وقتش‌است همه چیز را در یک مناظره رو در رو ببینیم؛ ظریف و صالحی یک‌طرف، مخالفان یک‌طرف

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: محمدجواد ظریف، نامی که دگر باره به فراوانی از زبان‌ها برمی‌خیزد و بر کاغذها می‌نشیند.

او به ظرافت، به خبر اول حوزه سیاست تبدیل می‌شود. هم از نوع بین‌المللی و چند برابر در سیاستِ داخلی. کلاب هاوس، سه‌شنبه شب او را به اول خط آورد هرچند طی روزهای گذشته با توئیت‌هایش درباره زوایای «ترکمنچای»، در حوزه سیاست یک سینی چای قند پهلو گذاشت.

بازنشر و بازخورد گسترده حرف‌هایش نشان داد که او هدف را درست نشانه گرفته است. در کلاب هاوس هم در گستره‌ای وسیع‌تر حرف‌هایی زد که می‌توان جواب خیلی از منتقدان و مخالفانش شمرد. از برجام، از اصطلاحات حقوقی و فنی، از «فرق لیفت و ساسپنشن» و فرایند مصوبات و درمیان گذاشتن آن با مقامات عالی. او به فصل هفت هم مفصل پرداخت. احوال مداحان را هم پرسید و به انگلیسی‌دانی آنان طعنه زد.

چوب‌هایی که لای چرخ می‌گذاشتند را هم یک به یک، تعریف کرد از جلیلی تا احمدی‌نژاد تا گاندوسازی‌های مخالفان و خیلی حرف‌های دیگر. او به آنچه به شکل فراوان و یک طرفه علیه او در رسانه‌های جریانات خاص مطرح شده بود پاسخ گفت و هنر پاسخ گویی خود را هم به رخ کشید. به کنش‌های بین‌المللی دولت فعلی هم اشارت‌هایی داشت.

به واقع گفتنی فراوان داشت و خواندنی نیز هم. فکر می‌کنم که مخالفان او هم حرف داشته باشند در باره «نوگفته»‌های او. البته رسانه فراوان دارند از دیداری و شنیداری و مکتوب تا منبر و محراب و تریبون‌های گوناگون و حتی تا فضای مجازی نیروهای فراوان با عناوین گونا گون.

حتما هم آتشبارهای رسانه‌ای خود را به سوی او خواهند گرفت. ظریف هم کسی نیست که این‌ها را ندادند و بی‌گدار به آبی بزند که می‌تواند به سیلابی سهمگین تبدیل شود. او حتما کلی با خود حساب و کتاب کرده و بعد دفتر پاسخگویی خود را گشوده است. ان‌شاالله نتیجه این گفت‌وگوها روشن شدن فضا برای مردم باشد.

زمان آن رسیده است که همه چیز را در یک مناظره رو در رو ببینیم. در یک مناظره زنده، چشم در چشم و کلمه در برابر کلمه. این حق مسلم ماست که بدانیم چه براین کشوررفته است. بدانیم چه کسی راست می‌گوید و ناراستگویی برخی‌ها چه هزینه‌هایی برای مردم و کشور ایجاد کرده است.

دکتر محمدجواد ظریف به عنوان نفر اول دیپلماسی و دکتر علی‌اکبر صالحی به عنوان نفر اول فنی مذاکرات برجام، یک سوی میز باشند و جریان مقابل هم مردان خود را به میدان بفرستد. بسیارشان خود را مرد میدان می‌دانند. پس این گوی و این میدان.

رو در رو بگوئید و بشنوید نه در تریبون‌های یک طرفه. ما مردم هم به دنبال برد این و باخت آن نیستیم. می‌خواهیم همه چیز روشن شود تا حق و حقیقت آشکار شود. مناظره نه مسابقه بوکس است که به سر و کله هم بکوبند و نه مسابقه فوتبال که هواداران، برنده و بازنده، صندلی بشکنند و خود را سرور دیگری بدانند. مناظره، ساحت مقدسی است که ائمه هدی(ع) به پرچمداری آن نام بردارند. با اخلاق رضوی به سمت مناظره برویم برای روشن شدن حقیقت.