نامه حزب ندای ایرانیان به رئیس جمهور درباره افغانستان

اعتمادآنلاین| در این نامه آمده است: تحولات هفته‌های اخیر در مرزهای شرقی ایران منجر به استقرار دوباره گروه طالبان در اکثر ولایات این کشور شده است. درباره علل و ریشه‌های قدرت گرفتن مجدد این گروه تحلیل‌های متفاوتی از حمایت پنهان و آشکار دولت آمریکا و برخی کشورهای منطقه از رهبران این گروه گرفته تا فساد و بی‌کفایتی دولتمردان سابق ارائه‌ شده که در جای خود قابل‌ بررسی است، اما در حال حاضر به نظر می‌رسد جنبش مقاومت ملی افغانستان به رهبری احمد مسعود، جوان آزاده و خوش‌نام این کشور، توانسته است صدای رسای مردمی باشد که دهه‌هاست مظلومانه قربانی جهل و استبداد و استعمار شده‌اند.

این نامه می افزاید: برخورد نه چندان فعال جمهوری اسلامی ایران در تحولات پیش آمده سبب انتقاداتی در داخل کشور و در مردم مظلوم و البته نگران منطقه شده است که حزب ندای ایرانیان نیز با بخش قابل‌توجهی از این انتقادات همدل است.

در بخش دیگری از این نامه چنین عنوان شده است: همان‌گونه که به برکت رشادت‌های سردار شهید دل‌ها حاج قاسم سلیمانی و مدافعین مظلوم حرم، توسعه نفوذ فرهنگی ایران در کشورهای همسایه غربی سیاستی منطقی و درست بوده است، دفاع از مردم بی‌پناه افغانستان که بیشترین اشتراکات فرهنگی را با ایران دارند هم باید اولویت‌های سیاست خارجی ایران قرار گیرد. مردم پنجشیر و نیز سایر ولایات همسایه شرقی اعم از تاجیک‌ها و هزاره‌ها و بلوچ‌ها نباید به حال خود رها شوند. از جنابعالی به طور ویژه درخواست می‌کنیم حمایت همه جانبه از مردم مظلوم افغانستان با ابزارهای دیپلماتیک و سایر حمایت‌های انسانی و اسلامی در دستور کار جمهوری اسلامی ایران قرار گیرد.

در ادامه نامه آمده است: در آستانه سالگرد شهادت احمدشاه مسعود و حوادث یازدهم سپتامبر که بهانه دخالت قدرت‌های فرامنطقه‌ای را تسهیل کرد، دخالت نظامی برخی دولت‌های منطقه به‌ویژه پاکستان در منطقه پنجشیر و بخصوص ترور ناجوانمردانه شخصیتی ارزشمند مانند شهید فهیم دشتی توسط پهپادهای منتسب به این کشور، حرکتی غیرقابل دفاع و غیرقابل بخشش است که هیچ‌گاه از سوی مردم افغانستان و همه مردم آزاده منطقه بخشیده نخواهد شد. به همین منظور پیشنهاد می‌شود اخطار جدی جمهوری اسلامی ایران به دولت پاکستان و احضار سفیر این کشور به وزارت خارجه به‌طور ویژه برای پیشگیری از تکرار حوادث مجدد در منطقه در دستور کار دولت جمهوری اسلامی ایران قرار گیرد. در همین زمینه رایزنی فشرده دیپلماتیک با کشورهای همسوی ایران از جمله هند، روسیه، چین، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان می‌تواند به شکل جدی دنبال شود.

در پایان نامه نیز عنوان شده که آغوش ایرانیان همواره برای پذیرش همسایگان مهاجر خود که از جنگ‌ها و خشونت‌های مکرر به تنگ می‌آمدند باز بوده است؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود با ایجاد کمیته ویژه پذیرش پناهندگان، مسیر عزیمت نخبگان، جوانان و شخصیت‌های علمی و سیاسی آن کشور را که زیر فشار احتمالی رژیم جدید از مواهب زندگی طبیعی محروم می‌شوند به ایران هموار سازید.