برداشتن روسری به معنای بیدینی نیست
مردم معتقدند حکومت به گناهانی بسیار بزرگتر ازنداشتن روسری توجه نمیکند، خطبا و مدیران،یک هزارم حساسیت، واکنش وخشونتی که برای مقابله با برداشتن روسری نشان دادهاند برای مقابله با فقر،گرسنگی،بیکاری انبوه، تنفروشی از سرناچاری،اختلاس، ربا،بازداشتها ومحرومیتهای خلاف قانون، نقض حقوق زندانیان، احکام ناعادلانه و...نشان ندادهاند وحجاب، پوششی برای حفظ ظاهر و بیاعتبار کردن دین در باطن شده است.
عمادالدین باقی، حقوقدان نوشت:
برداشتن روسری لزوما به معنای بی دینی نیست. درهمین سالهای نزدیک درعهد پهلوی که نسل ما درک کرده،بی حجاب های فراوانی بودند که نه فقط روسری نداشتند(که وجوب آن محل اختلاف است)حتی پوشش اندام که محل اختلاف نیست را هم نداشتند اما به حرم امام رضا(ع) وعتبات می رفتند و آنجا با حجاب وارد میشدند. تعدادشان چندان بود که نمی شد استثنا قلمداد کرد.
در سالهای اخیر چندین نظرسنجی ازسوی نهادهای مستقل ونهادهای حکومتی نشان داده بخش قابل توجهی ازجامعه ومتدینین با حجاب اجباری–نه با اصل حجاب- مخالفند.
سکانداران ازخود نمی پرسند چرا خانواده های متدین با مسئله برداشتن روسری به راحتی کنار آمده اند؟ پاسخهایی مانند دست دشمن و فریب خوردگی و...پاسخ های کلیشه ای، اغواگرند و میتوان همین عوامل(دشمن وفریب و...)را به اجباری کردن حجاب هم نسبت داد.
واقعیت اینست که بسیاری از خانواده ها،تغییر عمیق نسلی وفرهنگی را پذیرفته اند ومیدانند با مقابله کردن، وضع را بدتر می کنند،میدانند در طول تاریخ این نوع تغییرات پیوسته درحال رخ دادن بوده ومدیریت و هدایت آن بهتر از جنگیدنِ بی ثمر با آن است.آنها میدانند پیش از انقلاب با حجاب وبی حجاب بدون نزاع با هم زندگی می کردند اکنون هم درپارکها ومکانهای عمومی آنها با هم مشکلی ندارند.
اینکه«درجامعه عقاید مختلف به مسائل وجود دارد که مانعی ندارد؛ دشمن مایل است مردم بخاطر سلایق مختلف با هم دعوا کنند»سخن درستی است ولی این دخالت عوامل حکومتی در پشتیبانی یکی از این سلایق و کوبیدن سلایق دیگرست که وضع عادی همزیستی را تبدیل به مشکل ونزاع کرده.
مردم معتقدند حکومت به گناهانی بسیار بزرگتر ازنداشتن روسری توجه نمی کند،خطبا و مدیران،یک هزارم حساسیت، واکنش وخشونتی که برای مقابله با برداشتن روسری نشان داده اند برای مقابله با فقر،گرسنگی،بیکاری انبوه، تن فروشی از سرناچاری،اختلاس، ربا،بازداشتها ومحرومیت های خلاف قانون، نقض حقوق زندانیان، احکام ناعادلانه و...نشان نداده اند وحجاب، پوششی برای حفظ ظاهر و بیاعتبار کردن دین در باطن شده است.
دفاع از روسری اجباری-نه اصل حجاب- دفاع از ظلم و بیعدالتی است.مردم احساس می کنند عده ای برای انحراف جامعه ازمشکلات اصلی و سرپوش گذاشتن برناتوانی های خود دراقتصاد و اداره کشور این مسائل را عمده می کنند.برخورد با خانمهای بی روسری تاکنون نتیجه عکس داده وبرای سلامت وآرامش شهروندان هم زیانبخش است.
بدون شک اگر با منکرات اعظم برخورد شودوتنفر از دین برای مردم ایجاد نشود خودمردم بسیاری از امور را رعایت می کنند.
دیدگاه تان را بنویسید