گفت‌وگوی بین مردم و حاکمیت باید سازمان‌دهی شود

حجت‌الاسلام سیدرضا تقوی نماینده مردم تهران در مجلس در رابطه با طرح مساله «گفت‌وگو» میان مردم و مسئولان طی هفته‌های اخیر و نخستین بار توسط رئیس قوه قضائیه و اینکه چرا چنین مواردی همواره در مواقع بحران مطرح می‌شود و لزوم تدبیراندیشی پیرامون سازوکار ایجاد و رونق فضای گفت‌وگو در جامعه، گفت: در خصوص مساله گفت‌وگو که این روزها به‌دنبال اعتراضات و اغتشاشات اخیر گرم شده است، به نظر من اصل این فکر و ایده فکر خوبی است، اصلا گفت‌وگو در هر شرایطی خوب است. البته نه اینکه ما در یک شرایطی که یک مساله‌ای به وجود آمد بحث گفت‌وگو را مطرح کنیم و بعد فراموش کنیم، این اتفاق خیلی مناسب نیست.

به گزارش ایلنا، بخش هایی از گفت و گوی تقوی را در ادامه می خوانید:

*به‌نظر من در نظام اسلامی گفت‌وگوی مردم با دولت و مسئولان و همینطور مسئولان با مردم یک اصل است که باید در روش‌های حکمرانی این اصل جدی گرفته شود. در نظام اسلامی این گفت‌وگو جدی است و گفت‌وگو هم یعنی صحبت طرفینی (دو طرفه)، خب این طرفین چه کسانی هستند؟ این باید تعریف شود.

*یک تقسیم‌بندی این است که یک طرف مسئولان و نمایندگان دولت هستند و طرف دیگر مردم، یک تقسیم بندی دیگر این است که گفت‌وگو میان احزاب سیاسی و خواص جامعه شکل می‌گیرد که ما بیاییم تفکرات سیاسی جامعه را دور یک میز جمع کنیم تا نظرات خود را مطرح کنند.

*به نظر من اینکه آقای اژه‌ای یا آقای رئیسی و سایر آقایان این مساله گفت‌وگو را مطرح کردند، مقصود اصلی برقراری گفت‌وگو میان کسانی است که نقد و اعتراض نسبت به روش‌ها، مدیریت‌ها، سیاست‌ها و برنامه‌ها در دولت و سایر ارکان دارند.

*مساله دیگری که در اینجا مطرح است سوال می‌شود که چطور گفت‌وگو انجام دهیم، یک نوع گفت‌وگو این است که در سطح دانشگاه کرسی‌های آزاد اندیشی در جمع متفکرین و اندیشمندان برگزار شود و بحث‌های مختلف انجام شود که بارها رهبری این را مطرح و تاکید هم کردند.

*خب در اینجا ممکن است بحث‌های جدی صورت بگیرد و برای مثال قانون اساسی را به نقد بگذارند یا بعضی از روش‌های مسئولان و مدیران را نقد کنند. به نظر من در حوزه‌های علمی پژوهشی و دانشگاهی این کار بسیار خوبی است.

*اما موضوع دیگر گفت‌وگو بین مردم و حاکمیت است که اینجا باید سازمادهی شود، بسیار خب مردم کوچه و بازار می‌خواهند حرف خود را بزنند، کجا بروند؟ باید یک جایی طراحی شود. دانشگاه یک محیطی است که دانشجو و استاد و دانشگاه‌های دیگر اطلاع پیدا می‌کنند و در یک فضایی این بحث برگزار می‌شود، اما مردم کوچه و بازار کجا باید بروند اعتراض خود را مطرح کنند.

*ببینید اعتراض مردم کوچه بازار تفاوت دارد، یک وقت مردمی که اعتراض به ساختارها و روش‌های اجرایی دارند، اعتراض به قانون دارند و می‌گویند قانون کارآمد نیست یا اعتراض به عملکرد دارند، این‌ها باید به محل خودش مراجعه کنند.

*روش اجرایی گفت‌وگو باید به این صورت باشد که برای کسانی که در ارتباط با مسائل قانونی مساله دارند مجلس شورای اسلامی یک جایی را فراهم کند مثلا هر ماهی یک بار یا دو هفته‌ای یک بار فضایی را برقرار کند و کسانی که به قانون اعتراض دارند بیایند و کمیسیون‌های تخصصی مرتبط با آن قانون بیایند و جلسه برگزار و انتقادات و ایرادات شنیده شود. اگر ایراد به ساختار اجرایی و دولت بازمی‌گردد، دولت باید جایی را مشخص کند که مردم کوچه و بازار بیایند آنجا و نقد یا اعتراض خود را مطرح کنند.

*آقای اژه‌ای هم که این مساله را فرمودند رئیس قوه قضائیه هستند و با درد مردم هم آشنایی دارند، البته فکر می‌کنم این را از موضع مسئولیت حقوقی‌شان نگفتند به نظرم از زاویه اینکه یک روحانی آشنا با مشکلات است دارد راهنمایی می‌کند.

*البته ممکن هم است که به دستگاه قضایی ایراد وجود داشته باشد، خب خود آقای اژه‌ای فضایی را فراهم کنند که ماهی یک بار کسانی که به دستگاه قضا ایراد یا اشکال دارند بیایند و مطرح کنند این خیلی خوب است. به نظر من اگر جناب آقای اژه‌ای در دستگاه قضایی این زمینه را فراهم کنند، خیلی خوب خواهد بود.

*اینکه به صورت کلی گفته شود «مردم بیایید، بگویید» خب این خیلی کلی است معلوم نیست مردم کجا بیایند، به چه کسی بگویند. ممکن است مردم بروند جلوی یک فرمانداری به قوه قضائیه ایراد مطرح کنند.

*در حال حاضر مسئولان دستگاه‌های مختلف جلساتی را با عنوان ملاقات مردمی دارند که مردم مراجعه می‌کنند و کاری یا مشکلی دارند آن را مطرح می‌کنند، اما این جلسات گفت‌وگو که عرض شد جدا از این ملاقات‌های مردمی است.

*به این خاطر که در جلسات گفت‌وگو ممکن است افرادی بیایند که مشکلات شخصی و کار شخصی نداشته باشند اما به یک قانون یا روش اجرا انتقاد داشته باشند و ایرادی به آن وارد کنند که بخواهند با مسئولان در میان بگذارند.

*به نظر من اگر یک سر و سامانی به این ایده انجام گفت‌وگو میان مسئولان و آحاد جامعه داده شود، یک اتفاق خوب خواهد بود که به جلب رضایت مردم و بهبود شیوه‌های حکمرانی کمک قابل توجهی خواهد کرد.