معاون سازمان تبلیغات خطاب به حسین قدیانی: ای کاش انقلاب را می‌فهمیدی

معاون فرهنگی سازمان تبلیغات در یادداشتی از مطالب حسین قدیانی که در موضوع انعکاس تصاویری از افراد کم حجاب در بازنمایی راهپیمایی ۲۲ بهمن در رسانه ملی و خبرگزاری نوشته شده بود، انتقاد کرد.

به گزارش مهر، رضا عزت‌زمانی در پاسخ به قدیانی نوشته:

«سخن از قلم و قدم دلسوزی که تیغ بران نقد و نظرش را بی محابا می‌چرخاند و انصاف فرع قضاوت‌ش است، نه تنها راه‌گشا نیاید، بل منتج به ترویج هتک شود. لکن تسری نگاهی که به قاعده، ابتنا ندارد و فوج فوج هیجان، احساس و سرخوردگی لبریز است، عرصه فکرو قلم را غبارآلود می‌کند. باری، مراد، ما قال است و وعظ من قال مجالی دیگر باید.

اما بعد، رقص زیبای قلم موید روح سخن نیست. جمهوری اسلامی مقدس است و قداست‌ش را نه حاجت به دلالات چون منی است نه صاحب قلم را یارای تقبیح‌ش. جمهوری اسلامی همان است که سلیمان مقاومت گفت: قرارگاه سیدالشهدا است و حرم. نیک می‌دانی که باب حرم به روی هر قاصر و مقصری گشوده است ولی گشاده رویی به معنی تأیید نیست!

ثانیاً تو که از اصحاب جرایدی و ذهن‌ت به واژه و دستت به قلم آراسته است؛ اگر سخن می‌خوانی، حکم امام حرم و رهبر نظام را بخوان، نه مواضع جراید و جریان‌ها را که می‌دانی غش در کدام باشد.

ای کاش انقلاب را می‌فهمیدی که امامش فرمود: حفظ آن از اوجب واجبات است. با حجاب یا بی‌حجاب باید حفظ‌ش کرد. جمهوری اسلامی حرم است. همان حرمی که ظهر عاشورا نصرانی و عثمانی را هم‌گام و هم‌راه خود ساخت. پای حق که در میان باشد، سلوک و مرام حق‌طلبی میدان‌داری می‌کند نه آئین و اعتقاد که اگر غیر این بود خوارج سر بر نمی‌آوردند.

رابعاً حفظ جمهوری اسلامی حفظ قدرت قاهره اسلام عزیز است نه حفظ یک فرد یا دستگاه. جمهوری اسلامی متعلق به پابرهنگان مستضعف و ظلم‌ستیز است. اگر نصرانی در دفاع مقدس به شهادت رسید آیا بدین معنی است که پدر شهیدت فقط در راه وطن جان خود را تقدیم کرد و جنگ، جنگ اسلام و کفر نبود؟ انقلاب را در چه یافتی که دایره‌اش را قدر یک تصویر در یک خبرگزاری محدود می‌کنی؟ این انقلاب اسلامی متعلق به شیعه و سنی، کرد و بلوچ، بوسنیایی و یمنی، زرتشتی و نصرانی است که دل در گرو آرمان‌های اسلام عزیز دارند.

خامسا نظام جمهوری اسلامی خادم صادقی برای حجاب است. چرا که حفظ حجاب حفظ کرامت زن است. حفظ احترام زن مهم‌ترین فلسفه حجاب است. مهم‌تر از حفظ نهاد خانواده و جلوگیری از اشاعه گناه. لذا اگر زنی کرامت خود را حفظ نکرد، کرامت خانواده و جامعه حفظ نمی‌شود. حکومت اگر به حجاب امر نکند، به فحشاء امر کرده و میان این دو راه سومی وجود ندارد. وظیفه حکومت تمهید و بسترسازی است؛ چون حکومت توان قانون‌گذاری و باید و نباید دارد. اگر حکومت از طریق قانون گناهان اجتماعی را ممنوع نکند، بستر فساد و آلودگی را فراهم کرده. امر به معروف و نهی از منکر برای حکومت واجب است و حکومت اگر با عدم بسترسازی مناسب امر به معروف نکند، خواه‌ناخواه امر به منکر کرده است.

سخن آخر آنکه برادر! بیم آن دارم که کلمه الحق‌ی باشی که یراد به الباطل.»