دولت رئیسی برای وضعیت اقتصادی غصه می‌خورد اما این کافی نیست

محمدصادق کوشکی ، چهره اصولگرا و تحلیلگر مسائل سیاسی درباره غصه‌خوری مسئولان دولت سیزدهم گفت: در اداره کشور داشتن ایمان، وجدان، معنویت، شرافت و دلسوزی خوب است اما در کنار این ویژگی ها باید تخصص و توان مدیریتی به ویژه در حوزه اقتصاد نیز وجود داشته باشد که متأسفانه آن نگاه دقیق و توان مدیریتی در این دولت به اندازه کافی وجود ندارد.

به گزارش نامه نیوزف مهمترین بخش های این گفت و گو را در ادامه می خوانید:

• دلسوزی مسئولان دولتی خوب است اما کافی نیست، مدیران دولت آقای رئیسی یا بی تجربه و کم تجربه هستند یا به کسانی اعتماد کردند که بارها در آن حوزه ها بلا سر مردم آورده اند. متأسفانه مغز متفکر دولت آقای رئیسی در حوزه اقتصاد همانی است که در دولت های آقایان هاشمی رفسنجانی، خاتمی و روحانی نیز همین نقش را ایفا می کرد.  
• اطلاع مسئولان از قیمت ها خوب است اما کافی نیست. آن وزیر محترمی که می گوید «من از بازار خرید می کنم»، باید این نکته را درنظر بگیرد که او بالاخره پول دارد و خرید می کند اما خیلی مردم پولی برای خرید ندارند و صرفا ویترین مغازه ها را نگاه می کنند.
• آقای رئیسی شخصیت خیلی خوبی است اما هیچ گاه مدیر اجرایی نبوده است. مدیر قضایی با مدیر اجرایی تفاوت های زیادی دارد. امروز رئیس جمهور یک تیم هماهنگ اقتصادی ندارد، آقای مخبر رئیس ستاد اجرایی فرمان امام بود که حکم یک بنگاه خیریه را دارد بنابراین او قبل از قرار گرفتن در جایگاه معاون اول وظیفه ای در قبال پاسخگویی به مردم نداشت اما الان او به عنوان معاون اول رئیس جمهور مسئول اقتصاد کشور است.
• آقای رئیسی در آستان قدس رضوی فعالیت های خیریه انجام می داد اما مردم از آستان قدس توقع رسیدگی به معیشت شان را ندارند اما از کارخانه دار و تولیدکننده گرفته تا کارگران، کارمندان، معلمان و بازنشستگان همه از دولت در حوزه اقتصادی مطالبه می کنند و دولت نیز باید پاسخگوی 85 میلیون نفر باشد.
• آقای رئیسی نمی دانست می خواهد در چه مسئولیتی قرار بگیرد، الان شاید متوجه شده باشد که مدیریت اجرایی در حد ریاست جهوری یعنی چه؟ معتقدم اگر آقای رئیسی اطلاعات امروز را می داشت، هیچ گاه نامزد انتخابات ریاست جمهوری نمی شد چون عمده کسانی که نامزد انتخابات ریاست جمهوری می شوند اساسا درکی از عظمت مسئله ندارند، بر همین اساس وعده های عجیب و غریب می دهند.
• نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 وعده هایی می دادند که کاملا مشخص بود هیچ درکی از عمق مسئولیت ریاست جمهوری ندارند. برخی شان آنقدر قاطعا حرف می زدند که آدم وحشت می کرد. کسی که بداند ریاست جمهوری یعنی چه؟ یک وعده به مردم نمی دهد و فقط می گوید «تلاش می کنم تا انشاءالله بتوانم به کمک شما وضع موجود را حفظ کنم.»
• امروز فقط بازنشستگان کلی مطالبه از دولت دارند و به همین دلیل یقه رئیس جمهور را می گیرند، کاری هم به این ندارند که دولت پول دارد یا ندارد. سال آینده کارمندان، کارگران و معلمان از دولت افزایش حقوق می خواهند، ضمن آنکه ثبات بازار را نیز طلب می کنند. فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان نیز توقع دریافت کمک از دولت دارند بنابراین کسی که در جایگاه ریاست جمهوری قرار می گیرد باید بتواند پاسخگوی این مطالبات باشد یا باید بتواند مردم را قانع کند.