انتقاد یک نماینده از تجمع معلمان:
شرایط واقعی کشور را درک کنیم / نباید با تجمع دنبال قانونگذاری باشیم
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، گفت: ما نباید با تجمع دنبال کار قانونگذاری باشیم، یعنی آنچه که باید توسط دولت و مجلس که نماینده مردم‌اند، در کف خیابان مطالبه شود. نباید چنین باشد وگرنه سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.
مهرداد ویس کرمی نماینده خرم‌آباد در مجلس شورای اسلامی ، در پاسخ به سوالی در خصوص مساله برگزاری تجمعات اعتراضی مردمی و تجمعات صنفی که در قانون اساسی با قید دو شرط مجاز شمرده شده است اما در صورت برگزاری تجمعات معمولا با برخوردهای تند مواجه می‌شود، گفت: در قانون اساسی بحث تجمعات آزاد شمرده شده است، به شرط اینکه مخل امنیت ملی نباشد. قاعدتاً کسی که تجمع می‌کند باید با هماهنگی وزارت کشور باشد یعنی یک تجمع قاعده‌مند که حفاظت هم بشود و باعث سوءاستفاده هم نشود، این حق قانونی و شرعی مردم است.
به گزارش ایلنا، وی ادامه داد: مشکل را باید از دو زاویه دیگر بررسی کرد؛ مساله نخست اینکه ما نباید با تجمع دنبال کار قانونگذاری باشیم، یعنی آنچه که باید توسط دولت و مجلس که نماینده مردم‌اند، در کف خیابان مطالبه شود. نباید چنین باشد وگرنه سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. اصلا فلسفه مجلس و دولت همین است. ما دولت و مجلس را به عنوان نهادهای مدنی و قانونی شکل می‌دهیم که به وکالت از مردم قانونگذاری کنند که هرج و مرج و آنارشیسم در کشور پدید نیاید.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات در ادامه بیان کرد: نکته دوم اینکه همه ما باید مراقبت کنیم که خدایی نکرده دشمن از این مسائل سوءاستفاده نکند و شرایط واقعی کشور را درک کنیم. الان کشور ما تحت فشارهای شدید و ظالمانه تحریم‌هاست و یک مقدار منابع کشور کمتر است. به نظرم باید این را همه ما متوجه باشیم. اگر تجمعات با این قیود باشد، مشکلی ندارد.
ویس کرمی با اشاره به عوارض و خطرات یک تجمع، ابراز داشت: مسئولیت تجمعی که برگزار می‌شود با چه کسی است؟ اگر کسی خرابکاری کرد، مسئولت برعهده چه کسی است؟ این‌ها مشکلات و ابهاماتی است که ایجاد می‌شود. به نظر من نباید اعتراضات کف خیابانی به جای قانون بنشیند و این در درازمدت باعث از هم پاشیدگی نظم عمومی می‌شود.
وی افزود: تجمع صنفی اگر واقعا صنفی باشد، آیا همه مردم باید جمع بشوند تا یک موضوع را بگویند؟ آن افراد می‌توانند یک نماینده داشته باشند که این موضوع را به حاکمیت منتقل کند. یا صنفی اگر وجود دارد نماینده آن صنف برود و با حاکمیت صحبت کند. اما اینکه همه مردم بیایند در خیابان پاسخگوی عوارض آن، چه کسی خواهد بود؟ مثلا فرض کنید یک نفر آن آسیب ببیند در این قضیه، چه کسی پاسخگو خواهد بود؟
نماینده خرم‌آباد ادامه داد: من به عنوان یک خاطره تلخ عرض کنم، نفر اول کنکور سراسری و نفر اول دانشگاه در غائله ۷۸ کوی دانشگاه نابینا شد و رفت خارج، یک بچه مومنِ مسجدیِ نخبه کشور که در قشر متوسط و معمولی جامعه هم بزرگ شده بود. مسئول آن چشمی که نابینا شد و این مسیر زندگی که عوض شد، چه کسی است؟
وی خاطرنشان کرد: بنابراین باید اگر هم بناست تجمعی برگزار شود حتما در چارچوب قانون باشد و با یک حساب و کتاب باشد و نمایندگان این عزیزان بتوانند حرف‌های خود را در جاهایی که لازم است، بزنند. به نظر من نباید کف خیابان عرصه تصمیم‌گیری کشور شود، این به صلاح هیچکسی نیست.
دیدگاه تان را بنویسید