تغییر رییس نیروی انتظامی ریشه در حوادث سیستان و بلوچستان داشت

احمد علیرضابیگی، نماینده تبریز و عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شورا‌ها گفت: الان بدیهی‌ترین کاری که می‌خواهد صورت بگیرد، استیضاح وزیر کشور در خصوص اتفاقات و فجایع به بارآمده در چهار ماه اخیر است و بهترین گواه آن، حضور هیات رهبری در استان سیستان و بلوچستان است، چون این حضور، خط بطلانی بر تمام گزارش‌هایی بود که شورای عالی امنیت ملی و وزارت کشور در خصوص زاهدان ارائه کرده بود. نماینده رهبری تمام دستگیرشدگان را بی‌گناه اعلام کرد و همه را آزاد کردند و کشته‌شدگان را شهید و مجروحان را جانباز اعلام کرد و معنی این‌کار خیلی روشن است، یعنی به دلیل ضعف مدیریتی آقایان ورود کردند. 

به گزارش رویداد24، مهم‌ترین بخش‌های این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

• رهبر انقلاب، گزارش‌های مراجع را قبول نکرد و خودشان شخصاً به موضوع ورود کردند. حتی تغییر رییس نیروی انتظامی هم، ریشه در این موضوع دارد و وزیر کشور باید به مجلس پاسخگو باشد. ولی نه تنها مجلس در این خصوص ورود نکرد، بلکه حتی به بدیهی‌ترین وظیفه خود که تهیه گزارش از رخداد‌ها و حوادث استان سیستان بلوچستان نیز بوده، عمل نکرده است.
• چون این مجلس تابع اکثریت است و رای اکثریت، تعیین‌کننده است، نمی‌شود خروجی بیشتری از آن انتظار داشت و باید منتظر نظام انتخاباتی جدیدی باشیم که بتواند تضمین‌کننده مشارکت جامع مردم ایران باشد که در آن صورت، نمایندگانی که در مجلس می‌آیند، نمایندگان قاطبه ملت ایران باشند. با این تفاسیر، تغییر الگوی انتخاباتی ما ضروری است. 
• برخلاف نرم‌افزار‌های قانونی که در قانون اساسی جمهوری اسلامی داریم و تکیه آن به اراده مردم است، دولت رئیسی خودش را نیازمند به مردم احساس نمی‌کند و در حوزه سیاست و اقتصاد، تکیه به مردم ندارد؛ این اصلی‌ترین مشکل است.
• دولت در حوزه اقتصاد به صورت واضح و روشن حس می‌کند خیلی ضرورت ندارد که به وعده‌های صریحی که داده شده، پایبند باشد. هر دولت دیگری هم که با پشتوانه ضعیفی سر کار بود، حتماً از فرصت داده شده استفاده می‌کرد تا بتواند پشتوانه مردمی خود را تقویت کند. این کار با عمل‌کردن به وعده‌هایی است که قبلاً به مردم داده شده است، ولی رئیسی به راحتی این وعده‌ها را منکر می‌شود. هر دولت و سیستمی به بقای خود فکر می‌کند و حتماً دولت رئیسی به استمرار بقای خود فکر می‌کند، ولی احساس نیاز به مردم نمی‌کند و تصورش این است که احتمالاً در آینده رقیبی نخواهد داشت.