امیرحسین فقهی، رئیس پژوهشگاه علوم و فنون هستهای کشور:
در دولت فعلی نشستن برای برجام دیگر جایی ندارد؛ این امید که توافقی میشود و وضعیت اقتصادی بهتر میشود، دیگر نیست
رئیس پژوهشگاه علوم و فنون هستهای کشور گفت: در دولت فعلی انتظار و نشستن برای برجام دیگر جایی ندارد، این امید که توافقی میشود و وضعیت اقتصادی به واسطه آن بهتر میشود، دیگر نیست.
سید امیرحسین فقهی، رییس پژوهشگاه علوم و فنون هستهای کشور گفت: روزی ایران برای حق مسلم خود یعنی غنیسازی مذاکره میکرد و بعد برای رفع تحریمها، اما معتقدم ما از همه این مباحث گذشتیم؛ دیگر کسی در دنیا نیست که توان هستهای ایران را رد کند یا بگوید آن را میتوان متوقف کرد و از سویی در تحریمها، مردم آن سختی را که نباید تجربه میکردند از سر گذراندند. از این رو معتقدم "منافع اقتصادی مشترک" باید موضوع مذاکره قرار گیرد.
به گزارش ایسنا، بخش هایی از گفت و گوی فقهی را در ادامه می خوانید:
- به نظرم عربستان با دو هدف مساله غنی سازی را دنبال میکند؛ اول اینکه این کشور غنیسازی در معنای علمی و فنی نمیخواهد، بلکه میخواهد با آن در منطقه امتیازگیری کند، دوم اینکه به روحیه پادشاهان و مسئولان این کشور برمیگردد. به هر حال آنها دنبال این هستند که ابزارهای مختلف قدرت را در دست داشته باشند اما در شرایط فعلی معتقدم عامل اول برای اعلام این درخواست مهمتر است. این درخواست برای داشتن دانش و تکنولوژی هستهای و غنیسازی نیست بلکه عاملی برای بازدارندگی است.
- شاه آن باشد که در خود شه بود، نی به لشکرها و مخزن شه شود. من در عربستان نمیبینم که بخواهد مستقل و بدون وابستگی به کشوری مثل ایران به سراغ غنیسازی برود. به علاوه سطح رفاه در این کشور آنقدر است که بعید میدانم آن را رها کنند و به سمت کار سخت فنی با پرتو بروند.
- برجام دیگر کارآیی ندارد و بیشتر از همه برای اروپاییها و آمریکا این کارآیی از بین رفته است. هدف از برجام بنا بر آنچه غربیها مدعی هستند ایجاد وقفه در صنعت هستهای ایران بوده است و اطمینان از اینکه ایران به سمت ساخت سلاح نمیرود، الان دیگر کل دنیا به این نتیجه رسیده که ایران دنبال ساخت سلاح نیست و اینکه اصلا دیگر امکان متوقف کردن ایران وجود ندارد.
- عقلای غربیها این واقعیت که ایران را نمی توان متوقف کرد، فهمیدهاند. یک زمانی تمام کارها را متوقف کرده بودیم که برجام بیاید و به معنای واقعی کلمه منتظر بودیم از گشایشهایی که در برجام وعده داده شده بود، منفعت ببریم اما در نهایت چه شد؟
- در دولت فعلی انتظار و نشستن برای برجام دیگر جایی ندارد، این امید که توافقی میشود و وضعیت اقتصادی به واسطه آن بهتر میشود، دیگر نیست. هیچ کشوری برای کشور دیگر دلسوزی نمیکند. برجام دیگر کارکرد لازم را برای غرب ندارد و ما هم باید موضوع دیگری مثلا منافع اقتصادی مشترک را موضوع مذاکره کنیم. معتقدم موضوع هستهای دیگر قابل بحث نیست.
- آن سختی که نباید میکشیدیم و تحریمی که نباید میشدیم اتفاق افتاد. دیگر یاد گرفتیم در سختی چگونه زندگی کنیم، البته قشری از مردم فشار زیادی را تحمل میکنند و باید به این بخش توجه ویژه شود.
- در چنین شرایطی حتما سهممان از سبد انرژی کشور طی ده سال به ۲۰ درصد میرسد. اشتغال به شدت در این صنعت و کل کشور افزایش مییابد و به واسطه توسعه صنعت هستهای "مهندسی" کشور رشد پیدا میکند و با صنایع دیگر ارتباطات بیشتری برقرار میکنیم.
- تعامل با دنیا امر مثبت و خوبی برای هر صنعتی به ویژه هستهای است. باید به سمت تعامل برویم. هر کس نگران حمله ایران به کشور دیگری است، به تاریخ ۳۰۰ سال گذشته ایران نگاه کند که کجای تاریخ چنین تجربهای وجود دارد؟ ما جنگی با دنیا نداریم، اتفاقا به نفع دنیا است با ایران کار اقتصادی کند.
دیدگاه تان را بنویسید