همه مشکلات معیشتی در گروی حل مشکل تحریم‌هاست، اگر بدانند...

محمدصادق جوادی حصار، سخنگوی حزب اعتماد ملی طی یادداشتی برای روزنامه اعتماد نوشت: تاثیر عدم احیای برجام در بروز مشکلات اقتصادی و نوسانات قیمت‌ها تا چه اندازه است؟ این پرسشی است که بیشترین فراوانی را در میان ابهامات موجود در کشور دارد.

در شرایطی که دولت سیزدهم و جناح راست در ایام انتخابات ریاست‌جمهوری و دوران پس از آن تلاش می‌کنند تا سهم برجام را در بروز مشکلات اندک معرفی کنند، اما مردم و کارشناسان معتقدند که بخش قابل‌توجهی از مشکلات اقتصادی، معیشتی و راهبردی کشور برآمده از تحریم‌های اقتصادی است. اینگونه است که در میان دوگانه‌های مختلفی که در فضای عمومی و رسانه‌ای کشور وجود دارد، این دوگانه نیز به یکی از اصلی‌ترین نقاط تقابل این دو جریان بدل شده است.

البته تا جایی که من اطلاع دارم، اصولگرایان و گروه‌های سمپات دولت، معتقدند همه مشکلات کشور برآمده از تحریم‌ها نیستند و بیش از 80درصد آن به سوءمدیریت‌های اجرایی و مدیریتی باز می‌گردد و کمتر از 20درصد آن مرتبط با تحریم‌ها است. اما اینکه این تقسیم‌بندی تا چه اندازه درست و تا چه حد مبتنی بر واقعیت است، نیازمند گذشت زمان است. کافی است یک الی 2سال دیگر صبر کنیم تا مشخص شود دولت چه کارنامه‌ای از خود نشان می‌دهد. اگر دولت سیزدهم طی ماه‌های زمامداری‌اش، بتواند بیش از 80 درصد مشکلات کشور را علی‌رغم وجود تحریم‌ها حل کند، می‌توان باور کرد که تئوری آنها برای بی‌اثر بودن تحریم‌ها درست است. اما واقع آن است، نشانه‌هایی که طی ماه‌های اخیر از فضای اقتصادی نمایان شده، بیانگر آن است که دولت توفیقی در حل مشکلات نداشته است. نه‌تنها توفیقی برای کاهش مشکلات مشاهده نمی‌شود، بلکه به نظر می‌رسد، بر حجم مشکلات نیز افزوده شده و ریسمان کار از دست متولیان امر خرج شده است. کافی است نگاهی به قیمت اقلام مصرفی کشور، قبل از تشکیل کابینه سیزدهم و قریب یک‌سال پس از آن بیندازیم تا به عمق مشکلات بیشتر پی ببریم.

قیمت مرغ به بیش از 60هزار تومان، نرخ گوشت به بالای 200هزار تومان، قیمت روغن 810گرمی به حدود 63 هزار تومان و نرخ شیر 1لیتری به 18هزار تومان رسیده است. اعداد و ارقامی که نشان‌دهنده وضعیت دشوار معیشت برای اقشار متوسط و محروم جامعه است. البته دولت اعلام کرده، هنوز زمان زیادی از زمامداری‌اش نگذشته است و حداقل به یک الی 2سال دیگر زمان نیاز دارد تا بتواند، ایده‌های خود را محقق کند. اما از قدیم می‌گویند، «سالی که نکوست از بهارش پیداست.» زمانی که سال نخست فعالیت‌های دولت، همراه با نوسانات گسترده در قیمت‌ها و نزول هولناک شاخص‌ها باشد، طبیعی است که در ادامه هم ممکن است، مشکلات افزونتری ایجاد شود.

 برخلاف دولت بسیاری از تحلیلگران و اساتید برجسته علم اقتصاد به این واقعیت اشاره می‌کنند که تحلیل و تفسیر اتمسفر اقتصادی کشور، بدون مورد توجه قرار دادن بحث تحریم‌ها و موضوع fatf ممکن نیست و نقش این متغیرها در بروز نوسانات اقتصادی، بسیار بالاست. در این میان همه دلسوزان واقعی کشور آرزو می‌کنند، ساختار مدیریتی کشور به اندازه‌ای تدبیر و توانمندی از خود نشان دهد که علی رغم تحریم‌ها و بحران‌های بین‌المللی، ایران بتواند مشکلات را پشت سر بگذارد. اما هنوز نشانه‌ای از این کامیابی به چشم نمی‌خورد. شخصا معتقدم تحریم‌ها نقش جدی در بروز مشکلات دارند. 

چرا؟ چون واضح است یکی از راه‌های مهم پیشرفت کشور، جذب سرمایه‌گذاری خارجی است. نباید فراموش کرد، سرمایه‌گذاران بزرگ جهانی تا زمانی که خود را در سود برآمده از اقتصاد ایران شریک ندانند، اقدام به ورود به اقتصاد ایران نخواهند کرد. این شرکت‌ها و کارتل‌ها باید احساس کنند که در منافع اقتصادی مرتبط با ایران شریک هستند تا قبول کنند سرمایه‌های خود را وارد بازار ایران کنند. برای رسیدن به یک چنین جایگاهی نیازمند حل و فصل مساله تحریم‌ها هستیم. باید سرمایه‌های خارجی جذب شوند تا چرخ‌های فرسوده اقتصاد ایران سریع‌تر به گردش درآید. با تسریع چرخش چرخ‌های صنعت است که می‌توان توقع رشد اقتصادی را داشت. وقتی رشد اقتصادی ایجاد شود بازار کسب و کار کشور رونق پیدا می‌کند و هر شهروندی از دل این رونق می‌تواند، بهره معیشتی خود را برداشت کند.

 از این طریق است که گام‌های جدی برای مقابله با فقر مطلق برداشته می‌شود. اینکه دولت به هر ایرانی 300 تا 400هزار تومان یارانه بدهد، گِرهی از مشکلات معیشتی مردم باز نمی‌کند، باید کرامت مردم را حفظ کرد و فضایی را برای آنها ایجاد کرد که بتوانند از دل آن نیازهای خود را تامین کنند. همه این بایدها در گروی حل مشکل تحریم‌ها است، اگر بدانند...