حسین نورانینژاد، چهره سیاسی اصلاحطلب:
صدای سهمخواهی از طیف جوانتر اصلاحطلبان به جامعه منعکس شد
یک چهره سیاسی اصلاح طلب عنوان کرد: طیف جوانتر جریان اصلاحات که بیشتر به شکاف نسلی پرداختتد و به دلیل پیگیری پست و مقام اجرایی، بازتاب خوبی در جامعه نداشتند آنها صدای سهمخواهی و پستخواهی را از جریان اصلاحات منعکس کردند.
اعتمادآنلاین| حسین نورانینژاد، چهره سیاسی اصلاح طلب، در مورد لزوم کادر سازی و جوان سازی جریانی در اصلاح طلبان اظهار کرد: یکی از مسائل اصلاحات و حتی اصولگرایان، بحث انتقال نسلی است که به خوبی صورت نگرفته و تبدیل به شکاف نسلی شده است. این مسئله به دلیل برخورداری بیشتر اصولگرایان از رانت قدرت برای کسب تجربه نیروهایشان و همچنین شروع شدن آن در نسل قبلی جوانتر اصلاحطلبان که در نسلهای بعد به دوره احمدینژاد کشید، در اصلاحطلبان خاصتر است. در آن دوره، خلاء قدرت ایجاد شد و تا دوره بعد نیز ادامه یافت و آن چنان در دست جریان اصلاحات نبود و آن مقداری هم که بود، خوب استفاده نشد.
به گزارش برنا، او افزود: بخش بزرگ طیف جوانتر اصلاحات، به مسئله انتقال نسلی خوب نپرداخت و حتی سعی در نسلی دیدن جریان سیاسی داشت. بالاخره اگر قرار بر پست و مقامی دیدن بحثهای سیاسی باشد، بازتاب بدی پیدا میکند. متاسفانه آن طیف جوانتر جریان اصلاحات که بیشتر به این شکاف نسلی پرداختتد به دلیل پیگیری پست و مقام اجرایی، بازتاب خوبی در جامعه نداشتند و صدای سهمخواهی و پستخواهی را از جریان اصلاحات منعکس کردند.
نورانی نژاد تاکید کرد: بنابراین، در هر دو سوی ماجرا-چه نسل قدیم و چه نسل جدید-اوضاع به یک نحو است.
او با اشاره به عدم حضور در قدرت جریان اصلاحات طی حداقل چهارسال پیش رو گفت: عدم حضور در قدرت برای هیچ نیروی سیاسیای مزیت نیست. طبیعی است که در صورت نرسیدن به قدرت، آن را تاثیرگذار بدانید. هر نیروی سیاسیای طبعا به دنبال قدرت است و طبیعی است که اگر دولت را همسو با خود داشته باشید، بسیار جلوتر هستید. به همین دلیل، فکر نمیکنم هیچ کس اگر برایش میسر باشد، نفی حضور در دولت کند.
نورانی نژاد ادامه داد: برخی چگونگی به دست آوردن قدرت را نیز مطرح میکنند. این که حضور در قدرت با چه شرط و شروطی باشد، با در دست داشتن قدرت چه کارهایی انجام دهند و با چه افرادی حضور داشته باشند، نتایج مختلفی به بار میآورد.
او درپایان گفت: اگر قرار باشد نیروهای اصلاحطلبی را به قدرت بفرستیم اما آنها تصمیم بگیرند که برای حفظ قدرت، اصلاحطلبانه نه بلکه محافظهکارانه عمل کنند، تفاوت ملموسی میان حضور آنها و اصولگرایان در قدرت باقی نمیماند. آن زمان این سوال پیش میآید که آیا این اقدام، عملی برای کسب پست برای عدهای خاص نیست؟ جامعه میگوید که برای چه از شما حمایت کنیم؟ در واقع بایستی اول به این پرسش پاسخ داد که حضور در قدرت برای چیست؟ البته این صحبتها در مورد دولت آقای رئیسی صدق نمیکند و شاید باید در زمان آقای روحانی مطرح میشد. در شرایط حاضر، پرداختن به این موضوع را تا اطلاع ثانوی موضوع نمیدانم.
دیدگاه تان را بنویسید