مصطفی درایتی، فعال سیاسی اصلاحطلب:
جریانی در کشور میانهای با قدرت گرفتن احزاب ندارد/ زمینههای تشکیل حزب فراگیر فراهم نباشد، در حد یک آرمان و تئوری باقی میماند
یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: برای تشکیل یک حزب فراگیر در جریان اصلاحات واقعیت موجود این است که همه زمینهها و اقتضائات در دست جریان اصلاحات نیست و عمده این قضایا دست حاکمیت است.
اعتمادآنلاین| مصطفی درایتی درباره اینکه برخی در جریان اصلاحات مطرح میکنند باتوجه به عملکرد این جریان در انتخاباتی که گذشت نیاز است یک بازنگری در عملکرد خودش انجام دهد و همچنین باید یک حزب فراگیر در این جریان تشکیل شود تا این جریان بتواند در آینده منجسمتر از قبل به فعالیت بپردازد تا دستاوردی در عرصه سیاست داشته باشد، گفت: هر جریان سیاسی بعد از یک اتفاقی که در عرصه سیاسی رخ میدهد؛ حال چه موفق شود و چه موفق نشود باید یک بازنگری در عملکرد خودش داشته باشد.
به گزارش ایلنا، این فعال سیاسی اصلاحطلب تاکید کرد: جریان سیاسی اگر در فعالیتهای خود موفق نشد، حداقل در ظاهر باید در عملکرد و اقدامات گذشته یک بازنگری و ارزیابی داشته باشد؛ اگر نقطه قوتی داشت، آن را باید تقویت کند و یا اگر در جایی با ضعفی رو به رو است، حتما باید آن برطرف کند، در غیر اینصورت اگر دست به چنین اقداماتی نزند، به مرور زمان دچار مشکلات سنگین و آسیب خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: بازنگری در عملکرد و اقدامات تنها در زمانی نیست که اگر جناحی موفق نشد این کار را انجام دهد؛ چراکه بعضاً تصور میکنند آسیب شناسی زمانی باید صورت گیرد که جناحی موفق نشده باشد در حالی که به اعتقاد من هر جریان سیاسی که میخواهد در عرصه سیاسی باقی بماند و به درستی فعالیت کند در هر دو شرایط چه زمان پیروزی و چه زمان شکست نیازمند آسیبشناسی است که اصلاحطلبان هم از این قضیه مستثنی نیستند.
درایتی با اشاره به اینکه معمولاً بازنگری در عملکرد و اقدامات از سوی جریانهای سیاسی انجام میشود، اظهار داشت: طبیعتا به دلیل آن که طیف اصلاحات یک طیف گسترده و رنگین است، نسبت به بعضی از جریانات بسیار جدیتر به بازنگری در عملکرد خود میپردازد و سعی میکنند از این تجربهها استفاده کنند، شاید بعضیها هم به صورت طبیعی فرصت پرداختن به این کار را پیدا نکنند اما این طور نیست که در احزاب جدی جریان اصلاحات این کار صورت نگیرد. امروز هم همین است؛ یعنی در همان ایام انتخابات اصلاحطلبان آسیب شناسی را آغاز کردند که مشکلات کجاست؟ احتمالات برای آینده چیست؟ و وضعیت فعلی چگونه است؟
وی با بیان این که برخی از آقایان در جریان اصلاحات مسئله تشکیل حزب فراگیر را مطرح میکنند، گفت: تشکیل یک حزب فراگیر در هر جریان سیاسی نیازمند یکسری اقتضائات است که اگر این اقتضائات فراهم شود شاید تشکیل یک حزب فراگیر در هر جریانی سخت و سنگین نباشد اما هنگامی که زمینههایش فراهم نباشد، ممکن است در حد یک آرمان و تئوری باقی بماند.
این فعال سیاسی اصلاحطلب خاطرنشان کرد: واقعیت این است که همه زمینهها و اقتضائات در دست جریان اصلاحات نیست، عمده این قضایا دست حاکمیت است که به نظر میرسد که احزاب توانمند را حال فرقی هم نمیکند این احزاب اصلاحطلب باشند و یا اصولگرا بر نمیتابند. اتفاقا شاید مسئله تشکیل حزب فراگیر در احزاب اصولگرا هم مطرح باشد.
وی یادآور شد: شرایطی پیش آمده است که اصولاً با نقش موثر احزاب در عرصههای سیاسی چندان موفق نیستند. مشاهده میکنیم همین که حزبی یک مقداری اوج میگیرد و یا جریانی منضبط عمل میکند دچار مشکلاتی میشود که شاید دست خودشان نباشد؛ معمولاً یا دچار انشعاب میشود یا اینکه تعطیل و به حاشیه میرود.
این فعال سیاسی اصلاحطلب تاکید کرد: موضوع اصلی این است که تا هنگامی که حاکمیت به این مهم نرسد که وجود احزاب میتواند بخش عمدهای از مشکلات را در عرصه سیاست مدیریت کند و حضور احزاب به نفع هر حاکمیتی است، طبیعتا این ایدهها ممکن است صرفا در حد ایده باقی بماند و به واقعیت چندان نزدیک نشود.
وی افزود: تشکیل حزب فراگیر ایدهای است که بارها مطرح شده و بعضاً بیشتر زمینههایش فراهم بوده است و مشکل در خواستها نیست بلکه مشکل در این است که آیا امکانپذیر میشود یا خیر. بخشی از این موضوع به خود نیروهای موجود در جریان اصلاحات بازمیگردد که به نظر من این آمادگی وجود دارد ولی زمینههای پذیرشاش دارای ابهام است و به نظر میرسد جریانی در کشور وجود دارد که با شدت و قدرت گرفتن احزاب فرقی هم نمیکند اصلاحطلب و اصولگرا باشد، چندان میانهای ندارد و طبیعتا این مشکلات اگر حل نشود ممکن است این اتفاق به این زودیها نیفتد.
درایتی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه وزارت کشور دولت سیزدهم در قبال احزاب چگونه عمل خواهد کرد، آیا مانند زمان روحانی احزاب با یک فضای باز روبهرو میشوند و یا اینکه مانند دوره احمدینژاد که فعالیت حزبی متوقف شد رفتار میکنند، گفت: ما نمیتوانیم چه خوشبینانه و چه بدبینانه اظهارنظر کنیم، باید دید چه چیزی پیش میآید؟ آیا صرفا میتوان توقع و انتظار داشته باشیم همان چیزی که در دوره آقای روحانی وجود داشت، ادامه پیدا کند؟ یا نه شاید همان رفتاری در قبال فعالیتهای حزبی صورت گیرد که در دوره آقای احمدینژاد وجود داشت؟
وی بیان کرد: ظاهر قضیه چشمانداز خوبی را نشان نمیدهد، ولی این را هم نمیتوانیم به صورت مسلط دربارهاش اظهار نظر کنیم، این که در آینده چه پیش خواهد آمد؛ باید دید نوع رفتارشان چگونه خواهد بود. باید دید آیا در جهاتی که احساس خطر کمتری میکنند زمینه بیشتری فراهم میکنند یا این که احزاب رقیب را دچار محدودیت خواهند کرد؟ برای پاسخ دادن به این سوال باید منتظر ماند و دید در ماههای آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.
دیدگاه تان را بنویسید