برخی مطالب صدا‌وسیما مانند بنزین روی آتش است / توهین به ورزشکاران صرفا یک اشتبا مصاحبه‌ای نیست

حشمت‌الله فلاحت پیشه نماینده و رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی مجلس می‌گوید: متاسفانه اکنون مسئولان توجهی به بسیاری از موضوعاتی که جزیی از مسائل مهم کشور محسوب می‌شوند، ندارند و سازوکاری هم برای رفع این مشکلات ندارند؛ مثلا در موضوع برجام، حتی برخی از افراد که ید طولایی در مقابله با برجام داشتند، اکنون صحبت از مذاکره می‌کنند.

به گزارش رویداد24، بخش هایی از گفت و گوی فلاحت پیشه را در ادامه می خوانید:

• در صورتی که این موضوع تقویت‌کننده موضع آمریکا و طرف‌هایی است که موضع بی‌نیازی از دیپلماسی هسته‌ای را گرفته‌اند و در تلاش هستند قدرت چانه‌زنی ایران را کاهش دهند زیرا این موضوع تا زمانی که سازوکارهای چانه‌زنی و حل اختلاف در داخل ایران به نتیجه نرسد، فایده‌ای ندارد.
• نظام‌های سیاسی به میزانی که سازوکارهای درونی حل اختلافشان بهتر و با اجماع بیشتری عمل کند، به همان میزان در مناسبت در سیاست‌های داخلی و خارجی و مدیریت داخلی‌شان عملکرد بهتری دارند.
• ما می‌بینیم که در برخی از رسانه‌ها مانند صداوسیما مطالب چالش‌آمیزی عنوان می‌شود که به مثابه ریختن بنزین روی آتش است؛ به ویژه اینکه برخی از جریان‌ها در کشور علاقه ندارند کشور روی خوش و آرامش را ببیند و مدام جریان‌سازی می‌کنند.
• مسائلی که اخیرا مطرح می‌شود مانند توهین به ورزشکاران و تکرار یک سخن مسبوق به سابقه مبنی بر خارج کردن بخشی از مردم از کشور، صرفا ناشی از یک اشتباه در مصاحبه نیست. در گذشته نیز برخی از کاندیداهای ریاست جمهوری به راحتی می‌گفتند بسیاری از افراد باید از سفره جمهوری اسلامی رانده شوند.
• بارها شنیده‌ایم برخی گفته‌اند کسانی که منتقد هستند کشور را ترک کنند! مگر می‌شود ملیت و هویت افراد را به راحتی از آنها گرفت؟ باید قدردان کسانی بود که در شرایط مختلف در کشور می‌مانند و به اصلاح و رفع اختلافات امید دارند. اگر هم کسی خلاف قانون رفتار کند، طبیعتا سازوکارهای قانونی وجود دارد.
• اینکه برخی خود را صاحب مملکت می‌دانند و عملا عملکرد آنها ایران را به یکی کشورهای «مهاجرفرست» تبدیل کرده، اصلا قابل قبول نیست.
• اتفاقا معتقدم کسانی که ادعای انحصار مملکت را دارند، کسانی هستند که بیشتر از همه در آسیب‌رسانی به مملکت نقش داشتند. به عنوان مثال اکنون نوعی ملت‌سازی در خارج از ایران شکل گرفته است.
• کشورهایی مانند چین یا هند، درآمد ناخالص ملی‌شان بسیار بیشتر از درآمد ناخالص داخلی‌شان است. درآمد ناخالص ملی عبارت است از مجموع درآمدهایی که اتباع و کشورها به دست می‌آورند و آن را وارد چرخه اقتصادی داخلی کشورشان می‌کنند؛ مثلا هندی‌ها و چینی‌هایی که ثروتی در خارج از کشورشان به دست می‌آورند را به داخل کشور خود برمی‌گردانند.
• در ایران اما همه چیز برعکس است و به دلیل سیاست‌های اشتباه و رویکردهای افراطی، افرادی که از کشور خارج شدند، سرمایه‌های کلان خود را هم از کشور خارج کردند؛ نخبه‌ها نیز کشور را ترک کردند و ایران به یکی از کشورهای نخبه‌فرست در دنیا تبدیل شده است.
• این اتفاقات ناشی از رفتارهای افراطی کسانی است که معقتدند ایران برای خودشان است و بیشترین آسیب و ضرر را به کشور وارد کرده‌اند.
• ما علاوه بر سیاست‌های اشتباه سیاسی و اجتماعی، سیاست‌های اشتباه اقتصادی را هم شاهد هستیم،  به طور مثال در یکسال گذشته، بخشی از سیاست‌های مالیاتی که عملا دست‌اندازی به اموال مردم بوده، باعث فرار نخبگان و سرمایه از کشور شده است. معتقدم ایرانی‌ها درجه نخبگی بالایی در جهان دارند و نباید افرادی که عمدتا افراد میان‌مایه‌ای هستند در حوزه‌های مدیریتی حضور پیدا کنند و باعث خروج نخبگان از جامعه شوند.
• نباید اجازه داد در جامعه به افرادی که بارها شادی را برای این مردم به ارمغان آورده‌اند، توهین شود. افرادی که همواره میان مردم و دولت چالش ایجاد کرده‌اند اکنون در جایگاه نظریه‌پرداز و سخنگو حضور پیدا می‌کنند.
• در یکی از دستگاه‌های اجرایی کشور زمانی که بحث افزایش حقوق استادان دانشگاه مطرح شده بود، برخی می‌گفتند نه تنها نیازی به افزایش حقوق نیست، بلکه اگر از شرایط ناراضی هستند هم باید از کشور بروند.
• حالا همین بحث‌ها به صورت پست و فرومایه و با ادبیات لمپنی از سایر تریبون‌ها مطرح می‌شود و نخبگان کشور را مورد حمله قرار می‌دهند تا آنها را حاشیه برانند.
• برخی از روزنامه‌ها در ستون‌هایشان مسئولیت تخریب نخبگان در همه حوزه‌ها را برعهده داشتند و نقش گیوتین را همواره بازی می‌کردند، از همین رو این سخنان را ناشی از یک حرف نمی‌دانم، ناشی از یک جریان و یک تفکر می‌دانم که تلاش دارند نخبگان ورزشی، هنری، اقتصادی، سیاسی و... را حاشیه‌نشین کنند.