عفو عمومی نظام برای کسانی که قتلی نکرده‌اند، مال مردم را نخورده‌اند می‌تواند مهاجران را برگرداند

سید احمد آوایی عضو کمیسیون امنیت ملی در رابطه با افزایش موج مهاجرت‌ها، اظهار داشت: توصیه من به مردمی که مهاجرت می کنند این است که باید بپذیریم در کشور خودمان میهمان نیستیم بلکه میزبان هستیم؛ لذا نباید با کوچکترین نارسایی که می بینیم با مردم و کشورمان قهر کنیم.  هر کدام از نخبگان ما در هر زمینه ای با هزینه این مردم، علمی را فرا گرفتند و سرمایه ای را به دست آوردند که متعلق به مردم است؛ بنابراین زودرنج نباشند و از خانواده خودشان قهر نکنند.

به گزارش شفقنا، بخش هایی از گفت و گوی آوایی را در ادامه می خوانید:

 

• ما باید سعی کنیم موانع را از سر راه نخبگان برداریم تا بتوانیم هم از سرمایه‌های فکری و هماز سرمایه‌های انسانی آنها بهترین بهره برداری را داشته باشیم. البته در این راه، فقط با ضعف قوانین مواجه نیستیم؛ زیرا قوانین خوبی هم داریم که درست اجرا نمی شود. ما نمایندگان مجلس هم مقصر هستیم که نظارت نمی کنیم و از سوی دیگر مدیرانی که در رأس امور هستند باید نظارت لازم را بر مدیران میانی داشته باشند.
• بعضی از این مدیران تعهد و دلسوزی ندارند و متاسفانه وجود فساد باعث می شود که افراد دلخور شوند. نه تنها نخبگان بلکه ما هنرمندان بسیاری را هم از دست دادیم بنابراین باید دقت کنیم در برخورد با این گروه ها ظرافت لازم را به خرج دهیم و در این صورت است که می توانیم مهاجرت‌ها را محدود کنیم.
• اعتقاد من بر این است که ما در بعضی از مراکز دولتی، با تجربه ستیزی مواجه هستیم درحالی که تخصص، جناح نمی‌شناسد و نمی توانیم متخصصین را به دلیل همکاری کردن با جناح های دیگر و یا دولت‌های قبلی کنار بگذاریم؛ بنابراین اگر مسوولین با سعه صدر برخورد کنند می توانیم این افراد را در کشور حفظ کنیم.
• ما در عمل باید کاری کنیم که نخبگان و سرمایه های کشور که مهاجرت کردند، خودشان به کشور بازگردند چراکه این افراد با قانون و بخشنامه به کشور باز نمی گردند؛ لذا اگر ببینند ما قدر نخبگان و سرمایه های فکری و مالی کشور را که در کشور حضور دارند، می‌دانیم آنها هم به کشور بازخواهند گشت.
• بازگشت مهاجرین بستگی به رفتار مجموعه نظام دارد و اگر برخورد مجموعه سه قوا با مردم، هراه با احترام عملی باشد، می توانیم مهاجرت را محدود و علاوه بر آن باعث بازگشت مهاجرین شویم. مثلا مسوولین نظام می‌توانند عفو عمومی دهند تا کسانی که قتلی نکرده‌اند، مال مردم را نخوردند، شاکی خصوصی ندارند و تنها گله ای کرده‌اند، به کشور باز گردند و این عفو عمومی است که می تواند آنها را به کشور باز گرداند.