کد خبر: 472918
|
۱۴۰۰/۰۱/۰۱ ۱۷:۱۶:۰۹
| |

حسین نورانی نژاد، فعال سیاسی اصلاح طلب:

نسل دوم اصلاح طلبان 8 سال قلع و قمع شدند

یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: نسل دوم اصلاح طلبان 8 سال به دوره احمدی نژاد خوردند که کاملا قلع و قمع شدند، اگر دچار مسئله زندان و مسائل امنیتی نشدند اجازه حضور و فعالیت چندانی هم در عرصه های اجرایی و غیره نداشتند.

نسل دوم اصلاح طلبان 8 سال قلع و قمع شدند
کد خبر: 472918
|
۱۴۰۰/۰۱/۰۱ ۱۷:۱۶:۰۹

اعتمادآنلاین| حسین نورانی نژاد، فعال سیاسی اصلاح طلب، در خصوص میدان دادن به جوانان در عرصه مدیریتی در قرن جدید اظهار کرد: به برخی از جوانان میدان داده شده به برخی از جوانان میدان داده نشده است. جوانان اصولگرا همه جور میدانی داشته اند یعنی میدان برای آزمون خطاهای مختلف چه در حوزه های سیاسی و چه حوزه های اجرایی داشته و این امکان برای آنها فراهم بوده است. آنها زمینه های باز و فراغی برای کسب تجربه های مختلف دارند و مورد حمایت های گوناگون هستند.

به گزارش برنا، او افزود: جوانان اصولگرا مشکلات کمتری برای کسب تجارب سیاسی، اجرایی و مدیریتی دارند و حتی حمایت ویژه هم می شوند، به نوعی از رانت هایی برخوردار هستند. همچنین جوان هایی هستند که فعالیت علمی دارند اما سیاسی نیستند این ها مثل دسته اول از فرصت های مناسب برخوردار نیستند اما سنگ اندازی آنچنانی هم شاید نشود و اگر تلاش کنند، می توانند فرصت هایی پیدا کنند. هرچند زمینه های شکوفایی استعداد آنها در زمینه های مختلف چندان فراهم نیست بنابراین از امتیازاتی که دسته اول دارند محروم هستند.

نورانی نژاد تصریح کرد: اما جریان های منتقد وضع موجود مثل اصلاح طلبان آنهایی که به خصوص سعی کردند پای مسئولیت اجتماعی و سیاسی خود بایستند و موضع گیری کرده و نسبت به سرنوشت کشور باتوجه به وضعیت انتقادی که دارند سکوت نکنند، خیلی کم این فرصت به آنها داده شده و کاملا در وضعیت غیرعادلانه ای قرار داشتند و می شود گفت، سیستم نه تنها به کسب تجارب و شکوفایی استعدادهای آنها در زمینه تخصص های خودشان و همینطور فعالیت های سیاسی کمک نکرده بلکه برای آنها، مانع تراشی های زیادی کرده است.

او ادامه داد: مثلا نسل دوم اصلاح طلبان 8 سال به دوره احمدی نژاد خوردند که کاملا قلع و قمع شدند، اگر دچار مسئله زندان و مسائل امنیتی نشدند اجازه حضور و فعالیت چندانی هم در عرصه های اجرایی و غیره نداشتند. بعد هم در دولت آقای روحانی که یک دولت غیرجوان گرا و نسبتا مسن بود، فرصت های کمتری داشتند. البته در دولت دوم در مدیریت میانی فعالیت هایی صورت گرفت اما در همین دوره هم آن جوان هایی که دنبال این نبودند که سفید بمانند و تعهد زیادی نسبت به اعتقادات خود نشان دادند. پاسخ این پرسش یک پاسخ واحد برای همه گروه های جوان نیست و کسانی که منتقد وضع موجود بودند و این انتقاد را سعی کردند مسئولانه بیان و دنبال کنند، خیلی شرایط بدتری را پشت سر گذاشتند.

او اضافه کرد: در رابطه با فعالیت جوانان در احزاب ما باید اول بنشینیم در مورد این احزاب صحبت کنیم. احزاب متعددی که داریم سر و شکل یک حزب را ندارند. در واقع گرده‌های چند نفره یا پیرامون یک فرد هستند و اگر بخواهند، جوانان در این احزاب بروند باید بپذیرند که زیر سایه پدرخوانده حزب فعالیت کنند که من به هیچ جوانی توصیه نمی کنم. اما در احزاب جدی تر به نظرم آنجا هم مشکلاتی برای جوانان هست، من در مورد جوانان اصلاح طلب بیشتر صحبت می کنم. به هرحال نسل اول اصلاحات نسلی بودند که در جوانی و میانسالی شروع کردند و هنوز در صحنه هستند یک مقدار هم مشکل انتقال نسلی و مشکل انتقال تجارب داشته و داریم. می بینیم که چه در عرصه مدیریت اجرا و چه در عرصه سیاسی چهره های مسن هوای یکدیگر را دارند. هم نسل ها هوای یکدیگر را دارند و چندان امکان انتقال تجربه فراهم نشده است. مانع تراشی نمی‌توانم بگویم شده اما کمکی هم برای این انتقال نسلی صورت نگرفته و این جزو ضعف های ماست.

این فعال سیاسی اصلاح طلب ادامه داد: ما اگر فرض کنیم اصلاح طلبان دولت را به دست آورند، دولتمردان میانسال و جوان

فرصت کمی دارند حتی در رده های حزبی هم به همین ترتیب است، در این رابطه ساز و کاری در احزاب چندان تعبیه نشده است. به اینها باید اضافه کنیم که جوانان پای کار اصلاح طلب نه همه جوانان اصلاح طلب به دلیل مشکلاتی که برای زندگی و معیشت مواجه شدند، خود به خود این موضوع روی فعالیت سیاسیشان هم اثر منفی می گذارد و در مجموع می توانیم بگوییم که انتقال نسلی خوبی، صورت نگرفته و تعامل جوانان حتما ضروری است. یعنی می توان یک گفتگوی درون نسلی را بین جریان های مختلف سر و شکل داد و ضروری است، این اتفاق بیفتد.

او خاطرنشان کرد: من گفتگو درون نسلی میان جوانان اصلاح طلب، اصولگرا و سایر جریان ها را ضروری می دانم ثانیا امید زیادی دارم که از دل آن، اهداف و برنامه و افق های مشترک پیدا شود و حتی اگر به یک برنامه و توافق موافق نرسند، خود این گفتگوها برای ادامه فعالیت هایی که دارند یک زمینه هایی از اعتماد و شناخت فراهم کند که روی فعالیت های آنها اثر مثبت داشته باشد. فکر می کنم که این اتفاق خیلی به تاخیر افتاده و کمتر به آن توجه شده اما ضروری است. برخی جریان ها و برخی محافل روی موضوع تمرکز داشتند و این تمرکز، مبارک و کار درستی است اما باید گسترش پیدا کند و سازمان‌مند شود.

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها