میدان بیاورد و از این رو کفه ترازو را به نفع ریش سفیدان دست راستی سنگین کند. البته جامعه مدرسین همچنان ترجیح داد که بیرون گود بماند و دخالتی در انتخابات نداشته باشد.
آغاز دوئل شورای وحدت و شورای ائتلاف
«مشکل ما این است جامعه روحانیت مبارز مستقل راه افتاده و میگوید می خواهد میزبانی کنم و محور وحدت شوم می گوییم تجربه موفقی به نام شورای ائتلاف وجود دارد چرا این را نادیده میگیرید؛ یک گرفتاری چدماهه داریم تلاش می کنیم این کثرت متولی کار دستمان ندهد؛ ما از یک سو با کثرت نامزد طرف هستیم از یک سو با کثر پدر» اینها انتقادات تند و تیزی است که غلامعلی حدادعادل در راس شورای ائتلاف خطاب به جامعه روحانیت مبارز و سازوکار تازه تاسیس شورای وحدت میگوید.
این صحبتهای حدادعادل بدون پاسخ باقی نماند و حسین ابراهیمی عضو جامعه روحانیت مبارز گفت:« ما شورای ائتلاف را نادیده نمی گیریم قبلا آقایان با جامعه روحانیت هماهنگ بودند و نام آنها در انتخابات تشکل های همسو با جامعتین بود. تشکل های همسو در تقابل با جامعه روحانیت نبودند. امروز هم من عقیده دارم چه در پوشش ائتلاف و چه در پوشش وحدت باید جمع شوند در هر صورت حمایت خواهیم کرد و خود ما نه ادعا، نه کاندیدا و نه مساله پدرخواندگی نداریم. این حرکت تلاشی بود که از بعد از انقلاب هم بود و سعی در انسجام در جامعه داشتند و ما جز این تلاش، خواسته دیگری نداریم.» او ادامه می دهد؛ « ما انتظار نداریم آقای حداد عادل بگویند تقابل نه تقابلی وجود ندارد ما حامی هستیم اگر ائتلاف بتواند به جایی برسد که ببینیم واقعا میتواند بار را بردارد، ما جز حمایت چیز دیگری نداریم.»
با اینکه اعضای شورای وحدت همچنان منتظرند که شورای ائتلافی ها روی صندلی های جلسات آنها بنشینند اما چندی پیش غلامعلی حدادعادل، رئیس شورای ائتلاف گفته بود: «از شورای وحدت میخواهیم در کنار شورای ائتلاف بایستد.» گفتهای که با واکنش اعضای جامعه روحانیت مبارز همچون محمد تقی رهبر روبرو شد. او گفته بود:«جامعه روحانیت نباید در گوشه و کنار بایستد بلکه در عرصه باشد حال اینکه جامعه روحانیت باید در کنار شورای ائتلاف بایستد یا بالعکس، تصمیمی است که جامعه روحانیت باید بگیرد بر این باورم جامعه روحانیت همانطور که همیشه مطرح بوده نقش پدری ایفا کند.»
بادامچیان دبیرکل حزب موتلفه هم معتقد است شورای ائتلاف باید در کنار شورای وحدت بایستد و همراه شود نه بالعکس.
طنابکشی بر سر جبهه پایداری
سال 88 وقتی نطفه جبهه پایداری در مجلس هشتم از سوی حامیان محمود احمدینژاد شکل گرفت هیچکسی فکرش را هم نمیکرد که یک روز همین تشکل به یک معضل جدی در جریان راست تبدیل شود اما این اتفاق افتاد و هر انتخاباتی که از راه میرسد بخش اعظمی از توان و انرژی اصولگرایان صرف همراه کردن این جبهه با تصمیم جمع میشود موضوعی که تا امروز تنها درمورد انتخابات 96 و حمایت از ابراهیم رئیسی رخ داده است.
انتخابات 1400 هم باز در بر همان پاشنه میچرخد با این تفاوت که اینبار شورای ائتلاف از یک سو و شورای وحدت از سوی دیگر تلاش میکند تا نظر موافق پایداریها را به خود جلب کند که البته در این طناب کشی شورای وحدت موفقتر عمل کرده است و آنطور که منوچهر متکی سخنگوی شورای وحدت میگوید جلساتی را هم با پایداریها داشتهاند و بر سر مصادیق هم صحبت کردهاند. او میگوید: « ما با شورای ائتلاف و پایداری و جامعه مدرسین صحبت کردیم جامعه مدرسین تا الان بنای ورود به جزئیات و مصادیق را ندارد و فقط در حد بیان شاخصها و کلیات به انتخابات ورود داشته است. با پایداری گفتوگو و بررسی داشته باشیم اما شورای ائتلاف در زمانی که مطرح کردیم پاسخ مثبت نداشت »
هر چند هر دو طرف تلاش میکنند تا این تشکل سرکش اصولگرا را متقاعد کنند و با خود همراه کنند اما به نظر میرسد پایداریها چندان بنای سازگاری ندارد و این موضوع را میتوان به وضوح در صحبتهای صادق محصولی دبیرکل این جبهه مشاهده کرد. او میگوید: « محصولی و جبهه پایداری اهل بده و بستان نیستند برای همین ممکن است حرفهایی هم درباره ما بزنند. برخی می گویند اگر با ما وحدت کردید درست است ولی اگر وحدت نکردید وحدت شکن هستید! ما معتقدیم جریانی می خواهد تحت عنوان پدرسالاری برای حزاب اصولگرا تصمیم بگیرد ولی ما زیر بار این جریان نمی رویم.
رویای وحدت 100 درصدی
«هیچگاه به وحدت 100 درصدی درباره انتخابات نرسیدهایم» این اعترافی است که محمدرضا باهنر در مصاحبهاش با تسنیم به زبان میآورد. او درباره اختلاف شورای وحدت و شورای ائتلاف میگوید: « در ارتباط با احتمال وحدت طیفهای مختلف جریان اصولگرایی، ما در هر دوره برای مذاکره وحدتبخش چشم انداز را اینگونه درنظر میگیریم که 100 درصد اصولگرایان با هم به تفاهم برسند. حالا بعضی اوقات به تفاهم 80 یا 90 درصدی میرسیم و گاهی اوقات نیز به پایینتر از این میزان بسنده میشود. اما آنچه که مشخص است هیچگاه به وحدت 100 درصدی درباره انتخابات نرسیدهایم. با همه این تفاسیر شورای ائتلاف و شورای وحدت بعد از انتخابات مجلس مذاکراتی را با هم داشتند که تا زمان تاسیس حزب فراگیر، ساختار ثابتی را در کشور تعریف کنیم تا به این واسطه دیگر در فصل انتخابات بخش قابل توجهی از ظرفیت جریان اصولگرایی صرف دستیابی به وحدت نشود.»
باهنر مشکل اصلی وحدت را در مصادیق میداند و با کنایه به شورای وحدت و حمایتش از قالیباف میگوید: « مثلا شورای ائتلاف میگوید اگر به هر دلیلی آقای رئیسی کاندیدا نشد گزینه مناسب برای ریاستجمهوری چه کسی باشد؟ حالا من نمیخواهم اسم ببرم ولی کاندیدای مطلوب آنها کاملا مشخص است که چه شخصی است.»
البته باهنر تنها در یک صورت معتقد است که رویای وحدت صد در صدی در انتخابات 1400 میتواند در اردوگاه اصولگرایی رقم بخورد و آن اینکه ابراهیم رئیس برای بار دوم در انتخابات ریاست جمهوری نامزد شود.
پایداری در دو راهی وحدت یا ائتلاف
فاصله تا انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری زیاد نیست، آیا فرزندان معنوی آیت الله مصباح مستقل از دو سازوکار مسیر انتخابات را تا انتها پیش خواهند رفت یا به سمت یکی از این دو سازوکار متمایل خواهند شد؟ شاید همانطور که باهنر می گوید جبهه پایداری باز هم تا شب آخر صبر کند و بعد از گرفتن سهم تصمیم خود را بگیرد.
منبع: ایسنا
دیدگاه تان را بنویسید