تحلیل نشریه روزانه سپاه از تغییر در جوامع انقلابی؛
اگر تغییرات ثبات‌زا رو به جلو باشد باید مورد استقبال قرار گیرند
پویایی فقه شیعی و کنشگری آرمان‌خواهانه و واقع‌بینانه دو بال تغییر بدون ضربه به ارزش‌هاست
در گزارش نشریه روزانه معاونت سیاسی سپاه آمده ثبات اگر به ایستایی بیانجامد به زوال متنهی می‌شود و تغییر اگر بی‌قاعده اتفاق بیفتد به بی‌ثباتی می‌انجامد. بنابراین پذیرش هر نوع تغییر یا ثبات تابعی از پیشرفت و توسعه کشور است. اگر تغییرات ثبات‌زا، در مسیر تعالی و رو به جلو ارزیابی شوند بی‌درنگ باید مورد استقبال قرار گیرند وگرنه تغییرات بی‌ثبات‌کننده، کندکننده و ارتجاعی محلی از اعراب ندارد.
نشریه «اخبار و تحلیل‌ها» متعلق به معاونت سیاسی نمایندگی ولی‌فقیه در سپاه پاسداران در شماره روز یکشنبه خود، گزارشی با عنوان « مطلوب کدام است، تغییر یا ثبات؟» منتشر کرده و به این موضوع پرداخته که کدامیک می‌تواند برای «جوامع انقلابی» مطلوب باشد.
این گزارش تاکید کرده که «اگر به هر دلیلی مردم در حاشیه قرار بگیرند موجودیت انقلاب‌ها با خطر مواجه خواهد شد بر همین این اساس در جمهوری اسلامی تلاش می‌شود تا مردم دائما در متن انقلاب حضور داشته باشند. نگه داشتن مردم در متن انقلاب مستلزم نگریستن به ملت به مثابه منبعی از فرصت‌ها و اشتراک‌ها تا تهدیدها و تضادها است که معمولا سرشار از وحدت و گاهی نیز در شرایط اختلافی باشد. هر اندازه بتوان از فرصت‌ها و اشتراکات یک جامعه بهره گرفت به همان اندازه می‌توان انتظار پیشرفت را برای آن جامعه داشت.»
در ادامه نویسنده این سوال را مطرح کرده که وحدت مدنظرش را «باید در دل ثبات و حفظ وضع موجود جست‌وجو کرد و یا آن را در لایه‌های تغییر بیرون آورد؟ خاصه اینکه جامعه صحنه دائمی کشمکش بین عناصر تغییردهنده با عناصر ثبات‌زا است.»
نویسنده اینطور گفته که «برخلاف برخی تصورات که انقلاب اسلامی را مانعی بر سر راه تغییرات اجتماعی و سیاسی معرفی می‌کنند، واقعیت این است اساسا حرکت به شیوه انقلابی ناگزیر از پذیرش تغییرات است، در این مشی سکون و ایستایی جایگاهی ندارد اما این گفته به هیچ وجه به معنی پذیرش مطلق هر نوع تغییری نیست.»
نشریه روزانه معاونت سیاسی سپاه پاسداران در ادامه تاکید کرده که برای «پیشرفت و توسعه، ثبات و تغییر دو روی یک سکه‌اند، به واقع برای جامعه ضرورتا نه هر ثباتی مطلوب است و نه هر تغییری.» دلیل این ادعا هم اینگونه بیان شده که «ثبات اگر به ایستایی بیانجامد به زوال متنهی می‌شود و تغییر اگر بی‌قاعده اتفاق بیفتد به بی‌ثباتی می‌انجامد. بنابراین پذیرش هر نوع تغییر یا ثبات تابعی از پیشرفت و توسعه کشور است. اگر تغییرات ثبات‌زا، در مسیر تعالی و رو به جلو ارزیابی شوند بی‌درنگ باید مورد استقبال قرار گیرند وگرنه تغییرات بی‌ثبات‌کننده، کندکننده و ارتجاعی محلی از اعراب ندارد.»
نویسنده در پایان «پویایی فقه شیعی و کنشگری آرمان‌خواهانه و در عین حال واقع‌بینانه» را «دو بال تغییر بدون زوال و ضربه به ارزش‌ها» دانسته است و گفته در 1400 گذشته «شیعه از دل تهدیدها فرصت می‌سازد و از دل هر بحرانی که پیش پایش گذاشته‌اند پویاتر و پخته‌تر به راهش ادامه داده است.»
دیدگاه تان را بنویسید