توضیح حمیدرضا جلاییپور درباره اجبار ناروای حجاب
حمیدرضا جلاییپور در یادداشتی با اشاره به انتشار بخشهایی تقطیعشده ار گفتوگوی ویدئویاش با اعتمادآنلاین نوشت: در بخشی از این مصاحبه توضیح داده بودم که زنان ایران در گرفتن حقوقشان علیرغم مقاومت حاکمیت پیشرویهای آرام قابل توجهی داشتهاند و یکی از نشانههای این قدرت زنان هم این است که حجاب امروز با حجاب دههٔ شصت تفاوتهایی کرده است و این پیشرویها ادامه خواهد داشت.
اعتمادآنلاین| حمیدرضا جلاییپور در یادداشتی با اشاره به انتشار بخشهایی تقطیعشده ار گفتوگوی ویدئویاش با اعتمادآنلاین نوشت: انتشار بخشی تقطیعشده از مصاحبهٔ تفصیلی 6 ساعتهام با اعتمادآنلاین موجب سوء برداشت برخی مخاطبان شده که با ارجاع به متن کامل این مصاحبه که شش ماه پیش انجام و اخیرا منتشر شده و سایر نوشتهها و کتابهایم دربارهٔ جنبشهای اجتماعی (از جمله جنبش زنان در ایران) برطرف میشود. در بخشی از این مصاحبه توضیح داده بودم که زنان ایران در گرفتن حقوقشان علیرغم مقاومت حاکمیت پیشرویهای آرام قابل توجهی داشتهاند و یکی از نشانههای این قدرت زنان هم این است که حجاب امروز با حجاب دههٔ شصت تفاوتهایی کرده است و این پیشرویها ادامه خواهد داشت.
جملهای که در بخشی از این مصاحبهٔ ویدیویی استفاده کرده بودم بدون توجه به توضیحات قبلش برای مخاطب رهزن است. روشن است که باور دارم هم حجاب در ایران اجبار میشود (و البته سطح این اجبار ناروا به مرور تغییر کرده است) و هم در بریتانیا حجاب اجبار نمیشود. مشاهدهٔ استادم در سفر به ایران هم ناظر به میزان آرایش و آراستگی پوشش زنان و مقایسهاش با بریتانیا بود که با تصویری که از وضعیت زنان در ایران داشت متفاوت بود. او آندسته از متفکران جهان عرب را که ایران را جامعهای توتالیتر مینامند به نقد میکشید و معتقد بود در همین جامعه سبک زندگی زنان به شکل دلخواه حاکمیت زندگی نیست (علاقهمندان به آثار او، ونسا مارتین، میتوانند به کتابش تحت عنوان «ایران بین ناسیونالیسم اسلامی و سکولاریسم» که بهفارسی هم ترجمه شده است مراجعه کنند).
چنانکه نوشتههای پرشمارم نشان میدهد هیچ وقت از اجبار حجاب دفاع نکردهام و امیدوارم بر زنان ایران و سایر گروههای اجتماعی و شهروندان ایران یک سبک زندگی خاص تحمیل نشود و همه بتوانند در گرفتن حقوقشان دستاوردهای بیشتری داشته باشند و حاکمیت ایران هم سودای خام امکان یکپارچهسازی فرهنگی جامعه را از سر بیرون کند، تکثر واقعا موجود را بپذیرد و در جهت رفع انواع اشکال تبعیض جنسیتی (از جمله اجبار حجاب، منع سفر خارجی زنان بدون اجازهٔ همسر، منع ورود زنان به ورزشگاهها، قوانین تبعیضآمیز در حوزهٔ خانواده، سهم ناچیز زنان در مدیریتهای عالی و نهادهای نمایندگی و بازار کار، و خشونت و آزار جنسی علیه زنان) گام بردارد.
دیدگاه تان را بنویسید