جانم را برای دختران جامعه فدا می‌کنم؛ می‌خواهد سرش لخت باشد یا به من فحش بدهد، او در پناه جمهوری اسلامی است

علی‌اصغر عنابستانی نماینده سبزوار در مجلس، در واکنش به انتشار ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی که نشان می‌داد فردی در مواجهه با زنانی که حجاب بر سر نداشتند آنها را تهدید می‌کرد، گفت: بنده این ویدیو را ندیده‌ام اما دختران کشور ما، دختر ما هستند؛ هرجور زندگی کنند ما جان خود را برای آن‌ها فدا می‌کنیم، آن‌ها هرجور زندگی کنند. غیرت دینی‌مان در یک مقطع ۸ ساله نشان داده که رفتیم و برای ناموس‌مان جان خود را فدا کردیم و ۲۰۰ هزار نفر شهید دادیم.

 

به گزارش ایلنا، بخش هایی از گفت و گوی عنابستانی را در ادامه می خوانید:

• بنابراین دختران جامعه ما، دختران ما هستند، هرجور زندگی کنند من جان خود را برای آنها فدا خواهم کرد، منظور از من، منِ مسئول، منِ اداره کننده جامعه و منِ عضوی از جریان حکمرانی کشور است که هر جوری فرزندم زندگی کند، جانم را برایش فدا می‌کنم.
• اما نکته‌ای که مهم است این است که باید از فرزند عزیز خواهش کنیم یک طوری زندگی کند که کمتر نیاز باشد که ما جان خود را فدا کنیم. یعنی یک جوری زندگی کند که شهید الداغی‌های ما در سبزوار کم باشند و تکرار نشوند، این دو مساله در کنار هم است.
• این که ما بگوییم که «اگر تو یک جوری زندگی کردی که مورد پسند من نیست دیگر من کار ندارم هرکسی به تو تعرضی کرد» خیر! او در پناه نظام جمهوری اسلامی است، او هرطور زندگی کند، من محافظش هستم. اما او هم باید طوری زندگی کند که هزینه کمتری برای جمهوری اسلامی داشته باشد.
• عنابستانی در واکنش به این مساله که «رهبری گفتند که دشمن روی مساله حجاب طراحی دارد و ما هم باید با طراحی برخورد کنیم، آیا نوع برخوردها زمینه‌ساز تنش و دوقطبی در جامعه نمی‌شود؟»، گفت: دقیقا همینطور است، اینکه گفته می‌شود این‌ها بچه‌های ما هستند، واقعا فرزندان و عزیزان ما هستند اما در خانه هم شما به بچه‌ات اجازه هرکاری را نمی‌دهی.
• وقتی می‌گوییم فرزند ماست یعنی این نشانه عشق و مهر ما نسبت به این عزیزان است، یعنی هرکاری برایشان انجام می‌دهیم با همه وجود دوستشان داریم، ما با همه وجود این بچه‌ها را دوست داریم. می‌خواهد سرش لخت باشد، می‌خواهد حجاب را رعایت نکند، می‌خواهد یک طور دیگر فکر کند یا اصلا می‌خواهد به من فحش بدهد یا من را قبول نداشته باشد اما با همه این اوصاف فرزندان ما هستند، اما این حرف معنی‌اش این نیست که من یک چارچوب تربیتی و ساختاری در نظام تدوین نکنم.
• بعضی وقت‌ها حس می‌شود که وقتی گفتیم «فرزندان ما هستند» یعنی بگذاریم به حال خود که هرکاری می‌خواهد انجام دهد؛ خیر، چه کسی فرزند خود را رها می‌کند تا هر کار دلش می‌خواهد انجام دهد؟ ما باید برای این فرزندان عزیز چارچوبی را طراحی کنیم که در این جامعه بتواند سلامت زندگی کند، فرزند هم باید این را بپذیرد که من دلسوز او هستم و در نتیجه در این چارچوب زندگی کند.