رضا نصری، حقوقدان و کارشناس سیاست خارجی در گفتوگو با «اعتماد»:
ایران نمیخواهد موضوعات پادمانی مستمسک تداوم فشارهای سیاسی و اقتصادی باشد
مرور سه تجربه تاریخی که باعث بیاعتمادی ایران به آژانس است
حقوقدان و کارشناس سیاست خارجی گفت: امروز ایران میخواهد اطمینان حاصل کند موضوعات پادمانی به مستمسکی برای تداوم فشارهای سیاسی و اقتصادی تبدیل نخواهد شد، به عبارت دیگر، موضوعات پادمانی برای ایران بیش از هر چیز در زیرمجموعه «تضمینهای ماندگاری» قرارداد، تعریف میشود تا موضوعات فنی.
رضا نصری، حقوقدان و کارشناس سیاست خارجی در گفتوگو با «اعتماد» در پاسخ به این پرسش که چرا حلوفصل پرونده پادمانی برای تهران تا این اندازه مهم است میگوید: «حساسیت ایران بیش از هرچیز به بی اعتمادی ایران نسبت به صلابت و بیطرفی آژانس بازمیگردد. مشخصا سه تجربه تاریخی نیز این بیاعتمادی را به وجود و تشدید کرده است. یکی اینکه شورای حکام آژانس در سال ۲۰۰۶ میلادی پرونده ایران را به صورت غیرقانونی و کاملا غیرضروری به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع داد و پرونده هستهای را به یک بحران بینالمللی بزرگ برای ایران تبدیل کرد. دوم اینکه آژانس بینالمللی انرژی اتمی متعاقبا بسیاری از ارزیابیها و گزارشات خود علیه ایران را بر مبنای اطلاعاتی تنظیم و تدوین کرد که از جانب سرویسهای امنیتی یک بازیگر متخاصم (اسراییل) به آن ارایه شده بود، حال اینکه اصل احتیاط و بیطرفی ایجاب میکرد برنامه هستهای ایران را صرفا بر اساس اطلاعاتی ارزیابی کند که «بازرسان بیطرف» گردآوردی کردهاند. سوم اینکه آژانس در برابر خرابکاریها و حملات تروریستی علیه تاسیسات هستهای ایران - که مستعد ایجاد فجایع انسانی قابل ملاحظهای بودند - برخلاف رسالت خود همواره جانب انفعال را پیش گرفت. در نتیجه، امروز ایران میخواهد اطمینان حاصل کند موضوعات پادمانی به مستمسکی برای تداوم فشارهای سیاسی و اقتصادی تبدیل نخواهد شد. به عبارت دیگر، شاید بتوان گفت از دید ایران موضوعات پادمانی بیش از هر چیز در زیرمجموعه «تضمینهای ماندگاری» قرارداد، تعریف میشود تا موضوعات فنی».
هراس اروپا از واکنشها به یک توافق سیاسی
رضا نصری در پاسخ به این سوال که چرا طرف غربی حصول توافق را با مخالفت با حل مساله اختلاف پادمانی به موازات مذاکرات احیای برجام به تعویق میاندازد، به «اعتماد» گفت: طرف مقابل هم نمیتواند به آسانی از موضوع اختلافات پادمانی چشمپوشی کند چرا که بهشدت اسیر ایرانهراسیهایی شده که خود در سالهای اخیر به آن دامن زده است. در واقع، پس از اینکه دولتهای امریکایی و اروپایی سالها افکار عمومی را به غلط از انگیرههای نظامی و «سلاح هستهای» ادعایی ایران ترساندهاند، برایشان دشوار است به همان افکار عمومی - و به مخالفان برجام در پایتختهایشان - اینبار بگویند قرار است آژانس بینالمللی انرژی اتمی به خاطر یک توافق سیاسی از ادامه آنچه مخالفان «وظایف فنی» آژانس میخوانند صرفنظر کند.
دیدگاه تان را بنویسید