ممکن است مردم به برخی رفتارهای سپاه نقد داشته باشند اما برای آنان همچنان نماد رشادت و دلیری است

الیاس حضرتی در یادداشتی با عنوان «پیام روشن به اروپایی‌ها» در روزنامه اعتماد نوشت: نکته تلخ و ناراحت‌کننده درباره تاریخ، آن است که مدام هم تکرار می‌شود؛ در مواجهه با ایران، در حافظه جمعی و سوابق تاریخی مردم ایران، از اقدامات اروپا، امریکا و البته همسایه شمالی کشورمان تصاویر خوبی ثبت نشده است. از سال‌های قبل از انقلاب که غربی‌ها برخوردهای تحقیرآمیز و سوداگرانه‌ای با حکومت و ملت ایران داشتند و وابستگی رژیم پهلوی به آنها باعث شده بود که همواره ظرفیت‌های اقتصادی، راهبردی، ارتباطی و... ایران را تاراج کنند تا سال‌های پس از پیروزی انقلاب که کوتاه شدن دست آنها از منافع عمومی ملت ایران باعث شد اروپا و امریکا همواره رویکردهای خصمانه‌ای را در برابر ملت ایران به کار بگیرند و مدام بر طبل جنگ و تهدید و تحریم بکوبند. اما طی سال‌های اخیر این روند خصمانه شدت و وسعت بیشتر پیدا کرد.

در شرایطی که پس از انقلاب اسلامی، ملت ایران مصمم به حفظ اقتدار و استقلال خود بود، اروپایی‌ها در همه مقاطع این سال‌ها برخوردهای زشت و اقدامات تخریبی فراوانی از خود نشان دادند. از تلاش همه‌جانبه در پشتیبانی از صدام گرفته تا پناه دادن به گروه‌های تروریستی، تجزیه‌طلبان و مخالفان مسلحی که رد خونریزی و جنایت‌های آنان هنوز در جای جای کوچه‌ها و خیابان‌های این مرز و بوم باقی مانده است، یا حمایت از افراد، جریانات و فرقه‌هایی که دست‌شان تا مرفق به خون مردان و زنان ایرانی آغشته است و هرگز از دشمنی با ملت ایران چیزی کم نگذاشته‌اند، فروگذار نکرده‌اند.

زخم‌های برآمده از این جنایت‌ها هنوز هم التیام پیدا نکرده و صدای سرفه‌های رزمندگانی که ریه‌های‌شان با سلاح‌های شیمیایی اهدایی همین کشورهای اروپایی شرحه شرحه شده‌اند هنوز در گوش تاریخ این سرزمین طنین‌انداز است. در گرماگرم مذاکرات برجامی هم مردم ایران به یاد دارند که کشورهای اروپایی تا جایی که توانستند مانع‌تراشی کردند..

 حتی زمانی که امضای خود را پای این سند بین‌المللی نشاندند باز هم حاضر به اجرای تعهدات خود نشدند. با خروج ترامپ از برجام هم، اروپا دچار نوعی بی‌عملی و سکون شد، نه مانند ترامپ جرات خروج از برجام را داشتند و نه توانایی تحقق تعهداتی که ذیل برجام باید عملیاتی می‌کردند. امروز هم اروپا همان نقشی را ایفا می‌کند که در طول تمام دهه‌های گذشته در قالب آن فرو رفته بود. کشورهای اروپایی در شرایطی از مرگ برجام صحبت می‌کنند که در برهه‌ای که ظاهرا برجام زنده بود، حاضر به اجرای تعهدات خود نشدند. مگر زمانی که برجام زنده بود، اروپا و غرب، چه گام رو به جلویی برای اجرای آن برداشتند که امروز از مرگ و سکون آن صحبت می‌کنند.

این روزها اروپا در حال برداشتن گام‌هایی عجولانه است که نتیجه آن تکرار همان روش‌های اشتباه قبلی برای آنهاست. رفتار اروپایی‌ها به گونه‌ای است که انگار هیچ تجربه‌ای از اشتباهات قبلی‌شان کسب نکرده‌اند. در حوزه‌های فرهنگی، سیاسی، دیپلماسی و... اقداماتی صورت می‌دهند و حرف‌هایی می‌زنند که بزرگ‌تر از دهان‌شان و گسترده‌تر از توانایی‌های‌شان است. نمونه بارز یک چنین اقدامات سخیفی در حوزه فرهنگ و رسانه، تحرکاتی است که نشریه موهن شارلی ابدو اخیر از خود نشان می‌دهد یا در حوزه سیاست اظهاراتی است که برخی مقامات اروپایی درباره قرار دادن نام سپاه در لیست گروه‌های تروریستی یا بستن سفارتخانه‌های‌شان مطرح می‌کنند. اقداماتی که برآمده از اشتباهات استراتژیک مستمر توسط این کشورها است.

اروپاییان تصور می‌کنند انتقادات، اعتراضات و نارضایتی‌های مردم از حکومت و سیاست‌ها و تصمیمات فرصتی در اختیار آنها قرار داده که دشمنی‌های خود را عمق بیشتری بخشند. این در حالی است که مردم ایران، فعالان سیاسی و تحلیلگران به‌رغم همه انتقاداتی که ممکن است نسبت به شیوه‌های اجرایی، مدیریتی و سیاست‌گذاری‌ها داشته باشند و اختلاف‌نظرهایی که با ارگان‌ها، نهادها و سازمان‌های مختلف احساس می‌کنند، در برابر دخالت عنصر خارجی رویکرد واحدی را در پیش می‌گیرند و مانند ید واحد هر دست متخاصمی را از دست‌درازی به منافع ملی کشور قطع می‌کنند.

در این میان ممکن است مردم و جریانات مختلف نسبت به برخی تصمیمات و رفتارهای موردی سپاه هم نقد داشته باشند و برخی از کارهای سپاه را قبول نداشته باشند، اما این نهاد برای این مردم و این کشور همچنان تجلی شهادت، رشادت، دلیری و دفاع از تمامیت ارضی کشور و ایثار و شهادت و صیانت از انقلاب است. اگر اروپاییان تصور کرده‌اند که می‌توانند از نمد ناآرامی‌های اخیر کلاهی برای خود ببافند، فشاری بیاورند و امتیازی بگیرند، سخت در اشتباهند؛ به آنها هشدار می‌دهیم همان‌طور‌که در ماجرای میکونوس و احضار سفرای‌شان تلاش کردند ایران را تحت فشار قرار دهند، اما با حماسه دوم خرداد 76 و ظهور دولت اصلاحات ناچار به بازگشت به کشور با سری افتاده شدند، این‌بار هم در برابر اراده و اتحاد مردم ایران سر خم کرده و روزی تقاضای حضور در ایران را مطرح می‌کنند.

برای ایران و ایرانی چه عرب باشد چه عجم؛ چه راست باشد چه چپ؛ چه اصلاح‌طلب باشد و چه اصولگرا منافع ملی در اولویت اصلی است و در خصوص آن با هیچ فرد و جریانی مسامحه نخواهد کرد. ما مسیر حل مشکلات را در درون کشور پیدا می‌کنیم و اجازه نمی‌دهیم کشورهای خارجی از این فضا سوءاستفاده کنند. اما ‌ای کاش کشورهای اروپایی کمی به تجربیات قبلی‌شان مراجعه می‌کردند تا تاریخ را دوباره تکرار نکنند.