سیاست مذاکره و همکاری با همسایگان مستقل از برجام است

می‌گوید دولت رئیسی فعالیت‌های اصلاحی خود را برای رفع مشکلات کشور آغاز کرده است. مشکلات باقی مانده از دولت سابق را بسیار وسیع‌تر از آن می‌داند که بتوان در مدتی کوتاه حل و فصل کرد. از اصلاح‌طلبان به جهت تخریب دولت انتقاد می‌کند و می‌گوید که آنان با هوچی‌گری و سوءاستفاده از ابزار لجام گسیخته فضای مجازی، به دنبال آن هستند که مانع توفیق دولت و خشنودی بیگانگان شوند. معتقد است که سازوکار دولت روحانی در مذاکرات برجامی ناکارآمد بود و دولت سیزدهم باید ضمن وادار کردن آمریکا به پرداخت خسارات ناشی از تحریم‌ها، سازوکار عزتمندانه خودش را در مذاکرات دنبال کند.

به گزارش مهر، این بخش‌هایی از اظهارات سید مصطفی میرسلیم، نماینده دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه «تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس» است. وی هم اکنون عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی است.

متن کامل این گفتگو به شرح زیر است:

*به عنوان سوال نخست، به نظر شما دولت سیزدهم از زمانی که روی کار آمده، چه اقدامات مهمی داشته است؟

تنوع و کثرت مشکلات به ارث رسیده ایجاب نمی‌کرد که دولت سیزدهم بدون کسب اشراف نسبت به ابعاد مشکلات، به مردم قول اقدام ۱۰۰ روزه دهد و خوشبختانه در این دام عوام‌زدگی نیفتاد. در این مدت، دولت رئیسی اطلاعات لازم را درباره مسائل و مشکلات کشور به دست آورده و فعالیت‌های اصلاحی خود را آغاز کرده است.

*مهم‌ترین دستاورد دولت سیزدهم را چه می‌دانید؟

دولت سیزدهم عملکرد قابل قبولی در کنترل بیماری کرونا داشت و با اهتمام و تجمیع امکانات، کار مصونیت بخشی مردم را به ثمر رساند و توانست فاجعه مرگ و میر بیش از ۷۰۰ نفر در روز بر اثر بیماری کرونا را کنترل و میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری را کاهش دهد و دو رقمی کند. فاجعه کرونا دولت روحانی را به بیچارگی انداخته بود و امروز باید قدر دولت سیزدهم را دانست که این مشکل بزرگ را ساماندهی کرد و علاوه بر این، باید پیگیر علل و عوامل تاخیر دولت گذشته در کنترل بیماری کرونا باشیم.

*به نظر شما آیا حجم مشکلات باقی مانده از دولت روحانی اجازه حل آن‌ها را در چند ماه می‌دهد؟

مشکلات باقیمانده از دولت قبل دو ریشه عمده داشت؛ در وهله اول، دولتمردان روحانی نسبت به چاره جویی مشکلات بدون وابستگی به بیگانگان باور نداشتند و از سوی دیگر، سوء مدیریت مفرط آنان منجر به اشتباهات فراوانی شد. مشکلات عدیده باقی مانده از دولت سابق بسیار وسیع‌تر از آن است که بتوان قول حل کردن آن‌ها را در مدت ۱۰۰ روز یا چند ماه داد.

*مطالبه‌گری‌های بی حد و اندازه برخی از شخصیت‌های اصلاح‌طلب و طرفداران دولت روحانی از دولت سیزدهم تا چه حد سیاسی و جنگ روانی است؟

اصلاح‌طلبان و طرفداران دولت روحانی به مدت ۸ سال بر سرنوشت سیاسی و اجتماعی کشور حاکم بودند و توانستند خدماتی را ارائه دهند اما وسعت آن خدمات هیچ گاه نتوانست در مقابل نقاط ضعف و سوءتدبیرهایشان برای آنان آبرو کسب کند و حتی خسارت عمده‌ای به سرمایه اعتماد مردم وارد آوردند. اصلاح‌طلبان پس از شکست در دو انتخابات گذشته مجلس و ریاست جمهوری دو راه پیش رو داشتند.

در وهله اول می‌توانستند واقعیت شکست سیاسی خود را بپذیرند، سعی در اصلاح خط مشی سیاسی گذشته خود کنند و همچنین پیشنهاداتی سازنده و دلسوزانه برای رفع مشکلات ارائه دهند. اگر اصلاح طلبان این کار را انجام می‌دادند، می‌توانستند ضمن مشارکت برای جبران اشتباهات، همکاری برای پیشرفت کشور و التیام بخشیدن به آلام مردم، موجب جلب تمایل مردم به خودشان در آینده شوند.

اما متاسفانه اصلاح‌طلبان شیوه تخریب دولت را پیش گرفتند و بر موج نارضایتی‌های معیشتی مردم سوار شدند، در حالی که عمدتاً خود آنان باعث این مشکلات شدند. این افراد با انتقاد تخریبی، انگ زدن به اعضای دولت رئیسی، هوچی‌گری و سوءاستفاده از ابزار لجام گسیخته فضای مجازی، به دنبال آن هستند که مانع توفیق دولت شوند و می‌خواهند با این کار خشنودی بیگانگان را جلب کنند.

*به نظر شما دولت رئیسی در ادامه کار خود، باید چه مواردی را بیش از پیش مورد توجه قرار دهد؟

رسیدگی به فرآیندهای فسادآفرین و اقدامات مفسدان و اصلاح و حذف آن‌ها بسیار حائزاهمیت است و تا زمانی که این فرآیندها رایج است و مفسدان با جسارت به انحرافات خود و اجحاف در حق مردم ادامه می‌دهند، هیچ اقدام اصلاحی به خیر مردم شکل نمی‌گیرد.

*دولت در زمینه اقتصادی باید چه اولویت‌هایی را در دستور کار خود قرار دهد؟

توزیع یارانه نقدی ماهیانه در حال حاضر غیرهدفمند است و دولت باید به جای آن، رسیدگی به وضعیت معیشتی محرومان با تسهیل رساندن کالاهای اساسی مورد نیاز به آن‌ها را در اولویت قرار دهد. مسئله مهم و ضروری دیگر، پرداخت مطالبات مردم و پیمانکارانی است که کار خود را تکمیل کرده‌اند و با وجود این، سالهاست مطالبات بر حقشان را دریافت نکرده و به ورطه ورشکستگی کشیده شده‌اند. این کار، اقدامی مهم و واقعی برای اجرای سیاست تشویق تولید، خروج از رکود و تسهیل اشتغال جوانان است. مسلماً عدم پرداخت مطالبات مردم ظلم است و با ادامه ظلم نمی‌توان انتظار پیشرفت داشت.

همچنین اصلاح وضعیت بانک‌ها برای پرداخت تسهیلات به فعالیت‌های تولیدی و پرداخت سود واقعی به سپرده گذاران به جای روش رایج فعلی که موجب افزایش نقدینگی و رشد تورم می‌شود، باید در اولویت دولت باشد. اصطلاح فوری پایه مالیاتی هم ضرورت دارد، چرا که روش کنونی اخذ مالیات نامناسب است و اصلاح وضعیت مالیاتی زمانی که با اصلاح ضروری و فوری وضعیت گمرک ترکیب شود، مشکل کسری بودجه را حل می‌کند. علاوه بر این، نشت مالیاتی، انحرافات گمرک و ادامه قاچاق کالا، کشور را فلج کرده است و باید رفع این معضلات اقتصادی از سوی دولت دنبال شود.

*با توجه به آغاز مذاکرات در دولت رئیسی کمی هم به این موضوع بپردازیم. امروز برخی افراد و جریان‌های سیاسی عنوان می‌کنند دولت چاره‌ای جز پذیرش شروط غربی‌ها در برجام ندارد چرا که وضعیت اقتصادی کشور در گرو برجام است. به نظر شما برنامه جایگزین دولت برای برجام باید چه باشد؟

این اعتقاد غلط دولت گذشته بود که همه فعالیت‌های اقتصادی را در گرو اجرای برجام قرار داده بود و در نتیجه با خروج آمریکا از برجام به دست ترامپ، تمام امید دولت روحانی تبدیل به یأس شد. عدم اعتقاد به قابلیت‌های خودمان و تحقیر هر آنچه خارج از برجام می‌توانست انجام گیرد، خسارات شدیدی را به کشور وارد کرد و سال‌ها باید عواقب شوم ضعف اعتقادی دولت قبل به ظرفیت‌های داخلی کشورمان را تحمل کنیم.

بنده معتقدم که ضمن پیگیری مذاکرات برجامی به ویژه برای وادار کردن آمریکا به پرداخت خسارات ناشی از تحریم‌ها، باید فعالیت‌های اقتصادی خود را مبتنی بر برنامه‌ریزی و حرکت مولد خودمان قرار دهیم که زمینه‌های آن فراهم است. خوشبختانه تحرک لازم در این زمینه آغاز شده است و ان‌شاءالله تا پایان سال جاری اولین آثار مثبت خود را نشان خواهد داد. محور اصلی برنامه‌های ما باید مبتنی بر اقتصاد مقاومتی باشد.

*آیا بدون برجام هم می‌توان سیاست دیپلماسی با همسایگان را که توسط دولت رئیسی مطرح شده است، پیش برد؟

سیاست مذاکره و همکاری با همسایگان مستقل از برجام است و با موفقیت راه خود را طی خواهد کرد و امید است دولت فعلی بتواند عقب ماندگی‌های دولت روحانی در زمینه ارتباط با همسایگان را جبران کند.

*اصلاح‌طلبان علامت‌هایی می‌دهند مبنی بر اینکه اگر توافق نکنید، مشکلات ارزی و اقتصادی در کشور به وجود می‌آید. آیا اصلاح‌طلبان با این ادعای خود به دنبال تحمیل توافق و عقب‌نشینی دولت سیزدهم در برابر غربی‌ها هستند؟

ضعف اعتقاد و لجاجت اصلاح‌طلبان مانع از آن است که بپذیرند مشکلات ارزی و اقتصادی کشور در درجه اول به سوء مدیریت گذشته و عملکرد ضعیف آن‌ها بازمی‌گردد و تحریم‌ها نسبت به آن سوء مدیریت، موضوعی فرعی محسوب می‌شود. متاسفانه لجاجت سیاسی اصلاح‌طلبان مانع همراهی آن‌ها با دولت رئیسی برای اصلاح امور می‌شود.

*چرا اصلاح‌طلبان هنوز تلاش می‌کنند که قیمت‌های بازار و حل مشکلات مردم را به مذاکره با غرب گره بزنند؟

آن‌ها گمان می‌کنند با این تلاش می‌توانند آبروی از دست رفته را جبران کنند و بر مبنای همین گمان غلط، هر آنچه در توان دارند به کار می‌گیرند تا مانع موفقیت اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی شوند.

*آیا استفاده از سازوکارهای دولت روحانی و اصلاح‌طلبان برای مذاکرات، در دولت سیزدهم جواب می‌دهد؟

سازوکارهای دولت روحانی و اصلاح‌طلبان در مذاکرات نادرست بود و این امر در دوران خودشان به اثبات رسید و چگونه برخی توقع دارند که همان روش ادامه یابد و جواب دهد؟ از سوی دیگر، هنوز هیچ تحولی در روش، منش و بینش آمریکا و به تبع آن اروپایی‌ها رخ نداده است و دولت رئیسی باید سازوکار عزتمندانه خودش را در مذاکرات دنبال کند.