۳۰ تا ۴۰ گزارش از اصابت ساچمه به نیروهای امنیتی داشتیم اما به چشم مردم عادی خیر/نیروهای امنیتی با اکراه درمان شدند اما مردم نه

سلیمان حیدری، رئیس مرکز نظارت و اعتباربخشی امور درمان وزارت بهداشت درباره اماواگرهای ورود نیروهای امنیتی به مراکز درمانی، استفاده از گاز اشک‌آور در این اماکن، استفاده از آمبولانس‌ها برای جابه‌جایی نیروهای امنیتی، تسری اطلاعات مصدومان حوادث اخیر و... توضیح داده است.

به گزارش هم‌میهن، بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید: 

• نمی‌دانم در چه‌حدی این موضوع را باور می‌کنید، اما تا همین حالا هیچ گزارشی مبنی بر اینکه یک بیمارستان دولتی، خصوصی، غیردولتی یا خیریه‌ای وجود داشته که مجروحی را پذیرش نکرده، نداشته‌ایم. اما یکی، دو مورد گلایه ازطرف نیروهای امنیتی داشتیم که به مراکز درمانی مراجعه کرده‌ بودند و با اکراه، درمان‌شان صورت گرفته است.
• هیچ آمبولانسی از آمبولانس‌های اورژانس کشور مورد استفاده نیروهای‌نظامی قرار نگرفته است، مراکز نظامی، آمبولانس‌های خودشان را دارند و برای درمان نیروهای خودشان استفاده می‌کنند. آنها مرکز درمانی مخصوص دارند. احیانا اگر تصاویری استفاده شده، مربوط به نیروهای نظامی در ارتباط با آمبولانس‌های خودشان بوده است و ارتباطی به آمبولانس‌های کشور نداشته. آمبولانس‌های اورژانس، آرم دارند و تکنسین‌ها یونیفورم سفید با اتیکت مشخص به‌تن دارند. تصویری را نمی‌توانید نشان دهید که از این آمبولانس‌ها در کاری غیر از ماموریت‌ها استفاده شده است.
• ما به همکاران گفته‌ایم، هرجا جلوی آمبولانس را گرفتند و خواستند داخلش را ببینند، خودشان داوطلب شوند، درها را باز کنند و بگذارند داخلش دیده شود.
• در درگیری ممکن است مشکلی پیش بیاید، اما به‌طور رسمی گزارشی به ما داده نشده که ساچمه به‌طور مستقیم به چشم اصابت کرده باشد. اتفاقا ما گزارش‌هایی داشتیم که بیش از 30 تا 40نفر از نیروهای امنیتی با اصابت ساچمه روبه‌رو شده‌اند و ساچمه‌ها به بدن، قفسه سینه و شکم‌شان اصابت کرده. ما اینها را به‌صورت رسمی و مستند در اختیار داریم. اما از مردم‌عادی گزارشی نداشته‌ایم که نشان دهد، ساچمه به چشم‌شان خورده باشد.
• تا الان هیچ مقام امنیتی، نظامی و انتظامی‌ای از ما درخواست فهرست مجروحان را نکرده است. یقینا کسانی که در این حوزه فعالیت می‌کنند، برای پیدا کردن افراد نیازی به این فهرست‌ها ندارند. آنها بخواهند در حیطه کار خودشان مجازند و قانونا هم باید وارد شوند.
• یکی از ادعاها این بود که نیروهای‌امنیتی وارد مراکز درمانی نشوند. این موضوع اگر به‌صورت مطلق باشد، من به‌عنوان پزشک اگر فردا مورد حمله شروری قرار گرفتم، نباید نیروهای‌امنیتی از جان من محافظت کنند؟ 
• نیروهای امنیتی نه‌تنها ورود به مراکز درمانی نداشته‌اند که حتی گازاشک‌آوری هم ننداخته‌اند. اینها کذب‌محض است.