چرا ایران و کره شمالی نمیتوانند اختلاسگران و غارتگران را به کشور بازگردانند؟
غفور مددی نوشت:
امروز داشتم این مقاله حقوقی را میخواندم و برام سئوال بود که چرا در دنیا هیچ قانونی وجود ندارد که بتواند این اختلاسگران و پول ملت ایران را به همراه مجرم، از کشور میزبان دستگیر کند و به ایران بازگرداند؟ و کشور میزبان را هم بخاطر عدم استرداد مجرمین مجازات و جریمه کند، چرا چنین قوانین بین المللی وجود ندارد؟ یعنی دنیا اینقدر بی‌حساب و کتاب است؟ و هیچ راه حلی وجود ندارد؟!
با کمال تعجب دیدم که چنین قوانینی وجود دارند و تمام کشورهای دنیا از این قوانین بین المللی استفاده میکنند و اگر مجرم و یا اختلاسگری از کشورشان فرار کند سریعا به مجامع بین المللی شکایت میکنند و آنها سریعا آن مجرمین را بازداشت و تحویل کشور شاکی میدهد تا مجازاتش کنند...
ولی متاسفانه در دنیا فقط دو کشور وجود دارند که این قوانین شامل حالشون نمیشود (ایران و کره شمالی)
آنهم به دلیل اینکه اساسا می‌بایست بین آن کشور و مجامع بین المللی توافقات و معاهداتی امضاء و پذیرفته شود تا مجامع بین المللی هم مطابق آن، وظایف خود را انجام بدهند.
بنیاد همکاری هر کشوری با این مجامع بین المللی با امضای پالرمو و اف‌ای‌تی‌اف (FATF) شروع میشود و چون ایران هیچکدام از این معاهده‌های بین المللی و حتی مقدماتی آنرا نپذیرفته است به همین علت تحت پوشش حمایتی قوانین استرداد مجرمین در مجامع بین المللی نمیتوانند باشد.
آنها نمیتوانند به ایران کمک کنند و مجرمین را مسترد کنند زیرا ایران هیچ معاهده‌ای در این خصوص با مجامع بین المللی منعقد نکرده است و حتی زیر بار امضای مقدمات آن هم نرفته است!
مسلم است که چرا عده‌ای در مقابل پیوستن ایران به معاهده‌های بین المللی سنگ اندازی می کنند و نهایتا هم موفق شده‌اند که ایران این معاهده‌ها را امضا نکند.
اکنون به لطف همین موضوع، همان اشخاص میتوانند با خیال راحت ایران را غارت کنند و هیچ مرجع بین المللی هم نمیتواند این مجرمان را به ایران بازگرداند.
دقیقا باند فساد و اختلاسگران از ابتدا میدانستند که اگر ایران این معاهده‌های بین المللی را امضا کند، در آینده امنیت آنها بعد از خروج ثروت و سرمایه از کشور ممکن است به خطر بیفتد و به همین علت با فریب افکار عمومی تلاش کردند تا هیچکدام از این معاهده‌های بین المللی در ایران امضا نشوند و در دنیا فقط دو کشور ایران و کره شمالی بعلت عدم پیوستن به این معاهده‌ها و قوانین بین المللی بعنوان کشورهای یاغی و کشورهایی که زیر بار هیچکدام از قوانین و معاهده‌های بین المللی نمیروند، معرفی شده‌اند، و همین برای اختلاسگران بهترین امتیاز است.
زیرا این کشور به اصطلاح یاغی چگونه انتظار دارد که مجامع بین المللی و قوانین پالرمو که (که ایران زیر بارش نرفته) به استناد آنها مفسدین و اختلاسگران را بلااجبار از کشور میزبان به زور بیرون بکشد و تحویل ایران بدهد؟ گویا اصلا ایران حتی اجازه درخواست از مجامع را هم ندارد! به همین علت است که اموال و ثروت ملی ایران بدون هیچ پشتوانه و یا پیگیری به راحتی از ایران خارج میشوند. و جالب است که ایران خودش اسم خاوری را از لیست پلیس اینترپل پاک کرده و در واقع تقاضایی برای بازگشت ایشان ندارد.
دیدگاه تان را بنویسید